Ik ben dol op handwerken. Al vanaf dat ik een klein meisje was en van mijn oma haken en van mijn moeder breien leerde. En hoewel ik er niet zo heel veel tijd voor heb, heb ik toch altijd wel iets om handen.
Vorige week zaterdag haakte ik de laatste steekjes aan een sjaal voor mezelf. Eigenlijk maak ik zelden iets voor mezelf. En nu ben ik er gewoon zomaar blij mee. Hij is mooi geworden en ik heb hem zondag meteen met plezier gedragen.
Ik ´mocht´ van mezelf pas een nieuw handwerk opzetten, als de sjaal af was. Zonder zit ik toch nog niet, want ik ben ook nog een deken aan het haken. Dat is echter een werkje, waar ik niet altijd zin in heb, want nogal eentonig. Na al dat haken, heb ik zin om weer eens iets te gaan breien. Maria wilde graag een poncho, waar ze helemaal in kan kruipen. Eén met een kol eraan. Het patroon is inmiddels gevonden. Nu nog tijd vinden om een mooi wolletje te shoppen. Ze wil okergeel. Prima! Zonnig kleurtje om mee te werken tijdens de grijze winterdagen.
Vanavond ben ik naar de spingroep geweest en heb de hele avond zitten twijnen. Al m´n gesponnen draad is nu getwijnd en dus kan ik ook met een nieuw spinprojectje beginnen. Ik heb nog mooie witte wol liggen, zó van het schaap. Die ga ik eerst wassen, verven en kaarden. Ik heb zin om met wol in een vrolijk kleurtje te gaan spinnen. Eens iets anders dan bruin of wit ;-). Hoewel ik toch helemaal verliefd kan worden op een puur natuur eindresultaat:
Van zo´n streng wol krijg ik jeukende handen :-).
Op de spingroep was vanavond een mevrouw, die foto´s kwam maken. Zij is van oorsprong Oekraïense en spaart Hollandse borduurwerken. Maar ook andere vormen van handwerk in Nederland hebben haar interesse. Ze vond het heel bijzonder om al die moderne spinnewielen te zien en ook, dat we daar zo als groep, al spinnend, bijeen waren. Ja, misschien is dat ook wel bijzonder. In elk geval is het reuzefijn! Ik kom altijd heel onspannen thuis, na zo´n avondje!