Verwennerij

Vandaag was het een moeizaam dagje voor me. Emotioneel niet in balans en (daardoor) een vermoeid lijf. Maar de dag kreeg een gouden randje door pure verwennerij. Eerst ging ik vanmorgen naar de prachtig verbouwde MCD hier op het dorp. Het voelde een beetje als boodschappen doen als je op vakantie bent. Een onbekende winkel, andere producten waar je oog op valt enzovoorts. Zoals de vaste lezers wel weten, doe ik eigenlijk nooit zelf boodschappen. Ik bestel eens per maand al mijn boodschappen per email en dan wordt alles thuis bezorgd. Zomaar een keer 'in het echie' boodschappen doen, is dan bijna een uitstapje ;-). Het leukste was, dat ik vanmorgen in die MCD een waardebon van 100 euro mocht verzilveren, die we een paar weken geleden hadden gekregen. Ik had thuis al een boodschappenbriefje gemaakt, om niet in de verleiding te komen om allerlei luxe producten te kopen. Ik wilde op mijn eigen zuinige manier boodschappen doen. De enige luxe die ik mezelf heb toegestaan was een krat Grolsch bier voor de mannen hier ;-).

Ik kreeg vandaag een paar kilo heerlijke witlof. Lekker! Dat hadden we al een tijdje niet gegeten. Ik besloot er een klein feestje van te maken: witlof met ham en kaas uit de oven. Ham had ik niet in huis. En omdat ik momenteel in een periode zit met een hangslot op m'n portemonnee, moest ik creatief zijn. Ik herinnerde me, dat ik nog een kadokaart van de Hema had. Er bleek 10 euro op te staan. Daarvan heb ik heerlijke Gelderse achterham gekocht en verder nog wat andere vleeswaren en twee rookworsten uit de reklame. Ik hield zelfs nog 80 cent over :-). Wat hebben we gesmuld vanavond van de lekkere witlofschotel.



Vandaag was het de dag, dat de sloot voor ons huis gemaaid werd. Ieder jaar komen ze met een bootje door de sloot om de waterplanten en het riet weg te maaien. Het is altijd een spektakel. De vissen zijn helemaal de weg kwijt en komen massaal naar de oppervlakte. Helaas gaan er ook best veel dood. Meeuwen vliegen krijsend over het water en reigers zitten op de brugleuning, allemaal azend op een lekker visje. Ook de kinderen deden mee. Die gingen met een schepnet in de weer om de prachtigste vissen op te scheppen (die ook gewoon weer terug gezet werden). Weer eens wat anders dan uren naar je dobber te moeten turen om een visje aan de haak te slaan.



Vanavond heb ik alle was, die vandaag gelukkig weer buiten kon drogen, weggewerkt. En we hopen dan maar, dat ik morgen wat beter in mijn vel steek en wat meer productie kan draaien dan vandaag.