Kan het nòg rommeliger?

Al een week lang is het hier rommeliger dan rommelig! Dat brengt sowieso de tijd van het jaar met zich mee. Aan het einde van een schooljaar is het kleine beetje (school)ritme, dat er was, ver te zoeken. Hier iets af te ronden, daar een overdrachtsgesprek, dan een schoolreisje, een meester/juf die zijn/haar verjaardag viert, een uitstapje, toetsen en wat niet al. En dan hebben we niet eens meer een heel legertje schoolgaande kinderen zoals tot voor enkele jaren geleden. Maar toch.

Ik sla me er zo goed en zo kwaad als het gaat maar doorheen. Samen met al het andere wat op mijn pad komt. Zo zit ik op dit moment in de ouderkamer van het ziekenhuis te wachten totdat Maria terug is van de OK.

wachten op het seintje van de OK

Vandaag wordt de geïmplanteerde monitor verwijderd. Dat is fijn, want daarmee kan het hoofdstuk cardiologie in elk geval worden afgesloten. Er blijft nog genoeg op haar (en ons) bordje liggen.

Het werken aan het 100 zakken en dozen-project ligt zo ongeveer stil. Vorige week zijn er dan nog 3 zakken ons huis uit gegaan. We zien wel, wanneer er weer wat van komt. De teller staat in elk geval op 33. Nog 67 te gaan.

Zaterdag was het de laatste keer natuurclub van het seizoen. Henk maakte een mooie wandeling. Ze kwamen een prachtig kadaver van een ree tegen, nog helemaal intact. Na afloop van de wandeling, waren er pannenkoeken en meloen. De leiding kreeg van die en gene kadootjes. Een hand, ¨Prettige vakantie¨ en alwéér een clubjaar afgesloten.

Op weg naar de auto vonden we nóg een kadaver. Nou ja...kadaverTJE dan :-). Een spitsmuisje.

Intussen werkten Willem, Wim, Dirk en Leendert zich zaterdag in het zweet met het kachelhout. Al het hout is in één dag gekloofd! En ja, dat was een hele klus!

Ik was vorige week bij de Makro en zag daar procureur in de aanbieding. Ik herinnerde me, dat ik een heerlijk recept voor pulled pork uit de slowcooker had gezien en dat je daarvoor procureur nodig had. Het leek me de ultieme verwennerij voor de houthakkers, als die moe en bezweet thuis zouden komen. Zaterdag ging de procureur dus de pan in. En ja, het was een geweldig succes, dat broodje pulled pork met huisgemaakte patat! Ga ik vast nog eens doen, bij een speciale gelegenheid.

De bijen vroegen ook mijn aandacht. Maria schoot wat foto´s, toen ik bezig was. Telkens als ik in de bijen ga werken, bedenk ik, dat ik eigenlijk eens een nieuw imkerpak moet kopen. De kiel die ik nu heb, heb ik een paar jaar geleden gekregen van een mevrouw, die stopte met imkeren. Maar de kiel is eigenlijk te groot voor me en vooral: te wijd. De bijen vliegen eronder en steken me dan in m´n buik. Dus bind ik dan een schort voor, óver m´n kiel, om dat te voorkomen. Ik wil graag een passend imkerpak, een overallmodel. Maar ik vergeet het domweg te bestellen :-).

Ik geniet van het licht en de warmte van de zomer. Van de mooie zonsondergangen.

23 juni 2018, op de dijk

25 juni 2018, vanaf ons dakterras

Ook geniet ik van twee prachtige zomerboeketten in huis. De ene kreeg Maaike kado, de andere ik. Wat gezellig, zulke mooie, vrolijke bloemen in huis!

We zijn intussen ook hard bezig met de voorbereiding voor de Terdegefair. Die is van 1 t/m 4 augustus en daar moet nog heel wat voor ingepakt en geregeld worden. Het promotiefilmpje wat de videograaf pas kwam opnemen, staat inmiddels online. Je kunt het hier bekijken.

Maria is inmiddels op zaal. Nog even bijkomen en als alles goed gaat, mogen we straks fijn naar huis!