Mijn wekker stond op 5 uur. Ik houd ervan om vroeg op te staan. Dan is het stil in huis en kan ik zelf ook stille tijd houden.
Om half 6 klapte ik de strijkplank uit voor m'n dagelijkse portie strijk. Je kunt het maar vast gedaan hebben. Intussen bedacht ik wat ik vandaag allemaal wilde gaan doen. Zoals altijd bedacht ik genoeg klussen voor drie dagen. Maar goed. Je moet ambities blijven houden, toch?
Na de strijk begon het dagelijkse ochtendritueel: Leendert roepen, z'n lunch klaarmaken, daarna de ontbijttafel dekken en de rest van de familie wekken. Ik bakte voor Willem een lekkere boekweitpannenkoek. Voor de anderen was er brood. Na het ontbijt maakte ik Willem z'n lunchsalade klaar en hielp Henk met aankleden. De grote kinderen waren inmiddels al naar school vertrokken en ook de basisschool-kinderen waren nu klaar voor vertrek. Ik zwaaide iedereen uit en daar zat ik dan. In de stilte, in de puinbende. Tijd voor een time-out. Even languit in bad en schoon, fris en opgewarmd was ik er helemaal klaar voor.
Eerst was daar de ontbijttafel. Hé, de kabouters waren niet langs geweest. De tafel stond dus nog gedekt. Foei! Om 9 uur nog wel! Afruimen die boel.
Daarna installeerde ik me aan de grote tafel. Ik wilde vandaag 40 sterren op de post doen. Twintig sterren lagen al kant en klaar. Twee moesten er nog gehaakt worden. Daarna moesten er 20 afgewerkt worden.
Intussen was ik aan het brood bakken geslagen. Zes stuks stonden er op de planning. Twee voor een klant. Eén om weg te geven. En drie voor mezelf.
Terwijl de eerste drie degen aan de narijs begonnen, mochten de volgende drie aan de voorrijs beginnen.
Na een uurtje lekker fröbelen laten er 40 sterren klaar om ingepakt te worden.
Ze werden ingepakt en in enveloppen gedaan. De enveloppen werden gefrankeerd en de opdrachtgevers verwittigd dat hun sterren in aantocht waren.
Precies om 12 uur was ik klaar. Mooi op tijd om met de basisschoolkinderen te lunchen.
Tijdens de lunch werden de eerste drie brooddegen in de oven gestoken. En toen we van tafel kwamen moesten de broden nog een klein half uur. Weet je wat? Dat is precies een mooie tijd om even tegen de binnenkant van mijn ogen te gaan kijken :-).
Teunie weer uit bed en de broden uit de oven. Wat een timing. Direct schoof ik de volgende drie degen in de oven en zette mijn wekkertje op 45 minuten. Een mooie tijd om eens even de tuin in te gaan.
Het weer was prachtig. Mijn tuin afschuwelijk. Of het moest zijn dat er hier een Alblasserdamse Nieuwe Wildernis aan het ontstaan is? Eerst de citroenmelisse maar eens kortwieken en de boel onder de bolacacia's aanvegen.
Zo. Dat ziet er beter uit.
Meteen de kippen maar van schone leghokken voorzien. En ze lekker laten smullen van een grote bos onkruid uit mijn wildernis ;-).
De drie kwartier was veel te snel om. Ik had nog wel een uurtje door willen buffelen, zo met mijn hoofd in de zon. Maar dat ging hem niet worden. Het was al bijna 3 uur en binnen nog een janboel. En, hé, de post was inmiddels ook langs geweest. Tussen de reclame, de blauwe brieven, de bedelbrieven en de eerste kerstkaart vond ik een grote verrassing. Een mooie cd, zomaar, van een anonieme bloglezeres. Wat een mooi en lief kado!
De broden geurden op de roosters. De muziek aan. Heerlijk toch?
Ik pakte eerst nog boeken in die ik in mijn marktplaatswinkeltje had verkocht. Ze gaan op reis naar België. Wat een tijd gaat er nog altijd in het goed verpakken van je spulletjes zitten!
Zo. De doos dicht. Postzegels en barcode erop. Dat kan vandaag ook op de post.
Nu dan toch écht de Janboel aanpakken. Eerst de voorkamer maar.
't Is maar droge rommel. Na een kwartier ziet het er al heel anders uit.
Dan de achterkamer.
In hetzelfde tempo.
De basisschoolkinderen kwamen thuis, dronken wat er renden meteen weer naar buiten. Lekker buitenspelen met dat mooie weer!
Ik ging nog maar een half uurtje naar boven. Was afhalen, wasje ophangen en snel, snel nog wat bedden glad trekken. Morgen moet ik nodig eens wat aandacht aan de bovenverdieping besteden.
Hè, jammer, er is geen enkele vrijwilliger die even voor me naar het postkantoor wil. Dan ga ik zelf maar. Breng ik meteen nog wat dozen naar de Kringloopwinkel. En dan, hup, de keuken in. Hutspot staat er op het menu.
Lekker hoor!
En dan staat er nog wat leuks op het programma. Een brei-avondje bij mijn tante :-). Nou ja, voor mij was het haken. Sterren haken. Nog 70 te gaan!
Samen met mijn vriendin tufte ik naar Nieuw-Beijerland. En vijf sterren later weer voldaan naar huis. Het was een heerlijk rommeldagje!
