Vrijdag begon voor Henk de meivakantie. Heerlijk twee hele weken geen school! Toch leuk, dat we nog een kind op school hebben. Anders gaat zo´n vakantie-periode zómaar aan je voorbij. Nu voelde ik me ronduit feestelijk, toen Henk vrijdagmiddag het pad op kwam fietsen. Ik besloot spontaan om lekker poffertjes te bakken en zo de/zijn vakantie in te luiden.
Al meteen zaterdag hadden we een leuk uitstapje, wat me met z´n drieën deden. Mijn schoonzus Anja werkt bij Omoda in Zierikzee en daar was het Open Dag. Anja had ons uitgenodigd en die uitnodiging hadden we maar al te graag aangenomen. We hadden al eerder eens naar een Open Dag of Familiedag willen gaan. Maar daar was vanwege corona destijds een streep door gehaald. Nu kon het wel en vooral Willem was heel benieuwd naar alle technische logistieke snufjes, die we te zien zouden krijgen.
We gingen bijtijds op pad en kwamen rond kwart voor 11 bij Omoda aan. Anja stond ons al op te wachten. Ze zou ons, samen met nog een oud-collega van haar, persoonlijk een rondleiding geven en alles laten zien.
Maar voordat we naar binnen gingen, kregen we eerst een bakkie koffie met een heerlijke, Zeeuwse bolus. Mmm.
We stonden het in de kantine lekker op te smikkelen en liepen daarna naar het schoenenmagazijn. Nou, we vielen meteen bijna achterover! Wát een schoenen!! Ongelofelijk!
Daarna kwamen we bij de lopende banden, waar de orders klaargemaakt worden. We zagen een ingenieuze machine die kartonnen dozen maakt. Die dozen worden gevuld en daarna gaan ze naar een apparaat, waar de doos op maat gevouwen wordt en waar er een deksel op komt. Op die manier wordt er niet onnodig ´lucht´ vervoerd.
We kwamen bij de werkplek van Anja. Daar worden alle producten die niet automatisch gelabeld kunnen worden allemaal handmatig gelabeld. Dingen als slippers, riemen, haarfrutsels enzovoorts.
Omoda doet tegenwoordig niet meer alleen schoenen, maar ook kleding. Hiervoor zijn twee verdiepingsvloeren in het enorme gebouw gemaakt. En ook hier werden we rondgeleid en kregen we alles te zien.
Het was erg leuk en interessant. Ik denk, dat we wel dik anderhalf uur rond gelopen hebben.
Bij de uitgang kregen we nog een goody bag en was er nog weer lekkers. Maar dat lieten we aan ons voorbijgaan, want we gingen nog even gezellig mee koffie drinken bij Dirk en Anja.
Op de terugweg naar huis, kwam er een berichtje van de verkoopgroep Bleskensgraaf over m´n schermpje rollen en zag ik een mooie houten buitentafel ´gratis af te halen´. Ik stuurde een berichtje, dat ik interesse had. Onze houten tuintafel viel bijna uit elkaar en dit zou wel een heel mooie vervanging zijn. Ik kreeg een berichtje terug, dat ik hem mocht komen halen en liefst zo snel mogelijk, want hij stond in de weg. Prima hoor. We zouden weer met een aardig ploegje aan de frieten zitten en dus waren er na het avondeten vast handjes genoeg om die tafel even te gaan halen.
Zo bedacht, zo uitgevoerd. En ´s avonds had ik een fijne, ´nieuwe´ tafel op ons terras en hadden de jongens de oude tafel letterlijk in elkaar geschopt, zodat hij verstookt kan worden.
Maandag was onze Maaike jarig. Ze vierde het (nu) niet echt. Maar iedereen die wilde, kon bij ons aan de Hofwegen ´s avonds koffie en een taartje komen doen. Ook dat was zo een gezellige vakantie-avond. En Henk was op de dag samen met z´n neef gaan zwemmen in Gorinchem. Wat is dat allemaal lang geleden, dat zulke dingen ´zomaar´ konden in een vakantie!
Gisteren verliep m´n dag erg gevarieerd, zal ik maar zeggen. Het begon al vroeg. Om 7.00 uur stond de fotograaf van Terdege op de stoep. Ja, dat is best een bijzonder tijdstip voor een fotograaf. Maar het kwam allemaal precies goed uit. Renate, de fotograaf, was ziek geweest en was nu aan het proberen om achterstallig werk in te halen. Nu was er pas een klein interviewtje gedaan met het thema ´vroege vogels´ en daar moest een foto bij. Dan is het dus best ´passend´ om dat ook echt ´s morgens vroeg te doen. Toch?
We dronken een kop koffie en liepen de polder in, waar Renate wat plaatjes schoot. Het ging allemaal lekker vlot en ontspannen. Thuis gekomen moesten er ook nog wat foto´s gemaakt worden in mijn habitat: de keuken. Dit omdat mijn foto bij de culinaire rubriek aan vervanging toe was. (Dat is een nette manier om te zeggen, dat je kop inmiddels een stuk ouder is ;-)).
