dinsdag 21 december 2021

Wonderschoon

Wat was het wonderschoon buiten, vandaag! Ik heb er zoveel ik kon van genoten. Vooral toen ik vanmorgen met Ciara het rondje liep. Het is jammer, dat mijn mobiel (nog) kapot is. Maar ik heb toch wat fotootjes kunnen maken, voordat ik ging lopen.



Berijpte palmkool in de moestuin



Ik moest denken aan de psalmregels uit psalm 147 die over rijm gaan:

Hij geeft de sneeuw om 't land te dekken,
En tot een zachte wol te strekken;
Wier wond're vlokken voor elks ogen
Gods macht en wijsheid klaar betogen;
Of strooit weer, ten bekwamen stonde,
Den rijm, als stuivend' as, in 't ronde.

Ik had met alle plezier nog een uurtje alleen gewandeld, gewapend met een goede camera om al dat moois vast te leggen. Maar daar had ik vandaag geen tijd voor. Het is nog steeds druk in de webshop en ik zou het erg prettig vinden om voor de kerst alle bestellingen weggewerkt te hebben.

En ja, ik had ook nog een huishoudprogrammaatje. Ik wilde even als een witte tornado door de jongenskamer. De bedden verschonen, stofzuigen, rommel opruimen. En ja, ook alle was sorteren en de machine lekker z´n werk laten doen. Vrijdagavond hoopt Jan, na twee maanden afwezigheid, een dikke week naar huis te komen. Dan is het fijn, dat z´n bedje gespreid is ;-). Ik hoop alleen, dat het allemaal doorgaat. Het is allemaal zo onzeker met steeds nieuwe maatregelen. 

Aan het begin van de middag braadde ik een dik stuk riblap, zodat het de hele middag zachtjes kon sudderen. Het was lang geleden, dat we draadjesvlees aten. De mannen hebben ervan gesmuld. (Maria en ik eten vega). Ik kookte een lekker ouderwets prakkie. Bloemige aardappels, spinazie à la crème (uit de diepvries), wortels en doperwten, draadjesvlees. En een schaaltje yoghurt toe. Lekker!

Sinds zondag heb ik weer flinke last van die longembolieën. Ik heb weer rugpijn en een zwaar gevoel op mijn borst. Super irritant. Ik hou me dus maar een beetje rustig. Heb vanavond niets anders gedaan dan op de bank gezeten met mijn breiwerk en een gaaf kookboek van de bieb onder handbereik, waar ik telkens even in bladerde. Nou ja, ik heb dan ook nog een wasje opgehangen en koffie gezet. Maar dat was het echt.

Vrijdagochtend moet ik naar de internist - hematoloog. Ik moet er al vroeg zijn. Ben benieuwd, of die nieuwe pijn normaal is en of ik verder goedgekeurd word ;-).

Henk doet deze week een snuffelstage. Hij komt moe van alle indrukken thuis. Het is wel heel gezellig aan tafel, nu hij allerlei verhalen heeft. Hij ging vandaag met een meneer op stap om storingen aan AV-apparatuur te verhelpen. Hij was bij een gemeente, bij een hotel, bij de belastingdienst enzovoorts. Tja, dat heb je heel wat meer te vertellen, dan na een schooldag :-).

Hans had vandaag een pechdag. Hij was vanmorgen nèt bij de zaak, toen zijn werkbus er mee kapte. Dat geeft meteen een heel gedoe. Maar uiteindelijk had hij een andere bus. Wat denk je? Ook die ging vandaag kapot. En tenslotte zei ook zijn houtversnipperaar: ¨Doe het verder zelf maar.¨ Alles staat nu bij de garage en morgen moet Hans met z´n eigen auto op stap en stapt dan geloof ik over op een tractor ofzo? Nou ja, het zat hem in elk geval niet mee. Maar hij had wel wat te vertellen aan tafel ;-).

Willem zit nog steeds hard voor een examen te leren. Dat examen is volgende week dinsdag. Dat schiet dus al op. Nog even doorbijten. En wat ook al opschiet: de bruiloft van Maria en JH. Nog precies 9 weken, zei ze vanmiddag tijdens de lunch. Het is allemaal wel een heel gedoe, nu we weer in een lockdown zitten en ze nog zo hard aan hun huisje moeten klussen. Je kunt nu niet even klusspullen halen, ofzo. En ook het regelen van de bruiloft is een crime. Steeds als je denkt, dat je het rond hebt, zijn er weer maatregelen, waardoor het anders moet. Ze hebben twee weken geleden een weddingplanner in de arm genomen. Die weet veel beter wat wel en niet mogelijk is en is creatief om binnen de mogelijkheden er nog iets van te maken. Het scheelt Maria een hoop stress, nu ze een deel uit handen kan geven.

In de webshop heb ik ook met de gevolgen van de lockdown te maken. Traditiegetrouw zijn er in de week voor kerst veel pakketten te versturen. Maar door de lockdown is het geëxplodeerd. Zo zien wij bijvoorbeeld bij ons postnl-punt nooit pakjes van de Bristol. Maar nu stond er een hele container. Maria was niet blij, toen ze vanmiddag onze container nog zag staan, die wij gisterenmiddag al gebracht hadden. Tja, we kunnen er niets aan doen en proberen het dus maar een beetje naast ons neer te leggen. Het scheelt dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Het is erger, als je bedrijf (weer) op slot moet. We gaan dus elke dag maar gewoon met frisse moed er tegenaan en doen wat we kunnen. 

O ja, voor de mensen, die onze insta-lives op vrijdag bekijken: deze week en volgende week hopen we bij gezondheid weer live te gaan. Maar dan niet op vrijdag, maar op donderdag! De vrijdag voor kerst en oudejaarsdag zijn niet zo geschikt voor de live. Houd de aankondiging maar in de gaten.