zaterdag 6 oktober 2012

Haken

Een paar maanden geleden heb ik het haken helemaal herontdekt. Ik had het in geen jaren meer gedaan. Eigenlijk dateert het laatste serieuze haakproject nog van vòòr ons huwelijk. In onze verkeringstijd heb ik een 2-persoonssprei gehaakt. Jarenlang heeft hij over ons bed gelegen, totdat het verschrikkelijk antiek eruit zag, zo´n gehaakte sprei. Toch heb ik hem nooit weg gedaan en nu ben ik daar blij om. Gehaakte spullen zijn weer helemaal in. Ik wil binnenkort eens de trapleer bij mijn zolderkast zetten en die sprei opsnorren. Dan mag die weer terug op ons bed :-). Terug over de dekens die we inmiddels ook alweer meer dan 25 jaar hebben. Ook dat is (nog) helemaal uit. Ik denk dat misschien wel 90% van de mensen in Nederland onder een dekbed slapen. Ik begrijp dat niet. Wij vinden dekens héérlijk. ´s Winters warm en ´s zomers koel. Zomer en winter slaap ik gewoon onder 3 (dunnere) dekens. En als je dan fris gewassen lakens op je bed hebt liggen en daar ´s avonds onder kruipt...o, heerlijk is dat!

Maar goed, ik ging het hebben over haken. Een paar maanden geleden stapte ik min of meer ongepland een handwerkzaak in Dordrecht binnen om er haakkatoen te halen. Ik had inmiddels zóveel leuks op internet gezien, dat mijn handen jeukten om te gaan haken. Ik had bedacht om kussentjes voor op de eetkamerstoelen te gaan haken en zocht leuke kleuren uit.
Het is een aardig klusje en af en toe ligt dat haakwerk even stil. Dan komen er projectjes tussendoor. Zo ben ik intussen ook aan de slag gegaan met Zpagetti-garen. Ik heb met dat garen een matraskussen gehaakt voor op een steigerhouten bankje dat Leendert heeft getimmerd. We hebben het kado gedaan aan de vriendin van Trijnie die woensdag is getrouwd. Trijnie was daar daggast en wilde een speciaal kado aan haar vriendin geven. Ineens kreeg ze een ingeving: zo´n bankje! En meteen kreeg ik het idee voor het kussen erop, dat wij dan met de rest van het gezin konden geven. We waren namelijk met het hele gezin voor ´s avonds op de receptie uitgenodigd en dat vonden wij best heel bijzonder! Het bankje viel gelukkig echt in de smaak.




Haken met Zpagetti is wel leuk, maar niet meteen een werkje wat je eens gezellig ´s avonds op de bank gaat zitten doen. Het is bijna mannenwerk, dat grove spul! Het lijkt wel of je een tapijt aan het knopen bent, als je met die haakpook aan de slag gaat.
Toch wil ik nog weleens opnieuw gaan Zpagetti haken en dan eerst garen maken van oude shirts. Nu had ik garen gekocht op Marktplaats, maar ook daar is dat nog best prijzig. En in het kader van recykleren is het geen gek idee om eens wat shirts te verknippen om te haken.
En intussen ben ik stiekem (want het is een kado) aan nóg een haakwerkje bezig. Afwisseling genoeg dus. Met de knusse winteravonden in het vooruitzicht echt iets om me op te verheugen.