In de keuken was er echter te weinig goed licht en dus zijn we naar de workshopzolder uitgeweken. Daar heb ik immers ook een keukentje. Ik hoefde alleen maar aardappels te gaan zitten schillen en de rest lag op het bordje van Renate. Die klikte een eind weg, net zo lang, tot ze zei, dat het genoeg was. Hè, hè. Dat zat er weer op. Zoiets zal nooit m´n hobby worden. Ik vond dat we echt nóg een keer koffie verdiend hadden ;-).
In de ochtend deed ik het werk in huis en de webshop. Maria kwam werken en ook Jan hielp een handje mee. Henk poetste wonderpannen. Dat is zijn vakantiebaantje. Hopelijk maakt hij een flinke voorraad schoon.
We gingen op tijd aan de lunch. Willem had voor de middag vrij gevraagd van zijn werk. Wij wilden namelijk samen naar de begrafenis van een oude kennis van ons, die altijd bij mijn ouders kwam. Vooral de laatste jaren dat mijn ouders leefden, kwam mevrouw Twigt regelmatig op zaterdagavond. Maar ik ken haar verder al mijn hele leven en ook haar man heb ik goed gekend. Zo´n overlijden geeft weer veel herinneringen.
We reden dus vroeg in de middag naar Alblasserdam voor de begrafenis en kwamen rond half 5 thuis om weer weg te gaan. Ik zei het al: deze dag was erg gevarieerd! Om precies te zijn: van een begrafenis naar een concert. ´s Avonds zou namelijk het Terdege Oranje concert in Amersfoort zijn. Ik had als scribent een uitnodiging gekregen en thuiswonende gezinsleden mochten mee. Ik had voor drie personen gereserveerd: Willem, Henk en ik. Nu is Amersfoort bij ons vandaan een uur rijden en juist een week of vijf geleden is Dirk daar naartoe verhuisd. Wij waren er nog niet geweest en dus had ik gevraagd, of het uitkwam, dat wij het huis kwamen bekijken en een hapje mee zouden eten. Ja hoor! Dat kwam prima uit.
Toen we er aan kwamen, rook het al heerlijk bij Dirk en Mirjam. Dirk had een lekkere curry gemaakt. Maar voordat we aan tafel gingen, kregen we eerst een rondleiding. Wat een fijn en groot huis! Alleen wel ´ver´ weg, hoor. Dirk is de eerste, die zóver weg woont, dat je er niet zomaar even ´langs´ gaat. Maar goed. Afstanden zijn relatief.
We smulden van de curry en hadden zelfs nog tijd voor een kop koffie. Maar daarna was het heus tijd om naar de St. Joriskerk te gaan.
De navigatie stuurde ons niet goed naar de parkeergarage. Op een gegeven moment moesten we rechtdoor, maar dat was verboden. Dus gingen we een beetje aan het dwalen. Uiteindelijk zag Willem ergens in een doodlopend straatje een lege parkeerplaats en heeft daar de auto maar neergezet. We konden nergens ontdekken, dat dat verboden was. Dus leken we mazzel te hebben.
We liepen naar de kerk. Surprise. Op het kerkplein was net een feest aan de gang. Een herrie dat het was! Ook in de kerk kon je ´meegenieten´ van de herrie. Maar gelukkig was het tijdens het concert niet super storend.
We kregen plaatsen toegewezen in het gereserveerde vak en zagen veel bekende gezichten, ook van veel Terdege-mensen. Wat hadden we elkaar lang niet gezien!
Het concert had als thema ´Gelukkig is het land´. Er was veel samenzang. Wat klonk dat mooi uit 800 kelen. Psalmen, vaderlandse liederen en natuurlijk het Wilhelmus. Er waren twee organisten en er was een koper-ensemble. Dominee Tramper (ook een scribent van Terdege) verzorgde drie meditaties. Het was een erg mooi programma.
Vandaag hadden we een rustige Koningsdag. Het begon ´s morgens om een uur of zes met de traditionele optocht van tractors, boerenkarren en brommers met jongelui. Een soort luilak.
Willem hing de vlag uit
en ik maakte oranje cupcakes.
Jan haalde Amarantha van de bus. Die waren de hele dag hier. Ze waren nog naar het dorp gefietst, maar daar was niet veel te doen, zeiden ze. Maar ze hoefden ook zo nodig niet over een kleedjesmarkt of iets dergelijks. Alleen miste Am een suikerspinkraampje. Dat vond ze er eigenlijk wel bij horen. Ha, ha.
Willem en ik hebben ´s middags nog een stukje bloesemtocht gereden. Daarna heb ik heerlijk in de tuin gerommeld. Zaailingen verspeend. Een begin gemaakt met het afharden van plantjes. Bedden gemaakt in de nieuwe moestuinpunt en daar zilveruitjes en rucola gezaaid. Heerlijk, zo´n middag!
Vanavond hebben we het concert van gisterenavond nog een keer online meegemaakt. Dat was nagenieten.
En dan zijn de feestelijkheden weer voorbij. Morgen hard aan de arbeid. Vrijdag is bij leven en welzijn de laatste workshop van het seizoen. Dus moet morgen nog één keer alles voorbereid worden. Dat is weer even schakelen. Maar ja. Ook weer goed.
