En toen er nóg meer pruimen bleken te zijn, kwamen er nog zeven potten pruimenjam met winterse kruiden bij. Nu staan er zo'n 30 potten pruimenjam op de plank. We kunnen even vooruit :-)
Vrijdag was er de jaarlijkse molenmarkt in Kinderdijk. Een uitstapje waar al lang van tevoren door het hele gezin naar wordt uitgekeken. De kinderen bewaren altijd wat vakantiegeld voor deze markt. Er is een kneuterig rommelmarktje bij, waar altijd wel iets leuks te vinden is.
Mijn vriendin zou dit jaar ook weer van de partij zijn. Evenals een vriendinnetje van Maaike, die er nog nooit geweest was. 's Middags begon voor mij de voorpret. Toen heb ik oliebollen gebakken om 's avonds mee naar de markt te nemen.
En intussen maakte ik een grote pan bruinebonensoep. Dat was om lekker snel na het eten weg te kunnen gaan. Ik bakte er een soort Turks brood bij. Dat viel erg in de smaak. Soep met verse brokken brood met een lik roomboter.
Na het eten togen we snel naar Kinderdijk. De kinderen met hun portemonee in de aanslag :-). Koos vond het het moeilijkst om iets te vinden. Althans, hij zag wel iets wat hij graag wilde hebben, maar hij vond het te duur. Hij zag een microscoop voor 6 euro. We wandelden de markt helemaal over, om te kijken, of er niet iets anders leuks voor hem was. Eerlijk gezegd begreep ik ook niet zo, wat hij in die microscoop zag. Toch kwamen we weer bij de microscoop uit en ja, hij wilde dat ding écht hebben. Willem instrueerde hem, dat hij moest zeggen, dat hij maar 4 euro had en daar ging de kleine onderhandelaar. Helaas, de meneer van het kraampje wilde niet zover zakken. Hij wilde 5 euro hebben en zei tegen Willem: "Dan leg jij er toch een euro bij?" Nee dus! Zo werkt dat niet. De kinderen moeten leren met geld om te gaan en dus ook leren, dat ze alleen iets kunnen kopen, als ze het geld ervoor hebben. Na lang wikken en wegen, besloot Koos er dan toch 5 euro voor te lappen. De man kreeg bloed voor 't hart en schonk Koos alsnog 50 eurocent. Zo had hij z'n kado voor 4,50. En ik moet toegeven: ik wist niet dat het zó leuk was. Ze hebben er inmiddels al van alles onder bekeken. Weet je hoe prachtig een vliegenvleugel onder de microscoop eruit ziet?
Na de markt was het tijd voor de speeltuin. Het was inmiddels al donker, maar er stonden schijnwerpers op de speeltuin gericht. We installeerden ons aan een picknicktafel en de kinderen renden op de speeltoestellen af. Ik liep naar de kerk, waar je als vanouds tegen vooroorlogse prijzen koffie en limonade kon krijgen. Met een feestelijk blad vol koffie, yokidrink en speculaasjes kwam ik terug in de speeltuin. De doos met oliebollen kon op tafel!
Nu werd het tijd voor het sluitstuk van de avond: naar de verlichte molens! Dit jaar was dat anders dan anders. Er is dit jaar voor het eerst LED-verlichting gebruikt om de molens te verlichten. Om even een indicatie te geven van wat dit aan stroomverbruik scheelt: 300 euro in plaats van 3000 euro! Kijk dus vooral ook op de site van één van de adverteerders op dit blog: . Het is echt de moeite waard, om ook in huis op LED-verlichting over te gaan. Overigens hadden ze gekleurde LED-verlichting gebruikt voor de molens. En dat vond ik jammer. Niet zo mooi, niet zo nostalgisch als het wit-gele licht van voorgaande jaren. Het kon voor de kinderen de pret niet drukken. Wat is dat reuze spannend, om zo in het donker over het molenpad te lopen!
Pas tegen elven kwamen we thuis. De kinderen moesten nog éven hun schatten bekijken. Maar toen was het toch echt uit met de pret en moesten ze snel gaan slapen.
Zaterdag was nog weer een mooie nazomerdag. Zonde dus om níet te bbq-en. Behalve Maaikes vriendinnetje, die nog bij ons logeerde, was er ook een vriendin van Trijnie, waren Marco en Dianne er, én de juf van Koos. Een gezellig grote groep. Omdat het zo langzamerhand wel de laatste keer dit jaar zou zijn, heb ik extra genoten van het klaarmaken van al het lekkers.
Ook op zondag was er smullerij. Het was één van de laatste zondagen dat Wim en Geertje bij ons waren. Ze hopen in november te gaan trouwen. De laatste zondagen dat Wim thuis is, verwen ik hem met eten wat hij extra lekker vindt. Zondag waren dat halve kippen uit de oven, gebakken aardappeltjes, appelmoes, worteltjes met doperwten en als toetje rijstepap met krenten. Mijn vader had 8 flinke halve kippen bezorgd. En daar bleef geen grammetje van over ;-).
Gisteren hadden we een echte herfstmaaltijd. Dat zat zo: zaterdag ging Maaike haar vriendinnetje thuis brengen en kwam thuis met een tas met vlees, wat ze meegekregen had. Ze wist alleen niet meer goed wat het was. Ik keek in de tas en zag botjes en rood vlees en zei verrast: "Oh, lekker, een konijn." Vanwege de visite had ik niet veel aandacht en ik schoof de tas de koelkast in voor maandag. Gisteren haalde ik de tas te voorschijn, om het konijn te braden. Maar...het wás helemaal geen konijn! Het was duidelijk een vogel. Maar was voor één? Het was heel rood vlees en ik kon het niet thuisbrengen. Ik belde Willem op, om te vragen, of hij het wist. Maar met mijn beschrijving kon hij niets. Ook m'n vader kwam er door de telefoon niet uit. Hij kwam wel even kijken. Eerst dacht hij aan een haan. Maar nee, dat geloofde ik niet. Daar was het vlees te donker voor. Toen hij nog eens goed keek, zag hij kogeltjes. Toen was het hem meteen duidelijk: het was een wilde gans. Oke, gans dus. Nog nooit gegeten. Ik braadde het beest en maakte er lekker verse rode kool en appelmoes bij. De echte verrassing kwam, toen we aan tafel schoven. Het was heerlijk! Ik vond het een echte herfstmaaltijd. Zeker ook met voor ieder een bakje blauwe druiven toe.
Vandaag is het regenachtig. Voor het eerst heb ik de vannacht gedraaide wassen maar binnen opgehangen. Ik denk niet, dat het buiten gaat drogen. Jammer, als het buiten drogen weer afgelopen is. Het werkt altijd stukken gemakkelijker.
