maandag 25 augustus 2014

Dirk naar Suriname

Donderdag 14 augustus was de dag waar Dirk al heel lang naar uitgekeken en naar toegewerkt had. De dag waarop hij voor 4 maanden naar Suriname zou vertrekken om er zijn afstudeeropdracht te gaan doen.

Voordat het zover was, ging er nog wel een hele dag aan inpakken en afronden en regeldingen aan vooraf! Voordat toch echt die allerlaatste kleding keurig gestreken en gevouwen in de koffer zat (om maar iets te noemen)!


Ik zorgde voor de kleding en Dirk zorgde ervoor dat er niets aan alle benodigde apparatuur ontbrak. Daarna brachten we alles bijeen op de overloop om het definitief in te pakken. Toen de spullen zo handig en goed mogelijk verdeeld waren over ruimbagage en handbagage gingen de koffers op de weegschaal. Op beide koffers was er nog 200 gram ruimte over! En die ene spijkerbroek, die nog op Dirk z'n bed lag en eigenlijk ook mee moest, die moest dan toch maar thuis blijven ;-).


Tussen alle wasserij, strijkerij en inpakkerij door gingen Maaike en ik samen boodschappen halen. Dirk moest namelijk de volgende morgen om 9.15 uur op Schiphol zijn en daarom moesten we om 8.15 vertrekken. We hadden voor deze gelegenheid een afscheidsontbijt georganiseerd van 7.00 - 8.00 uur. Oma Luijk en Marinus (die juist jarig was) zouden komen, Opa en Oma Bakker, Geertje met de kinderen, echt leuk! Maaike en ik gingen er inkopen voor doen. Lekkere broodjes, croissants, luxe vleeswaren enzovoorts. Het moest een echt feestelijk ontbijt worden.


We reden meteen ook even naar de Kringloopwinkel, om daar weer de nodige spullen af te zetten. Er zou van verder minimaliseren qua spullen die week niets meer komen. Willem en ik hadden namelijk zomaar een mini-vakantie gepland! Als we Dirk op Schiphol hadden afgezet, zouden we twee hele dagen vakantie vieren. Samen. Toe maar ;-).


We liepen nog even een rondje door de Kringloop en vonden daar (volgens mij ongelezen!) Flows voor maar 0,25 per stuk. Maaike zocht er 3 uit. Voor haarzelf. Maar ik vond het ook wel leuk om er één mee te nemen 'op vakantie'. We vonden elk nog een paar boeken die ons leuk leken. Altijd goed. Als ze uit zijn brengen we ze wel weer terug. 


We zaten even te genieten in de koffiehoek en bekeken intussen onze gevonden schatten. Op hetzelfde moment bedachten we dat we voor zó weinig geld nog wel meer Flows konden meenemen. Ik liep terug naar de tijdschriftenhoek. Maar het was al te laat. Iemand anders was ons voor geweest. Ook goed.


Het was een heerlijke break op een toch wel heel drukke dag. Behalve het zorgen voor de spullen van Dirk en de voorbereidingen voor het afscheidsontbijt moesten er nog méér tassen ingepakt worden. Henk zou twee dagen bij Wim en Geertje gaan logeren en Jan zou bij mijn zus Maaike gaan logeren. En, o ja, Willem en ik moesten ook nog een tas inpakken voor onze vakantie ;-). Er zouden drie kinderen thuis blijven. En hoewel die het natuurlijk bést zouden redden zonder mij, vond ik het nodig om daar toch ook nog weer van alles voor in huis te halen en te regelen en af te spreken. Dat leer ik toch nooit af.


De laatste was werd gedraaid, de laatste vaat werd gewassen 






En zo werd het dan toch


donderdag 14 augustus 2014


Echt leuk hoor, om zo met de hele familie om 7 uur aan een luxe ontbijt te schuiven. 






Zoiets moest je eigenlijk ook 'gewoon' eens doen, zonder dat er een afscheid op stapel staat. Het ontbijtuurtje vloog om. We eindigden met het lezen uit de Bijbel, een gebed en zongen op verzoek van oma Bakker ook nog een psalm met z'n allen. Toen was het moment van afscheid nemen en uit zwaaien. Niet het leukste om te doen...

Precies volgens de planning reden Willem en ik met Dirk om kwart over 8 Alblasserdam uit. Dag mensen, dag dorp. Op naar Schiphol.


Daar was het nog even geduld hebben bij de Seal&Go. Ik vond het wel grappig om te zien hoe mensen daar voor dat standje ineens nog allerlei spullen moesten gaan overpakken om kloppende gewichten te hebben :-). Dirk z'n koffers bleken op de weegschaal van Seal&Go zelfs elk nog 500 gram ruimte te hebben. Na het sealen was dan ook voor ons echt het moment van afscheid. Daar ging Dirk langs de incheckbalie en langs de douane. Dag, dag.










Voor wie het leuk vindt om Dirk z'n belevenissen in Suriname te volgen: zie zijn blog.