Zaterdag was mijn vriendin Wilma jarig en Willem en ik gingen haar ´s morgens feliciteren. We genoten van de koffie en de taart en van de gesprekken met mensen die we een tijd niet gezien hadden. Het was een feestelijk begin van de dag.
Daarna was aanvankelijk het plan om met Wim, Geertje en hun kinderen naar de markt in Rotterdam te gaan. Maar dat plan wijzigde en eigenlijk was dat niet erg. Nu had Willem de middag vrij om Hans te gaan helpen bij het klussen. Hans en Thirza zijn elke vrije minuut aan het werk, om hun huisje bewoonbaar te krijgen voordat ze gaan trouwen (DV eind maart). Juist voor deze zaterdag had Hans in de familie-app hulp van de brussen gevraagd, maar die hadden allemaal al hun eigen plannen voor deze dag. Daarom was het extra fijn, dat Willem nu naar Mijnsherenland kon. Daar was genoeg te doen. Er moet een uitbouw komen en daarvoor zou op deze dag het gat in de buitenmuur gemaakt worden.
En eigenlijk vond ik het zelf ook niet heel erg, om de vrijgekomen middag anders in te vullen. Ik had nogal wat achterstallig werk in huis. Ik heb heerlijk een paar uurtjes gepoetst en ben daarna op m´n gemakje de wekelijkse boodschappen gaan doen. Nu ik daarvoor wat meer tijd had, dan normaal, ben ik meteen even langs de stoffenwinkel gegaan om knoopjes te halen voor het babyvestje wat ik bijna af had. Verder schoot ik even de Action binnen. Daar vind je me niet vaak, want ik word daar altijd simpel van de prikkels en de rommel. Maar ik wilde graag glazen voorraadpotten voor in m´n kelder, om daar peulvruchten in te bewaren. Action had ze niet, maar ik nam wel meteen houten kralen mee voor de macramé plantenhanger die ik nog aan het knopen ben, maar waar ik geen kralen voor had. Kan ik die ook af gaan maken.
Nadat ik de boodschappen gedaan had, liep het tegen etenstijd. Willem kwam weer thuis en ook druppelden er kinderen en kleinkinderen binnen. Vlak voor het eten bracht ik Willem jr. nog even thuis. Hij had bij ons gelogeerd, maar ze kregen thuis bezoek, waar hij bij wilde zijn. Eenmaal terug kieperde ik de bakplaat van de oven vol met kippenpootjes en zette de frietpan aan. Aan tafel zat ik te genieten van Vera en Eva. Zo gezellig die twee kleine vrouwtjes!
Toen alle etensrommel weer opgeruimd was en we nog even tijd hadden voordat we aan de koffie zouden gaan, las ik Vera een boekje voor. De kinderen hadden stiekem een foto gemaakt van Willem en mij in onze grootouders-rol :-). Wat brengt het ons veel vreugde, deze tijd met al die lieve kleine kinderen!
Thirza had een grote zak oliebollen meegebracht. MMMmmm! Onze eerste oliebollen dit seizoen! Voor wie liever iets anders had, had ik nog chocolademuffins. Die had ik ´s morgens al gebakken.
Gisterenavond heb ik eerst het babyvestje afgemaakt, waarvoor ik die knoopjes had gekocht. Het is voor het kindje dat Koos en Willemijn één dezer dagen in hun armen hopen te sluiten. Fijn dat dat maar vast klaarligt, nu.
Het patroontje komt trouwens van Hobbii, al heb ik de capuchon een beetje anders gedaan. Hetzelfde vestje maakte ik voor Esther. Esther draagt intussen ook het door mij gebreide jurkje. Zo leuk om te zien.
 |
| D´r tongetje piept net buitenboord :-) |
Ik had bedacht om nu eens iets voor mezelf te gaan maken. Maar dat mag nog even wachten. Leendert en Thea kwamen met mooi nieuws:
In mei hoopt Eva grote zus te worden! Ik mag dus nog even verder met baby-breien :-). Maar eerst heb ik vanavond een paar sokken voor Willem opgezet. Ik had gewoon even zin in een paar sokken breien :-).
Vandaag heb ik voor het eerst in dit seizoen erwtensoep gekookt. Daar had ik echt trek in. Het is dan ook best een stuk kouder aan het worden. Langzamerhand schuiven we richting winter.
Ik merk het in de webshop ook. Ineens wil iedereen weer tulbandmix en wordt er gevraagd, wanneer de kerststolpakketten er weer zijn enzo. Ach ja, ook wel weer gezellig allemaal. Al zal de winter nooit mijn lievelingsseizoen worden.
Morgen is het Dankdag voor gewas en arbeid. En hoewel er veel zaken zijn, die ons zorgen baren en waar we verdrietig over zijn, blijft er ook heel veel over om voor te danken. Zondag werd bij ons in de kerk alvast een voorschot op Dankdag genomen met een preek over Psalm 107 : 8:
'Laat hen voor de HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.'
In deze preek roept de predikant op, om niet slechts een dankDAG de houden, maar om er maar een dankWEEK van te maken. En ja, hij heeft gelijk.
Ik ga nog een paar steekjes breien en dan duik ik maar eens m´n mandje in.
