Even een update van hier.
Nu Maria is bevallen, sta ik er in de webshop nagenoeg alleen voor. Natuurlijk zijn er regelmatig handjes die toegestoken worden. Dan zorgen Willem en/of Henk bijvoorbeeld voor het sjouwwerk. Alle ingepakte producten zetten ze voor me op de lift en daarna beneden op een kar. Dan hoef ik alles alleen nog maar in de schappen te zetten.
Ook is vorige week Maaike een poosje komen helpen met inpakken en orders picken. Dat helpt allemaal zeker mee.
Maar verder liggen de 20 uur per week, die Maria hier normaal werkt, toch wel op mijn bordje. En dat is een beetje schakelen.
Op zich doe ik het altijd wel op wat extra drukte. Je gaat dan vanzelf efficiënter werken en ook efficiënter met je tijd om. Ook zijn er dingen, die nu best even kunnen wachten. Daar kan ik goed tegen. Als de basis maar goed is. En dat is dan voor mij, dat het huis niet al te rommelig en te stoffig wordt. Dat de was bij is. Dat er iedere dag een warme maaltijd is. Dat het sanitair schoon is. Dat.
En in de shop betekent het, dat de mensen die voor 12.00 uur bestellen, in principe hun bestelling de volgende dag in huis hebben. Dat is nog altijd prima, toch?
Extra dingen opruimen of schoonmaken zit er nu even niet in. Maar in de week voordat Esther geboren werd, heb ik nog wel twee keukenkastjes opgeruimd. En in de week van haar geboorte, haalde ik ons bed van z´n plaats, om daar alles eens goed schoon te maken. Het bed is niet gemakkelijk te verschuiven en bovendien denk ik dat het ook niet zo goed is voor de constructie. Ik ben altijd bang, dat óf het hoofdeinde, óf het voeteneinde los komt te zitten. Vandaar dat ik het niet zo vaak doe. Áls ik het dan doe, ligt er voor een jaar stof...
´n Tikkie gênant is dat wel. Maar ik denk, dat iedereen wel zulke lastige, stoffige rommelplekjes heeft. Toen ik deze foto op insta plaatste, kreeg ik tenminste heel wat herkennende berichtjes. Terwijl er ook iemand schreef: dat had ik helemaal niet van jou verwacht! Nou, ha, ha, ik ben echt ook maar een gewone huisvrouw en heb daarbij inmiddels zo´n beetje fulltime werk naast mijn huishouden :-). Dus nee, hier is echt niet alles spic en span hoor. Verre van, zou ik zelfs willen zeggen.
Er lagen wat spullen onder het bed geschoven. Oude tijdschriften enzo. Het kon eigenlijk allemaal zó de vuilnisbak in! Behalve dan het velletje oude postzegels uit 2014, wat ik tegenkwam. Natuurlijk lagen die er niet sinds 2014, want toen woonden we hier nog niet eens. Maar toch een rare vondst. Het zijn kerstpostzegels en die kun je, ook al zijn ze oud, nog gewoon op kerstpost doen, zonder bijplakken. Vorig jaar kon je nog postzegels vanaf 2011 gebruiken. Dus ik ga ervan uit, dat deze dit jaar nog prima gebruikt kunnen worden. Toch grappig.
Ook vond ik een niet afgemaakte puzzel onder het bed. Totaal nooit meer aan gedacht. Ik denk, dat ik er vorig jaar ergens rond kerst aan begonnen ben. Ik heb hem maar weer in de doos geschoven :-).
Ik heb de zaterdagen overigens steeds mooi vrij gepland. Niet dat we dan niets deden, maar wel, dat we tijd hadden voor leuke dingen. Twee weken geleden was dat op zaterdagmiddag de verjaardag van Vesper. Ze is twee jaar geworden. Wat een leuke leeftijd! Ze genoot intens van alles!
 |
| het stralende middelpunt :-) |
Het was een prachtige nazomerdag en we hadden schoonmama ook opgehaald. Na afloop van de verjaardag had ze wel zin om met ons mee te gaan voor de zaterdagse frieten. Vanwege het lekkere weer schoven we ook de bbq naar buiten. Het was echt gezellig zo met elkaar.
Afgelopen zaterdag zijn we met Leendert, Thea en Eva op stap geweest. We zijn op zoek naar een camping, waar we DV volgend jaar met de hele familie een weekje kunnen verblijven. We hadden iets gezien in Limburg, wat ons wel iets leek. Het moet iets zijn met plaatsen voor camper/tent, maar ook met safaritenten/huisjes. En liefst met zwembad. De camping viel tegen, want de huisjes stonden heel erg dicht bij elkaar en de kampeerplaatsen waren super kaal. Je had daar totaal geen privacy. Dus zochten we ter plekke naar iets anders. We vonden iets op een half uur rijden daar vandaan en zijn daar ook gaan kijken. Dit lijkt helemaal raak. Ik ben benieuwd of het allemaal gaat lukken. Het is tenslotte een hele club, zo met een mannetje of 30. Wordt vervolgd.
In de auto kon ik mooi breien. Er staat nu nog één projectje op de pennen: iets voor de baby die Koos en Willemijn verwachten. Voor de baby van Wim en Geertje ligt het klaar. Die kan elk moment geboren worden. Wat spannend!
We genieten intussen van de kleine Esther. Oh, wat is ze mini! Zo lief en zo mooi! Gisteren is Maria voor het eerst hier geweest met haar.
 |
| Je zou er toch uren mee gaan zitten?! |
Zaterdagavond waren hier drie kleine mini-mensjes om van te houden: Eva, Naoimi en Vesper. Zo schattig, die kleine vrouwtjes :-). Ik moet eens naar de kringloop voor wat kleine stoeltjes, die bij de salontafel kunnen.
Tussen de bedrijven door geniet ik ook van de tuin. Zo langzamerhand nadert het einde van het seizoen. De tomaten zijn geoogst. De bonen lopen ook op hun eind. Eens kijken of ik van de week de rode kolen kan oogsten. Die zijn om te wecken en dus moet ik dan ook voldoende tijd hebben om ze te schoon te maken, te bereiden en te wecken. Misschien is dat wat hoog gegrepen qua tijd.
Er is nog volop spinazie, nog zijn nog wat wortels en bieten, er staat palmkool en boerenkool voor de winter. En ik ben vooral super benieuwd naar de zoete aardappels. Die hoop ik over een week of drie te gaan oogsten. O ja, er is ook nog een rek vol pompoenen. De planten groeien nog als een malle. Ik top ze, zodat de groei naar de vruchten gaat. Hopelijk groeien die nog even wat door. Er hangen grotere pompoenen aan, maar ook nog best wat kleine. Ook de courgetteplanten geven nog bijna dagelijks oogst. Al met al ben ik super blij.
Nou, tot dusverre de update van hier. Ik ga maar weer eens verder!
