Gisteren is bij Maria en Jan-Hendrik een dochtertje geboren! Ze heet voluit Esther Adriana. Haar roepnaam is Esther. Adriana is mijn tweede naam en dus ben ik ook nog vernoemd. Wat een eer!
De laatste weken waren er wat zorgen rondom Maria´s zwangerschap. Volgens de meting bij de verloskundige was het buikje van de baby veel te klein en Maria werd daarom naar het ziekenhuis verwezen. Daar werden opnieuw metingen gedaan en ook daar was de conclusie, dat het buikje veel te klein was. Er zou een groeiachterstand zijn en ze schatten de baby op slechts 4 pond. Er werd besloten om de baby eerder geboren te laten worden. Maria en Jan-Hendrik hadden gehoopt op een thuisbevalling, maar alles werd dus compleet anders. Het werd niet alleen een ziekenhuisbevalling, maar ook nog eens een geplande.
Maria zou woensdagavond opgenomen worden en op donderdag zou het kindje dan geboren worden. Zo was de verwachting en zo is het ook gebeurd. Na een rustige en vlotte bevalling kwam Esther ter wereld. Wat een wonder!
En klein? Mwah ... valt heel erg mee. Wel klein, maar gelukkig niet té klein. De dame was 5 1/2 pond schoon aan de haak en mama en kind mochten aan het einde van de middag het ziekenhuis weer verlaten.
Intussen was Julian al sinds woensdagavond bij ons. Wat is dat toch gezellig, zo´n dreumes in huis! De nacht verliep gelukkig rustig en gisteren dribbelde hij de hele dag om me heen. Ik heb zo goed en zo kwaad als dat ging nog de bestellingen van de webshop ingepakt. Maar daarna hield ik het voor gezien. Ik ben fijn naar het dorp heen-en-weer gewandeld voor een boodschapje bij de Spar. En intussen liep ik natuurlijk op hete kolen. Hoe zou het met Maria gaan?
Wat was ik blij, toen ze video-belde en ik dat prachtige poppetje in de wieg zag liggen!
Aan het eind van de middag kregen we een appje, dat we om kwart over zes Julian thuis konden brengen. We aten dus lekker vroeg en daarna reden we nieuwsgierig naar het huisje van Maria en JH. Hoe zou het babietje eruit zien? Hoe zou Julian het vinden? Hoe zou Maria alles doorstaan hebben?
Oh, was het een feest! Julian was meteen zo lief voor z´n zusje! En ik mocht Esther ook gelijk al vasthouden. Wat voelde ik me bevoorrecht. Maria voelde zich heel goed. Maaike was bij de bevalling geweest en vertelde, dat Maria het zó goed gedaan had. Zo mooi om de band te zien, tussen die zussen. Wat lijkt het nog maar pas geleden, dat ze een stapelbed deelden! En nu zijn het zomaar twee moeders :-).
Mijn vader zei altijd: ¨Het zijn mooie appeltjes, als ze geplukt zijn.¨ En zo is het maar net. Ik voel dat er echt wel een last van mijn schouders is, nu dít appeltje in elk geval geplukt is!
