dinsdag 19 augustus 2014

Druk in de vakantie

Ik heb het druk. Druk in de vakantie! Klinkt dat niet raar? Ja, dat klinkt raar! Maar dat komt omdat ik geen ander woord voor 'druk' kan bedenken. Vakantiedrukte is namelijk helemaal niet erg, terwijl 'druk' best wel erg klinkt. Ik heb er tenminste een hekel aan om het woord 'druk' te gebruiken. Nou ja. Tot zover mijn gedachtenspinsels over 'het druk hebben'. Ik ga er maar eens snel over bloggen.

Vorige week schreef ik al over de verjaardag van Henk. Henk was op donderdag 7 augustus jarig. Die dag daarvòòr was ook zo'n gezellige vakantiedag waarover geblogd moet worden ;-).
Het was dus woensdag. Woensdag 6 augustus. En ik had bedacht om die morgen een taart te gaan bakken voor de kookrubriek in Terdege. Juist toen ik mijn fotohoekje had ingericht en de eerste foto had gemaakt stopte er een bekende auto voor de deur. ¨Tante Ellen en ome Marco!!¨, juichten er meteen een paar kinderen. En ja hoor, daar waren ze :-).

Ellen had heimwee naar me, zei ze. En dus waren ze al vroeg uit Tholen vertrokken en via een omweg naar Alblasserdam gereden, in de hoop dat we thuis waren. Jawel hoor! En we zetten eerst eens gezellig een pot thee.

Ellen vond dat ik maar verder moest gaan met mijn bakwerk. Geen denken aan! Die taart schoof ik heerlijk door naar 'morgen'. Vrienden gaan voor. Al snel had Ellen een plannetje bedacht. Marco zou met de aanwezige kinderen naar een speeltuin gaan. Het werd de speeltuin/kinderboerderij in Hendrik Ido Ambacht. Jan wist wel ongeveer de weg en met de route op de tablet erbij moest dat goed komen.

Intussen hadden Ellen en ik de gelegenheid om de praatdraad weer verder op te nemen :-). Maar Ellen had óók nog een ander plannetje. 'Wanneer denk je dat Maria thuiskomt,¨ vroeg ze. ¨Nou, ik denk rond de middag,¨ zei ik. ¨Zullen we dan naar de stad gaan om haar schoolspulletjes te gaan kopen?¨ Keileuk plan! Gelukkig kwam Maria al snel thuis en was dolblij toen ze van het plan hoorde.

We reden gezellig met z'n drietjes naar Dordrecht. Het was voor mij al de tweede keer die dag dat ik naar Dordrecht reed. 's Morgens om 8 uur had ik namelijk Leendert en Koos daar op de trein gezet. Leendert had twee dagkaarten gekocht en zou samen met Koos naar Limburg gaan.

Ok dan. Twee keer Dordrecht in een paar uur tijd. Da's dan vakantiedrukte, of zoiets ;-).

We liepen naar V&D. Want daar mocht Maria van suikertante Ellen alles kiezen wat ze maar mooi vond. Wat een feest voor de aanstaande brugpieper! Ze mocht bovendien ook nog de allermooiste tas uitkiezen, want die geeft oma Bakker traditiegetrouw aan elk kind dat naar de Middelbare School gaat. Maria koos een heel leuke Pip-rugtas, waar zelfs al 20% korting op zat. Het loont kennelijk om niet al te vroeg zulke schoolinkopen te doen! Daarna koos ze een Oilily-agenda, Oilily schriften en een Oilily-etui. Ook alle andere benodigdheden -potloden, rekenmachine, puntenslijper, schaar enzovoorts- werden met zorg en op kleur gekozen. En, zo leuk, volgens mij genoot Ellen er net zo van als Maria!

Om de keuze te vieren én omdat het inmiddels al ver na lunchtijd was, trakteerde ik op iets lekkers bij La Place. Ellen en Maria gingen voor een saucijzenbroodje, zelf nam ik iets vegetarisch. Het was heerlijk genieten daar op het dakterras!

We dwaalden op onze tocht naar beneden nog wat langs de uitverkoopbakken en ik zag daar echt mooie dekbedhoezen voor de bedden van Leendert en Dirk. Ik was daar al een tijdje naar op zoek en nu liep ik er zó tegenaan. Heerlijk afgeprijsd, compleet met bijpassende hoeslakens voor maar 3 euro per stuk. Blij liep ik naar de kassa en kreeg daar bijna ruzie met  werd daar blij verrast door Ellen. Zij stond erop de hoezen voor me te kopen. Veel te gek, zo'n zus vriendin :-)

Toen we thuiskwamen was Marco met de kinderen ook juist thuis. Prima timing. Marco ging even  voor een powernap op één van de bedden van de jongens. Ellen en ik strekten onze beentjes terwijl we kletsten. Voor we het wisten was de middag om en kwam Willem thuis uit z'n werk. ¨Blijven jullie toch wel eten,¨ vroeg hij aan Ellen en Marco. ¨O ja, leuk,¨ vonden ze. Maar wat zouden we gaan eten dan? Ik had vage plannen voor een pan nasi, waarvoor ik alles in huis had. Maar Ellen riep spontaan: ¨Pannenkoeken!¨ En die roep werd, even spontaan, gevolgd door een echo in veelvoud: ¨Pannenkoeken. Pannenkoeken. Pannenkoeken.¨

Prima hoor. Voor pannenkoeken heb ik natuurlijk ook altijd alles in huis ;-). Ik maakte een teil met beslag en met mijn twee nieuwe pannen bakte ik in een ommezien een enorme stapel. Spek-, kaas- en naturelpannenkoeken. Aanvalluhhhh



Al snel na het eten gingen Ellen en Marco weer naar hun vakantiehonk. Ik had niet zoveel zin meer om nog huishoudelijk werk ter hand te nemen. Ik had meer zin om m'n nieuwe haakgaren te gaan uitproberen. Ja, ja, wat heb ik het toch druk, he? Wat is vakantiedrukte toch helemaal niet erg, he!



Afijn. De volgende morgen moest ik dan toch wel mijn schandalige geluier bekopen. Die dag moest ik extra vroeg uit de veren om alles weer op tijd in orde te krijgen voor Het verjaardagsfeestje van Henk

Maar ook dat kwam helemaal goed.

Wat zit ik me toch druk te maken over vakantiedrukte?

-wordt vervolgd-