donderdag 14 juni 2018

Geen zak....

Deze week wordt er niet opgeruimd. Er verdwijnt dus geen zak, geen doos, niets. We nemen een weekje opruim-pauze om kruiden in te pakken en kruiden in te pakken en kruiden in te pakken. 
Zaterdag staat er namelijk iemand met onze kruiden (én met zepen, maar die hoeven niet te worden ingepakt) op de landelijke verkoping ten bate van de Schutse in Kesteren. En aangezien de ingepakte voorraad kruiden heel minimaal was, heb ik het nu even druk met inpakken.

Daarnaast gebeurt er van alles en is het ´elke dag een andere film´, zoals mijn moeder altijd zei.

Maaike keerde haar spaarvarken eens om en schraapte de allerlaatste eurootjes bij elkaar om haar eerste autootje te kopen. Toe maar! Mevrouw rijdt er heel wat knapper bij dan moeders :-). Heel fijn, dat ze nu haar eigen autootje heeft, al vond ik het geen enkel punt om mijn brik regelmatig uit te lenen. Maaike werkt in de gehandicaptenzorg en moest, als ze avonddienst heeft gehad, regelmatig tussen 11 en 12 uur ´s avonds per fiets over de dijk tussen Papendrecht en Alblasserdam. Ze is niet bang uitgevallen. Ik ook niet. Toch is het veranderd sinds Anne Faber...Als Maaike van haar werk wegging appte ze altijd even. Vanaf dat hield ik m´n Iphone bij de hand om af en toe te kijken waar ze reed (met de zoek-vrienden-optie). Met de auto voelt het toch veiliger. En natuurlijk is het heerlijk, als je niet door weer en wind hoeft.  Helemaal fijn dus!


Sinds april is onze bieb weer op vrijdagavond open. Sindsdien hebben we ons oude vrijdagavondritueel weer van stal gehaald: direct na het eten naar de bieb. Willem gaat daar dan aan de leestafel de krant lezen en Henk en ik zoeken boeken uit. ´Vroeger´ gingen we met een heel legertje...Maar nu dus nog maar met z´n drieën. Als we klaar zijn met boeken uitzoeken lopen we naar de Hema en eten daar een ijsje. Zo simpel en toch zó leuk, zo´n klein ritueel.






Ik kreeg van mijn neef een mooie portie aardbeien. Daar heb ik op de vroege zaterdagmorgen jam van gekookt. Om half 10 was ik klaar en stonden er meer dan 50 potjes op het aanrecht! Het koffie-uurtje bij schoonmama was eerlijk verdiend :-).


Er werd ook een kist rabarber geleverd. Een klein deel belandde in de appel-rabarberjam. Van een aantal kilo´s maakte ik heerlijke rabarberlimonadesiroop. Er ligt nu nog één portie. Ik denk, dat ik daar moes van kook. Altijd lekker.

Maandag op de markt was er ook het één en ander wat op moest en wat in mijn kofferbak belandde. Biologische gele pepers bijvoorbeeld. Een deel van de pepers heb ik gedroogd in mijn voedseldroger.


Van een doos rijpe kiwi´s maakte ik jam. Zomertijd = jamtijd!


Verder hadden we maandag even wat uitgebreider contact met Hans in Malawi. Vorige week was Hans ziek. Hij had flink diarree (gelukkig geen malaria!). Toen dat zondag nog steeds niet over was, wilde Karin (de vrouw bij wie hij in huis is), dat hij zich even in het ziekenhuis liet nakijken. Hans kreeg een kuur en gelukkig sloeg die meteen aan. Maandagavond, toen wij hem Whatsapp-belden, klonk hij weer helemaal monter. Nog één maandje, dan zitten de 90 dagen Malawi er alweer op!

Woensdag was het een dag met heel veel blijdschap om ons heen. Alle nichtjes en neven die examen hadden gedaan zijn geslaagd!
Ook Maria deelde in de vreugde. Ze deed examen in Nederlands en Biologie en voor beide vakken is ze geslaagd. En nog met prachtige cijfers ook: een 7 en een 8. De rekentoets heeft ze ook dik voldoende afgerond (met een 7). Hopelijk kan ze na de zomervakantie terug naar school om het examenjaar af te maken. Voor nu is het helaas nog lang niet zeker, of dat zal gaan. Maar we proberen moed te houden. We zijn blij met wat gelukt is en ik kocht mooie pioenrozen voor haar.


Vanavond stond er eens wat anders dan anders op het programma: er kwam een videograaf van Terdege. In augustus is er de Terdege Zomerfair in Barneveld. Terdege viert dan het 35-jarig bestaan. Op deze fair is er alle ruimte voor ontmoeting met columnisten en medewerkers. Ik hoop dan ook van de partij te zijn en elke dag een paar keer een workshop te geven. Om het evenement te promoten, komt er een filmpje, waarin columnisten aan het woord komen. Zodoende dus vanavond een videograaf op m´n stoep. Hebben we dat ook eens meegemaakt :-).

En zo vliegt de week voorbij. Met een eerste jong konijntje wat ons huis verliet, met bijen die als een malle honing halen, met het bericht, dat morgen onze houtvoorraad wordt geleverd (18 kuub, jeuj!) en dus een hak- en zaagfestijn wat stante pe georganiseerd moest worden, met twee examenfeestjes van nichtjes, en duizend-en-één dingen. Van alles en nog wat. Behalve zakken en dozen dan....Dat wacht mooi maar even.