In ons nieuwe interieur zijn bewust geen stylinghoekjes gecreëerd. Dat is omdat ik daar simpelweg helemaal niet goed in ben (in stylen), maar ook omdat ik de boel graag lekker ´leeg´ houd, zodat ik snel klaar ben met het huishoudelijke werk. Toch heeft soms iets volkomen functioneels best een decoratieve functie. Althans, dat vind ik in het geval van de grote schaal gemengde noten, die op tafel staat. Die noten staan daar niet voor de sier, maar om opgegeten te worden. Maar tegelijk vind ik het heel gezellig winters staan. Ook een beetje nostalgisch, want dan moet ik denken aan de onvermijdelijke zakken noten, die vroeger standaard in de kerstpakketten zaten. Mijn moeder haalde dan de notenkraker voor de dag. Zo´n houten geval: een bakje waar je de noot in deed en een ´steel´ die je in het bakje draaide en waarmee je de noot kraakte.
 |
| oef, wat een lelijke foto ;-) |
Ik maakte een nieuwe voorraad Lamme Teun (advokaat) voor de webshop. Meestal laat ik de gebruikte advokaatbus staan, want er zijn altijd wel liefhebbers, die hem willen uitschrappen. Nu schrapte ik hem zelf eens leeg. Het leverde precies een mooi glaasje op. En aangezien ik ´s morgens bij het opruimen van de koelkast nog een halfvolle spuitbus slagroom was tegengekomen, trakteerde ik mezelf op een heerlijk glaasje Lamme Teun. Proost! En dat zomaar op een lummelige donderdagmiddag in november!
En eigenlijk was die donderdag nog zo lummelig niet, maar best speciaal! Willem had me mee uit eten genomen. Iets wat we zelden doen en wat daarom zo extra leuk is. We gingen naar de Japanner in Ridderkerk. Dat had Willem speciaal uitgekozen, omdat je bij de Japanner zoveel keus hebt in vegetarisch (ik eet liefst vegetarisch). Maaike en Maria kookten voor de thuisblijvers en Willem en ik hebben genoten. Alleen dat eten met stokjes behoeft nog wel enige oefening. Ha, ha!
Zaterdag vierde schoonzoon z´n verjaardag. Heel gezellig met een brunch. Wat had Trijnie er een knus feestje van gemaakt! Het was erg geslaagd.
Zaterdagmiddag kwam er een koerier aan de deur met een grote verrassing. Zomaar voor mij! Met een heel lief briefje erbij. Ik werd er heel warm van.
Vandaag bakte ik kokosmacaronen. Ik zette het receptje al op Facebook, maar zal het hier ook posten:
Maak heerlijke kokosmacaronen in vijf minuten!
Doe 4 grote eiwitten in een pan en voeg er 200 gram kokosrasp en 200 gram suiker aan toe.
Roer door elkaar en verwarm het mengsel 3 minuten op matig vuur.
Blijf roeren en laat het mengsel niet kleuren.
Schep met een kleine maat ijslepel bolletjes op een met bakpapier beklede bakplaat.
(Of maak met twee lepels hoopjes, als je zo´n ijslepel niet hebt.)
Bakken: 20 minuten op 175 graden in een voorverwarmde oven.
Enjoy!
Henk is vanmiddag samen met Maaike naar de speelgoedwinkel geweest. Hij had op z´n verjaardagsfeestje enkele kadobonnen gekregen en die wilde hij verzilveren. Helemaal gelukkig kwam hij thuis! Hij had lichtjesslangen voor langs z´n fietswielen gekozen.
Willem ´moest´ meteen aan de slag, toen hij uit z´n werk kwam, om die lichtjes te monteren. Er moesten twee keer drie AAA batterijtjes in, maar ik had er nog maar vijf liggen. Maar Henk vond het geen enkel probleem om een pakje batterijtjes bij de winkel te gaan halen, want de lichtjes om z´n voorwiel deden het al! Hoe blij kun je zijn? Inmiddels zijn ook de lichtjes om z´n achterwiel gemonteerd. Ik denk zomaar, dat hij morgen vroeg naar school gaat :-)
En zo kabbelen de dagen voort. Elke dag met z´n eigen vreugde en z´n eigen zorgen. Met regen en met zonneschijn. En elke gewone dag is heel bijzonder! Gewoon bijzonder.
