Na wekenlange drukte in de webshop, droogde in de loop van vorige week de stroom aan orders eindelijk op en ging het over op ´normale´ drukte. We hebben met z´n allen nog even een paar dagen kei- en keihard doorgewerkt en vrijdag was het zover: we waren hélemaal ´bij´! Wat voelde dat enorm fijn!
Willem en ik brachten de laatste orders naar de post en zo konden de Paasdagen voor ons wel heel ontspannen beginnen.
Dat viel in goede aarde :-).
Zaterdagochtend stonden Willem en ik vroeg op. Nu niet om te werken, maar om fijn te ontspannen. We zouden naar de verjaardag van Willem z´n broer in Apeldoorn gaan, maar hadden bedacht, om in die omgeving eerst te gaan wandelen. Om 7 uur zouden we vertrekken. Maar eerst moest er nog wel even het één en ander gebeuren. Ik rommelde nog wat aan de was en zorgde dat alle netjes aan kant was. Willem liet de hond uit, want Hans was al om 6 uur naar een klus gereden. Al met al reden we volgens planning om 7 uur de mooie voorjaarsochtend in. Op naar Hoenderlo.
Onderweg dronken we bij een benzinestation een bakje koffie met een croissantje. En om kwart voor 9 waren we in Hoenderlo. Daar haalden we eerst bij Wolfswinkel een grote bestelling voor Hans op. Hans is per 1 april voor zichzelf begonnen en moest daarom ook een nieuwe klim-uitrusting aanschaffen. De winkel ging om half 9 open en we waren de eerste klant. Ze waren juist bezig om de laatste spulletjes aan Hans z´n order toe te voegen. Ik had Hans z´n betaalpasje meegekregen en pinde dat even helemaal ´leeg´. Zo´n uitrusting is dus echt een paar duizend euro, he. Pffff. Nou ja. Hij is nu blut en hopelijk gaat hij zijn investering snel terugverdienen. Hij is zo blij als wat, met z´n mooie, nieuwe spullen, die ´s avonds meteen gepast moesten worden :-).
We laadden alles in en reden nog een kilometertje en waren toen, waar we zijn wilden. We parkeerden bij een camping/vakantiepark om aan de overkant van de weg een route te gaan wandelen.
We genoten van de stilte, de rust, het bos, de hei, de zon, de vogels, elkaar. Wat was dít fijn! Zo heerlijk ontspannen na al die drukte!
Tegen half 1 reden we weer naar huis en hadden nog bijna de hele middag vòòr ons, om de laatste zaterdag-karweitjes te doen.
We hadden het met Pasen rustig thuis. Op zondag waren we maar met z´n vieren. Het was bij ons op Eerste Paasdag in de kerk Heilig Avondmaal. De preek ging over de Emmaüsgangers. Dat is wel zo´n beetje mijn lievelings-geschiedenis uit de Bijbel. Die twee mensen, die daar volledig verbijsterd wandelen en aan elkaar vragen: ¨Snap jíj er nu nog wat van?¨ En dat dan de Heere Jezus bij hen komt en ze weten niet dat Hij het is. Hij onderwijst hen en onafhankelijk van elkaar hangen ze aan Zijn lippen en drinken ieder woord van Hem in. Later zeggen ze ook tegen elkaar: ¨Was ons hart niet brandende in ons?¨ Dan komen ze bij hun huis en Jezus wil verder gaan. Maar ze kunnen niet zonder Hem en dwingen Hem bij hen in huis te komen. En tenslotte zien ze dan bij het breken van het brood Wie Hij is en gaat Hij weg. Dat is in het kort de geschiedenis en het verveelt me nooit om daarover te horen preken.
Tweede Paasdag legden maar liefst 29 jonge mensen openbare geloofsbelijdenis af. Het waren fijne diensten. Na kerktijd, op Tweede Paasdag, aten we de warme maaltijd en gingen in de tuin werken.
We hadden niets gepland en vaak is het op zulke dagen zoete inval hier. Ik had dus gezorgd voor voldoende lekkers en voldoende eten in huis, zodat iedereen kon langskomen voor koffie of voor meeëten. Maar er kwam niemand. Het was dus stilletjes, maar het was niet erg. We vermaakten ons prima.
Aan het einde van de middag kwamen Hans en Thirza. Maar Hans was ziek geworden. Hij zat met de koorts op z´n lijf en eten beliefde hij niet. We besloten daarom om samen een stuk bloesemtocht te gaan rijden. Nee, geen wandelen vandaag. We voelden onze ruggen en waren aardig gekraakt van het tuinwerk :-).
We reden dus naar de Betuwe, een beetje op de bonnefooi en genoten stilletjes van het moois.
Toen we er genoeg van hadden en besloten terug te gaan, appte Geertje, of ze samen met Marinus een bakkie kon komen doen. Gezellig! Toch nog aanloop :-).
Maar even later kregen we een ander appje. Een appje van Wim, waarvan we nu, twee dagen later, nog steeds in shock zijn: onze dominee gaat weg! Hij heeft een beroep aangenomen naar Chiliwack. Iets, waar ik altijd al bang voor. O, dit doet ons echt verdriet, hoor. Het heeft echt tranen gekost en er zullen zeker nog wel tranen vloeien, voordat het zover is, dat de dominee en zijn gezin echt weg zullen zijn. Het nieuws ging als een lopend vuurtje en iedereen reageerde geschokt, ook al wéét je dat het kan gebeuren.
Nu daalt het nieuws langzaam in. Gisteren heb ik m´n werk in huis en tuin en webshop weer opgepakt. Op de salontafel staat vaas met wonderlijke bloemen. M´n rabarberplanten gaan bloeien en ik las, dat je de bloemen beter kunt verwijderen, zodat de plant daar geen energie aan geeft. Eén bloem heb ik aan de plant gelaten. Gewoon voor het mooi. En verder heb ik van deze bloemen er een paar in een vaas op tafel gezet. Is het niet prachtig? Het wordt misschien wel een nieuwe trend :-).
