Volgens mij was ik net zo blij en opgewonden als een man, die een nieuwe auto krijgt :-)
Eerst werd door de twee bezorgers de nieuwe machine uit de auto gehaald en bij de voordeur gezet. Daarna werd mijn oude apparaat van de eerste verdieping naar beneden gesjouwd, de vrachtwagen in. En tenslotte droegen de mannen mijn nieuwe machine de trap en zetten hem op z´n plaats in de badkamer. Doordat het stopcontact heel raar bovenin de muur zit, paste de stekker er niet in. Er moest een langere draad aangezet worden. Dat werd door één van de mannen vakkundig gedaan, terwijl ik bij de andere meneer mocht pinnen. Pfff, wat een leegloop...
Ik kreeg een korte instructie. En terwijl ik eten kookte, bestudeerde ik de handleiding. Nog voordat het eten op tafel stond, draaide m´n eerste was. En toen ik ´s avonds laat m´n bedje instapte, waren er drie trommels wasgoed gewassen.
Het apparaat is fluisterstil. Alleen het water inlaten en het centrifugeren hoor je (natuurlijk). Maar het draaien hoor je niet!
Als je op de eco-stand draait, duren de wassen wat langer, maar is hij het zuinigst. Voor als je haast hebt, is er een ´speed´ optie. Ook zit er een sportprogramma op, waarmee je nauwelijks vervuild goed binnen een half uur schoon hebt. Fijn! Dit soort programma´s zaten niet op mijn oude machine. Ik moet er natuurlijk nog wel even aan wennen en steeds goed nadenken welk programma ik moet kiezen. Maar dat komt vast snel goed. Wat ik mis, is de mogelijkheid voor wassen op 50 graden. Dat gebruikte ik best vaak. Nu moet ik kiezen uit 40 of 60 graden. En de wasmachinemeneer adviseerde om baddoeken, washandjes en ondergoed op 90 graden te wassen. Dat doe ik eigenlijk nooit...
Ik heb ontdekt, dat de nieuwe wasmachine veel schoner wast, dan mijn oude. Waarschijnlijk was die toch al wel langer niet helemaal goed meer. Vooral als ik donkere was draaide, rook het wasgoed na het wassen niet altijd helemaal fris. Ik dacht, dat dat kwam, doordat er hier een paar pubers rondlopen, die verschrikkelijke zweetsokken kunnen produceren en ook soms last hebben van een doordringende zweetlucht. Ik mopperde dan, dat die lucht er zelfs na het wassen nog niet helemaal uit was. Ik experimenteerde met een ander wasmiddel. Gebruikte de laatste weken zelfs wasverzachter. Dat heb ik normaal nooit in huis, maar nu hoopte ik op een lekker geurige was. Het blijkt nu dus aan mijn oude wasmachientje te hebben gelegen! Het wasgoed wat gisteren uit m´n nieuwe apparaat kwam, ruikt frisser dan fris. Gewoon met goedkoop wasmiddel en zonder wasverzachter. Joepie!! Ook viel het me op, dat het wasgoed echt helemaal koud uit de wasmachine komt. Dat lijkt logisch, omdat er met koud water wordt gespoeld. Toch was dat bij mijn oude apparaat niet zo. Daar voelde het wasgoed altijd wat klam-warm aan.
Vooralsnog ben ik heel blij met mijn nieuwe aanwinst. En de enorme berg wasgoed slinkt zienderogen.
Dit is dus vooral heel FIJN.
Dan heb ik nog een berichtje over PIJN!
Vanmorgen moest ik naar de tandarts om een kies te laten trekken. Ach. Leuk is zoiets niet. Maar het is nu direct niet iets, waar ik erg tegenop zag, ofzo.
Ik vleide me dus met een gerust hart in de tandartsstoel van m´n overbuurman, die me eerst eens fijn ging prikken om de boel te verdoven :-(. Waardeloos. Ik voelde alles meteen stijf worden, ook mijn tong. Wat een akelig gevoel is dat toch.
Nadat ik een poosje in de wachtkamer had gezeten om de verdoving te laten inwerken, ging de tandarts aan de slag. Het ging niet meteen van een leien dakje. Dus pakte hij een andere tang. Eén waarmee je diep de wortel kunt beetpakken. En daar begon het gewurm. Draaien. Trekken richting de ene kant. Trekken naar de andere kant. Pfff. Ik had bijna gezegd, dat hij even moest stoppen, want ik voelde het door mijn hele hoofd. Bovendien had ik het gevoel dat mijn mondhoek inscheurde. Maar ik zei niets. En de tandarts werkte dapper door. Hij werkt altijd heel fijn en secuur. En eindelijk hield hij de boosdoener dan toch triomfantelijk boven m´n gezicht. Hè, hè. Echt pijn had ik niet gehad. Maar ik vond het verre van lekker.
Er werden nog een paar prachtige hechtingen gezet. Daarna kreeg ik een gaasprop, die ik een kwartiertje tussen m´n kaken op de wond mocht geklemd houden. En daar ging ik. Boodschappen doen. Ik hoopte, dat ik niemand zou tegenkomen, want ik kon met die stijve mond niet echt lekker praten ;-).
Na verloop van tijd begon ik pijn te krijgen. Ik wilde nog maar één ding: naar huis en een paracetamol innemen. En dat is iets, wat ik niet snel doe...
De paracetamol hielp niet afdoende. En nadat ik een poosje gewerkt had, was ik er helemaal klaar mee. Ik ging naar bed. Het schrijnde en trok in mijn mond. Wat viel dat tegen!
Ik heb anderhalf uur op bed gelegen. Daarna at ik een bordje pap en ging toch maar verder met m´n werk. Je kunt voor een getrokken kies toch niet ´ziek´ op je bed gaan liggen, vond ik...Ik ruimde op, trok de stofzuiger door de kamer, maakte de bestellingen voor de webshop klaar, kookte erwtensoep. Het ging. Maar niet van harte.
Om 4 uur kwam de kapper. Het was weer de nationale kortwiekdag hier. Willem kwam wat eerder thuis uit z´n werk. Hij stelde voor, om zich snel te laten knippen en dan mee te gaan naar het ziekenhuis, naar mijn moeder. De kinderen konden wel een keer alleen eten. Dat is met zo´n simpele maaltijd als erwtensoep natuurlijk geen punt. Fijn dus! Een keer samen naar mijn moeder. Ik liet me lekker rijden :-).
Met mijn moeder blijft het allemaal hetzelfde. Dan weer een redelijke dag, dan weer een dag van ziekzijn. Ze was bemoedigd uit Psalm 25:10
Psalm 25 : 10
Hoed mijn ziel, en red z' uit noden;
Maak mij niet beschaamd, o HEER,
Want ik kom tot U gevloden.
Laat d' oprechtheid meer en meer,
Met de vroomheid, mij behoên;
'k Wacht op U in mijn ellenden.
Laat Uw hand, in tegenspoên,
Israël verlossing zenden.
