Vorige week zaterdag was het de dag dat Maaike en Ammy weer thuiskwamen van hun skivakantie bij Ellen. Tot de laatste minuut zijn de dames schandalig verwend door Ellen en Marco! Vrolijk en vol verhalen landden ze op Schiphol.
 |
| Vertrek vanuit Zürich |
 |
| En daar zijn ze dan weer! |
We bleven nog even op Schiphol rondhangen. Kleine Willem was namelijk ook mee. En die vond eerst alles 'eng', maar was daarna niet weg te krijgen uit het vliegtuig waar hij met opa Willem in ging kijken.
Maar na een ijsje was hij toch zo ver. Naar huis. Konden de meisjes hun koffers uit gaan pakken!
Maandag ging het hele spul weer naar school. De vakantie was weer veeeeeel te kort geweest natuurlijk :-). Maar goed. Niet te lang getreurd. Ik ging maar snel over tot de orde van de dag.
De dag werd evengoed wel speciaal, want schoonmama kwam thuis uit het ziekenhuis. Nog zwak en met pijn, maar toch ook heel blij om in haar eigen huisje te zijn.
We hebben een rooster opgesteld waarop iedereen die iets wil doen kan intekenen. En zo lukt het om elk dagdeel iemand bij haar te laten zijn, die haar helpt en verzorgt.
Dinsdagochtend was ik druk met het voorbereiden van de workshop 'Bak je eigen brood', die ik woensdag zou geven. Normaal doe ik de voorbereiding op dinsdagmiddag en -avond, maar vandaag stond er voor dat tijdstip wat anders in de agenda: Dirk zou z'n getuigschrift van het HBO krijgen!
Ik had voor een aantal kinderen verlof gevraagd en gekregen van school, zodat we 's middags tegen 15.00 uur met twee auto's richting Den Haag vertrokken.
Er was eerst een ontvangst met koffie en thee in de centrale hal. Het was er een gezellige drukte.
Alle studenten kregen een corsage op. Wat stond dat meteen feestelijk!
De studenten poseerden per studie op een trap. Hier staan de studenten Informatica:
Daarna gingen we in groepen naar de collegezalen. Alle studenten kregen van hun begeleider een persoonlijk praatje en daarna hun getuigschrift. Het was erg leuk om te horen wat alle studenten zoal voor afstudeeropdracht hadden gedaan.
Na het officiële gedeelte was er nog een goed verzorgde borrel in de centrale hal. En zo kwam er een einde aan Dirk z'n studententijd.
Woensdag ben ik extra vroeg opgestaan om wat er aan voorbereiding voor de workshop was blijven liggen uit te voeren. Nog meer brood bakken, iets lekkers voor bij de koffie bakken, woonkamer in orde maken enzovoorts. Ik wist van tevoren dat dit een heel lange dag zou worden en had me er dus op ingesteld. Ik was trouwens niet de enige die vroeg uit de veren was, want die dag kwamen de mensen voor de workshop bijna allemaal van ver: Staphorst, Zwolle, Almere, Schagerbrug, Breda en (bijna een thuiswedstrijd) Rotterdam. Het werd weer een gezellige workshop. Weer een aantal mensen ingewijd in de geheimen van het zelf brood bakken :-).
Nadat de gasten weer vertrokken waren, had ik maar een kleine tijd om even op adem te komen. Ik moest alweer om half 3 in de auto zitten, op weg naar Kootwijkerbroek. En vòòr die tijd wilde ik de pastasaus gekookt hebben. Lekker van allemaal verse ingrediënten: tomaten, knoflook, bosuitjes, courgette, paprika en kruiden. Ik zou pas om kwart over 7 weer thuis zijn en intussen hoefden ze hier alleen maar de pastasaus op te warmen en macaroni te koken.
Hoewel mijn auto onderweg kuren kreeg en ik bang was om ergens halverwege de hulp van de ANWB te moeten inroepen, bracht hij me gelukkig toch thuis. En nog wel precies op tijd ook! Om 19.14 reed ik de straat in en om 19.16 volgde daar mijn vriendin Wilma. Die kwam me ophalen om samen naar het brei-avondje bij onze tante in Nieuw-Beijerland te gaan. Wat een timing!
Het brei-avondje was weer ouderwets genoeglijk. Zin in iets ingewikkelds had ik na de lange dag niet en daarom breide ik maar een stukje verder aan een vaatdoek die ik heb opstaan.
Heel wat anders dan de bruidssjaal die ik pas breide en die gisteren met verve werd gedragen door een stralende bruid! Kijk maar eens op de onderste foto op de blog van de fotograaf. Wat was ik blij voor hen, dat het donderdag zulk heerlijk zonnig weer was! Wel koud! Dat merkte ik, toen ik 's middags naar schoonmama ging om mijn steentje aan het zorgrooster bij te dragen. 's Morgens had ik nog gedacht om een klein ommetje met haar te gaan proberen te maken. Maar nee, daar moet het toch echt wat warmer voor zijn.
Aan het eind van de middag werd ik door de garage gebeld, dat mijn auto weer gerepareerd was. Die had ik namelijk 's morgens meteen gebracht. Het is echt niet zo, dat ik elke dag mijn auto gebruik. Maar zonder auto voor de deur voel ik me toch wel een beetje onthand. Dik 400 euro armer en een gerepareerde auto rijker stond ik om half 6 weer voor de deur. Tijd om als een haas achter het aanrecht te gaan om eten te koken. Het werd rijst met kerriesaus. Een snel te maken maaltijd die als sneeuw voor de zon verdween :-).
Dan was ik vandaag heel was meer tijd kwijt aan koken. Maar ze konden het hier wel weer waarderen: een 'gewoon' prakkie. Aardappels, witlof, hamlapjes, champignons. En voor toe iets wat we 'kwarkprutje' noemen: kwark, slagroom, fruit (of jam).
Work in progress:
En zo is het weer vrijdagavond geworden. Dat is altijd een avond met een feestelijk tintje. Daarom had ik een heerlijke bananencake gebakken voor bij de koffie.
Maar eerst was daar het wekelijkse biebrondje. Een boodschappentas vol boeken zochten we uit. Boeken voor Willem, voor mij, voor Maria, voor Jan en voor Henk. Ik ben meteen na de koffie begonnen met lezen :-). Maar ik mocht van mezelf maar 'even', want er moest ook een stukje gebreid worden aan een kraamkadootje. Als het goed is arriveert de baby binnenkort. Ik wil het dus af hebben.
Ik ga nu ook nog maar even wat steekjes doen. Geen straf. Het is inmiddels al stil in huis! Er zijn er al een paar naar bed, die morgen vroeg op moeten. En wie niet vroeg naar bed hoeft is weg. Dus: huis voor mezelf. Muziekje aan. Breien maar!
