Om 8 uur hing mijn zus Maria aan de telefoon: ¨Zijn jullie al onderweg?¨ Nee, zo snel zijn we nu ook weer niet ;-). Ik vertel haar dat het zéker 10 uur wordt voordat we rijden, máár...dat we komen!
Er moet van alles worden ingepakt. De tent, luchtbedden, de skottelbraai, kussens, slaapzakken, en heeeeeel veeeeel warms. Maria vertelde dat het er 's nachts maar 5 graden was. Dus pak ik ook fleecedekens in, truien, vesten en op het laatste moment gris ik nog snel m'n winterjas mee (waar ik achteraf echt heel blij mee was!).
Ik regel nog wat dingetjes voor de thuisblijvers, geef instructies, zoek naar mijn haakwerk (nérgens te vinden! hoe kán dat nou?!), pak dan maar een breiwerk, maak een praatje met de schilder die juist vandaag een muur komt granollen, zet ook nog maar even een bakkie koffie en dan...eindelijk...om kwart voor 11 rijden we met z'n vijven weg: Leendert, Maria, Henk, Willem en ik.
We tuffen in één keer door tot voorbij Arnhem en doen in het allerlaatste dorp voor de grens nog even boodschappen voor de lunch en voor het avondeten. We genieten van krentenbollen met Old Amsterdam. Lekker! En dan gaan we weer.
Na een prachtige rit
arriveren we om kwart voor 3 in Winterberg. Wat is het daar mooi! De camping is gemakkelijk te vinden. Het is er prachtig. Er staan nog maar weinig tenten zo laat in het seizoen. We kunnen onze tent gezellig naast die van Maria en Adrie opzetten.
Zoals dat op een camping gaat, vinden de kinderen meteen hun weg. De grote kinderen gaan met de bus naar Winterberg. De kleintjes spelen op het veld.
Het weer is redelijk. Droog en af en toe zon. Met mijn winterjas en een maillot aan, heb ik het niet koud.
Aan het einde van de middag installeren we ons voor de tent van Adrie en Maria. Adrie heeft de bbq al opgestookt en wij zetten er onze skottelbraai naast.
We genieten van het lekkere eten, de buitenlucht en de gezelligheid met elkaar.
Na het eten is er voor de kinderen iets leuks: een lampionnenoptocht. 's Morgens hadden de kinderen al lichtjes geknutseld. De nichtjes hadden er ook één voor Henk en één voor Maria gemaakt. Zo kunnen die nu ook met een lichtje meelopen.
Terwijl de kinderen weg zijn drinken we koffie. Er komen mensen aanlopen om even kennis te maken. Het zijn bloglezers. Wat leuk! Ze drinken een kop koffie mee. De avond valt. Al uit de verte horen we de kinderen met hun lichtjes aan komen lopen. De kleintjes zijn rozig en moe. Die moeten nu nodig gaan slapen.
Het wordt steeds stiller. En ook kouder. Maar Maria en Adrie hebben inmiddels een beproefde methode om 's avonds nog even op te warmen. Ze zetten heel voorzichtig de nagloeiende bbq op stokken in de tent. Met een beetje schikken en schuiven kunnen we er allemaal omheen zitten. Een glaasje wijn erbij doet de rest :-).
Eerder dan we thuis ooit naar bed gaan verlangen we naar onze slaapzakken. De jongeren, Leendert en Hannah, hebben daar geen last van. Die gaan laat op de avond nog een spookwandeling oid maken. Ze doen maar. Ze hebben hun eigen tentjes en wij hoeven er dus niet voor wakker te blijven. Knus kruipen we onze tent in. Het gaat regenen en onweren. Maar wij liggen lekker droog en warm. O, wat slaap je dan lekker!
Willem staat de volgende morgen al vroeg op om te gaan wandelen. Het is een prachtige morgen.
De zon kom zó mooi op!
Ik ga lekker op het bankje bij het toiletgebouwtje zitten en zie hoe alles ontwaakt. Een mevrouw komt het veld op met haar armen vol zakken. Bij bijna elke tent hangt ze een zak. De bestelde verse broodjes! We genieten met z'n allen van een heerlijk ontbijt.
Het is nog een tikkeltje dampig, maar de zon komt gelukkig goed door. Nu kan onze tent snel drogen. Want ja, dit was maar een feestje van 1 nacht. Nog éven spelen
en dan gaan we weer naar huis.
Nichtje Janneke bedelt bij haar moeder of onze Maria soms mag blijven. ¨Tja, het mág wel. Maar ik ga het wel eerst aan de beheerder vragen.¨ We overleggen even. Ik vind het ook wel goed, maar ik heb er natuurlijk niet op gerekend met kleding enzo. Maar dat komt wel goed. Ik heb één stel schoon goed bij me en Maria gaat juist vrijdag wassen. Verder delen de meisjes hun kleding wel. Janneke en Maria hebben zo'n beetje dezelfde maat. De beheerder vindt het geen probleem en, ok, Maria (onze feestneus!) mag zomaar tot dinsdag blijven. Ze reist dan samen met Leendert met de trein terug. Wat een avontuur!
En zo komt het dat we om 13.00 uur met maar één kind op de achterbank aan de terugreis beginnen.
Henk is wel een beetje sip, maar dat is snel over, als we hem beloven dat hij patatjes krijgt. Hij mag kiezen of we naar een restaurantje gaan of naar McDonald's. Het wordt McDonald's. Helemaal goed. Zoiets doen we nagenoeg nooit, dus het is een groot feest voor hem.
Om kwart over 5 stappen we ons huis weer binnen. We zitten even later maar met een klein clubje aan de eettafel. We eten makkelijk. Ik heb nog een grote pan verse tomaat-groentensoep staan. Met brood erbij en meloen toe is het prima. We rusten even lekker uit, want we moeten nog weer op stap. We gaan naar Oosterland, naar Willem z'n zus, om daar Jan op de halen. We vreten zo heel wat kilometertjes!
Jan heeft het geweldig gehad. Het hoogtepunt is wel een vaartocht door de Brabantse Biesbosch. Hij geniet er nog helemaal van na. Hij is beste maatjes met neef Piet. Heerlijk toch, zo'n grote familie met allemaal ooms en tantes, neven en nichten?!
Op de terugweg schieten we nog even aan bij de Makro in Barendrecht. Ik moet morgen namelijk koken voor Terdege en wil dan iets maken met pompoen. Omdat ik liefst vroeg aan de slag wil, is het fijn als ik die pompoen dan maar alvast heb. Handig dat de Makro tot 10 uur open is en dat we daar net langs rijden. Helemaal blij met m'n prachtige pompoen rijden we snel naar huis.
Wat zijn we moe! Om kwart over 11 zijn vandaag alle lichten uit. Dat mag gerust een unicum genoemd worden!
