Ik heb voor het gemak maar uit de vriezer gegeten. Daar had ik nog een restje macaroni liggen en een portie bietjes. Samen met wat worstjes (met korting), een pannetje vers gekookte aardappels en een restje vlees en jus van woensdag hadden we een koningsmaal, zonder dat ik lang in de keuken hoefde te staan.
Ik kom tegenwoordig nogal eens bij AH, omdat dat recht tegenover Postnl is, waar ik elke dag de webshopbestellingen heen breng. Dan is het makkelijk om even naar binnen te wippen voor een kleinigheid. Ik kijk dan standaard ook altijd in de bak met afgeprijsde spullen. Soms kun je er goed je slag slaan. Van de week lagen er blikjes tomatenpuree. Normaal al geen wereldschokkend bedrag (18 cent), maar als daar nog eens 35 procent vanaf gaat, dan is het gewoon lachwekkend. Ik heb dan ook een voorraadje ingeslagen.
Het is hier verder een beetje een gestrompel, want ik ben aan twee benen geblesseerd. Woensdagavond had ik rechts ineens een heel zere knie. Ik dacht eerst dat ik in een rare houding in de kerk had gezeten en dat het vanzelf wel zou wegtrekken. Maar nu denk ik meer, dat ik iets verdraaid heb. Ik heb er echt pijn aan en lopen is lastig.
Of dat nog niet genoeg was, heb ik een akelig wondje onder de voetzool van mijn andere been. Dat is een verhaal apart: gisterenochtend kwam Hans even na zessen beneden, klaar om z´n pakje brood uit de keuken te pakken en naar zijn werk te gaan, toen hij ineens riep: ¨Hé, de konijnen lopen los!¨ Nee!!!! Ja!!!! En het was zelf nog erger. Het was compleet feest in de tuin. Er liepen twee konijnen en vier cavia´s te dollen! Het hek om de ren lag omver. Een raadsel hoe zoiets kan gebeuren. Misschien is er een kat tegenaan gesprongen, ofzo. Hoe dan ook: samen met Hans stormde ik naar buiten om die beesten te vangen. Ik dacht er daarbij niet aan, dat ik op blote voeten liep. Het was een heel gedoe om de springers te pakken te krijgen. Maar eindelijk zaten ze weer in hun hokken. De mannencavia´s voor de zekerheid opgesloten, want eerst moeten we ervoor zorgen, dat dit niet nóg een keer kan gebeuren. Ik vrees, dat we over 42 dagen weer jonge cavia´s hebben, nu het vrouwtje met drie mannen om d´r heen los liep....
Ergens in die beestenboel is een stukje vel van mijn voetzool gescheurd. En dat is behoorlijk pijnlijk. Ik ben nu dus ´kreupel aan beide benen´ en ik loop zo hard niet. Het is niet anders. Alles heeft een bedoeling. Ook dat ik nu noodgedwongen rustigaan moet doen.
Wie er hier wèl doorgaan? De mannen. Leendert voorop. Hij is helemaal in de ban van het houtdraaien :-). Hij draait dóór, om het zo maar eens te zeggen. Morgen gaat Willem met hem een echt goed beitelset halen. Maar zolang kon Leendert niet wachten. Die bestelde online alvast een beitel, die hij liefst direct hebben wilde. Vanmiddag kwam de pakketdienst hem bezorgen en dus doken de mannen meteen na het eten het schuurtje weer in. Hoe het er daar uit ziet, dat wil je echt niet weten. Slik....Maar wat erúit komt, ziet er steeds beter uit. Dus vooruit. Ik heb nu eenmaal een jongenshuishouden met maar liefst zeven zonen. En dat betekent de ene keer sloopbrommers in je achtertuin, een volgende keer een lading steigerhout op je oprit, of visgerei in de garage. En dan nu een schuur vol houtslijpsel. Ik ben al heel lang geleden gestopt om me daar druk over te maken :-).
