donderdag 25 oktober 2012

Vegetarisch koken

Ik ben een slagersdochter en opgegroeid met dagelijks een portie vlees bij de warme maaltijd. Toch ben ik niet zo´n geweldige vleeseter. Ik lust graag een stukje vlees, maar het hoeft niet persé een grote lap te zijn. Willem daarentegen is een echte liefhebber. Die eet de pan graag leeg, mocht er een restje over zijn. En een stukje koud vlees op zijn brood is voor hem ook een echte traktatie.
In ons gezin wordt relatief gezien niet zoveel vlees gegeten. Niet bij de maaltijd en niet op de boterham. Het Voedingscentrum schrijft tegenwoordig 100 tot 125 gram vlees per persoon per dag voor. Dat vind ik overdreven. Wij zouden dan met z´n elven dagelijks 1100 gram tot 1375 gram vlees moeten eten. Behalve dat dat veel (huishoud)geld kost, kost de productie van vlees zeer veel water en veel plantaardig voedsel zoals graan en maïs. Als je dan bedenkt hoeveel mensen snakken naar schoon water en/of hoeveel mensen er honger moeten lijden, vind ik ongebreideld vlees eten niet kunnen. Het is daarom dat ik onze vleesconsumptie beperk tot hooguit 75 gram per persoon per dag. Helemaal zonder vlees koken wordt hier (vooral door Willem) niet echt gewaardeerd. Maar ik vind het wel een goed idee, om elke week ten minste één vegetarisch menu op tafel te brengen. En dan liefst zó, dat het amper opvalt, dat er geen vlees in de maaltijd verwerkt is. Ik wil niet mijn toevlucht nemen tot zogenaamde vleesvervangers, die zoveel mogelijk op vlees lijken, maar het niet zijn. Ik houd niet van nep. Ook niet als het over vlees gaat. Bovendien vind ik dat nepvlees erg duur. Ik wil gewoon koken met eenvoudige, pure ingrediënten, zoals ik dat mét vlees ook altijd doe. Geen ´rare´ ingrediënten waarvoor ik weer speciaal naar de Natuurvoedingwinkel moet, ofzo. Dat vegetarisch koken is zo voor mij nog een hele uitdaging. De ene keer lukt het beter dan de andere keer. Gisteren viel mijn veggie-brouwsel goed in de smaak en daarom zal ik het recept delen. Wie weet zijn er nog meer van die veggie-stumpers zoals ik ;-).

Ik kookte stamppot snijsla en dat ging zo:

Ik schilde een pan vol bloemige aardappels en bracht die met wat zout aan de kook. Intussen liep ik naar mijn moesdak en sneed daar alle snijsla die er nog stond en dat was een flinke hoeveelheid. Ik spoelde de snijsla en sneed die in reepjes. Intussen zat Maaike al ijverig een schaaltje walnoten te kraken. Terwijl de sla stond uit te druipen bakte ik een grote, grofgesneden ui en een paar gehakte teentjes knoflook in een beetje olijfolie glazig. De gaargekookte aardappels goot ik af en met een flinke scheut warme melk en een kluit roomboter stampte ik ze tot een fijne puree. Ik schepte er de snijsla, de gebakken ui/knoflook en het schaaltje grof gehakte walnoten door. Als laatste ging er een stuk in blokjes gesneden gorgonzola door. Deze stamppot snijsla had door de ui, knoflook en gorgonzola genoeg pittigs en door de walnoten wat ´bite´. Iedereen vond het heerlijk. ¨Maar....¨, zei Willem, ¨ik had er liever een stuk rundvlees bij gehad.¨ Zucht ;-)

Vandaag kwam hij trouwens weer aan zijn trekken. Er stond hachee op het menu. Met rundvlees :-).


Overigens is het een goed plan om, áls je dan vlees koopt, erop te letten dat het vlees biologisch is. Of dat je weet, dat de dieren een goed leven hebben gehad. Daar hoeft dan voor mij niet persé het etiket ´biologisch´ aan te hangen, want dat is voor veel goedbedoelende vleesproducenten soms op een haar na niet haalbaar. Dat was ook het geval bij één van onze oude adverteerders www.scharrelkoeien.nl en bij onze huidige adverteerder Limovlees.nl Het vlees van Limovlees is van Limousinrunderen van het bedrijf Cowporation. Vorige week, tijdens de nationale keuring van limousinvee in Putten zijn er weer heel wat prijzen door Cowporation in de wacht gesleept. Ik kreeg er wat mooie foto´s van in mijn mailbox.