vrijdag 13 december 2013

Heerlijk koken met groenten van het seizoen

Het was vandaag een dag met precies dezelfde basale structuur als de andere dagen van deze week. Heerlijk! Juist die 'gewone' dagen heb ik geleerd te koesteren. Ze zijn zeldzaam kostbaar. Echt waar!

Er rolden weer 10 sterren van mijn haaknaaldje
En er gleed weer een flinke berg wasgoed onder mijn strijkijzer vandaan
Een stief kwartiertje tuinieren - voor
En na
Ik verzamelde nog wat peulen van de Lathyrus.
En het 'rijshout' (inclusief panty-touwtjes) werd ook bewaard






En zo vloog de dag weer om.
Vooral de middag is altijd om voordat ik er erg in heb. En als je voor zo'n grote koppel moet koken kost dat natuurlijk ook de nodige tijd. Vaak begin ik halverwege de middag al voorbereidingen te treffen. Ook vanmiddag was dat het geval. Er stonden bietjes op het menu. Een heerlijke, veelzijdige groente van het seizoen. Kost geen biet (om dat woord in dit geval maar eens te gebruiken) en is heel gezond.

Rond een uur of half vier deed ik de bieten in mijn snelkookpan, bracht die onder druk en zette de kookwekker op een half uur. Daarna liet ik ze afkoelen in de aanrechtbak. De snelkookpan kon nu gebruikt worden om aardappels in te koken. Zo bespaar je mooi op afwas.


In de tijd dat de aardappels in de snelkookpan onder druk gebracht werden, pelde ik de afgekoelde bietjes en sneed die in blokjes.


Ik sneed twee uien heel fijn.

Daarna sneed ik vier grote appels in blokjes. Gewoon met schil en al. In een koekenpan met een klein beetje olie bakte ik de appelstukjes tot ze zacht waren. Een snuf kaneel bracht er extra smaak aan.


Voor de vleeseters bakte ik 250 gram magere spekblokjes uit.
Ik maakte van de aardappels puree. Gewoon de stamper in de niet-afgegoten aardappels zetten en dan het geheel smeuïg maken met een scheut (soja)melk en een kluitje margarine.

Ik schepte de bietenblokjes, uiensnippertjes en gebakken appelblokjes door de puree en haalde daar alvast mijn portie eten uit (ik eet alleen op zondag vlees). Als laatste schepte ik er ook de spekblokjes door.


Zo. De etensbel kon weer worden geluid.

Wat is dat smullen, zo'n heerlijke winterstamppot!