zaterdag 14 maart 2015

Reuring

Er was weer genoeg reuring deze week in huize Luijkensteijn. Maar nu, zaterdagavond om 10 uur, daalt dan toch de rust weer neer. Het allerlaatste werk (een paar kilo stoofpeertjes schillen) is gedaan en morgen is het de rustdag.

Het was dinsdagavond het moment waarop Hans en zijn schoolvriend Ad, hun profielwerkstuk mochten presenteren. Dat is een werkstuk waar de leerlingen maandenlang aan werken en wat ze uiteindelijk aan ouders en belangstellenden gaan presenteren. Hans was ingedeeld bij de groep van 19.00 uur tot 20.00 uur en dat betekende voor ons: een snelle maaltijd van soep met brood. Om aan voldoende publiek te komen is het de bedoeling dat iedereen twee presentaties bijwoont. De eerste presentatie ging over pijnstillers. Een interessant onderwerp en ook een leuke, informatieve presentatie! Daarna de presentatie van Hans en Ad, over 'De toekomst van chemische wapens'. Ook een interessant onderwerp, al staat dat (gelukkig) wat verder van ons bed. En ja, de jongens hadden een prachtige presentatie en vertelden met verve over hun onderwerp. Beide presentaties werden met een 8 beoordeeld! Mooi gedaan dus.




Woensdag was het Biddag en gingen we 's morgens en 's avonds met z'n allen naar de kerk. 's Middags was er nog een noodzakelijk klusje. Het hout wat vorige week zaterdag was gezaagd en gedeeltelijk was blijven liggen, lag in de weg. Donderdag moest de gierwagen er langs kunnen en dat zou zo niet gaan. Dus gingen Willem en Wim met een geleende aanhangwager nog maar even aan het hout sjouwen. Tja, wie een houtkachel heeft...wordt twee keer warm, hè.



Mijn twee zussen verjaarden deze week. En dus ging ik twee ver op verjaarsvisite. Gezellig, hoor! (En niet goed voor de lijn ;-))

Vanmorgen ben ik met Jan naar de Open Dag van Oceanco, een enorme scheepswerf hier in Alblasserdam, geweest. Er is een nieuwe dok in gebruik genomen. De kinderen van groep 8 van alle basisscholen van Alblasserdam mochten meewerken aan het maken van een enorm (ja, sorry voor alwéér dat woord, maar het is niet anders) kunstwerk. Het was heel leuk bedacht. Een kunstenaar heeft een doek ontworpen waarop het bedrijf in zwarte lijnen is afgebeeld. Dat doek (en dan moet je toch al snel aan minstens een meter of 15 denken, schat  ik) was opgedeeld in heel veel paneeltjes. Elk kind kreeg een paneeltje en mocht dat inkleuren met verf. Het is een prachtig kunstwerk geworden. Vandaag mochten alle kinderen met hun ouders komen om het resultaat te bewonderen. Jan moest wel even zoeken voordat hij zijn paneeltje gevonden had. Zo leuk! Hij heeft er een pingpong batje op geverfd. Tafeltennis is zijn grote hobby. Een echt persoonlijk paneeltje dus.




Het kunstwerk hangt helemaal bovenin de hal van Oceanco. We moesten ervoor met de lift naar de 5e verdieping. En dan ook weer niet een gewone lift. Nee, een enorme :-). Volgens het bordje geschikt voor 140 personen. Pfff. Ik werd daarboven gewoon helemaal draaierig en kreeg een beetje last van hoogtevrees. Helemaal in de diepte waren mannetjes bezig met heftrucks en dat leek Madurodam wel, zó klein waren ze.





Dan voelde de kantine veiliger. Het uitzicht daar was schitterend. Je kon er de molens van Kinderdijk zien, alle hoeken van Alblasserdam, de rivier de Alblas. Prachtig. Er was limonade en sap. Maar ook koffie en thee. Ik ging voor de koffie. En wat voor koffie. Je kon kiezen wat je wilde en ik koos espresso. De bonen werden gemalen en met heel veel zorg en aandacht werd me daar toch een poepie-chique espresso voor me gemaakt! In een klein glas en dan een heel klein laagje superlekkere espresso. Nog nooit zo lekker geproefd en ik heb er dan ook echt van genoten.





Na Oceanco volgde een ritje naar van Os in Papendrecht, want m'n aardappelvoorraadje was nagenoeg op. Ik nam 55 kilo. Lijkt heel wat, maar dat is schijn. Vandaag verdween er al 5 kilo: patat eten met z'n vijftienen ;-).



De mannen, Willem, Wim en Dirk, werkten zich inmiddels alweer een slag in het rond aan nóg meer kachelhout. Ze waren al om 8 uur begonnen en wilden ook déze dag (net als vorige week zaterdag) helemaal vol maken. Dus mocht ik om 12 uur de kinderen uit de Biesbosch gaan plukken. Die hadden het Ruige Biesboschpad gelopen en zagen er, ehm, ruig uit, zeg maar :-)). Maria spande de kroon. Gelukkig toch dat ik een wasmachine heb!



Vanmiddag hebben Geertje en Maria me geholpen met de benedenverdieping. Heerlijk. Het hele huis aan kant (of in elk geval zó ver als voor ons 'genoeg' is; perfect hoeft en kan het niet zijn).

Dirk heeft deze week drie sollicitaties gedaan en kreeg er spontaan nog een vierde aanbod bij. Wat luxe als je keuze hebt! Hij heeft z'n keuze kunnen maken en heeft er heel veel zin in om per 1 april aan de slag te kunnen gaan bij een groot softwarebedrijf. Hoe fijn is dat!

En zo is ook deze week weer aan ons voorbij gevlogen. Vol met reuring. Ik beschreef slechts enkele highlights...