De dagen rijgen zich aaneen. Gevuld van de vroege morgen tot in de avond. Maar gelukkig zonder dat het ´druk´ aanvoelt. Ik ben zomaar lekker bezig.
Vorige week heb ik de flanellen lakens maar eens opgezocht. Vreselijk ouderwets, maar zoooo heerlijk warm en zacht! Ik heb ze nog van m´n uitzet. Mijn moeder was nogal van een degelijke linnenuitzet voor d´r dochters. Stapels handdoeken, theedoeken, gastendoekjes, washandjes, badlakens, beddengoed en tafellinnen had ik dus, toen we trouwden. Dat was overigens een heel verklaarbare gedachte van mijn moeder, want ze was nog van vòòr de oorlog en had de na-oorlogse textielschaarste meegemaakt. Tot het beddengoed behoorden moltons, hoeslakens en bovenlakens. Die bovenlakens waren er dan weer in verschillende categorieën: ´gewone´ lakens, mooie lakens (met broderie of mooi borduurwerk) voor als je ziek zou zijn, of voor als je een baby zou krijgen en je netjes in je kraambed diende te liggen en tenslotte waren er ook de flanellen lakens van het merk Reumanella. Die waren voor als het heel koud zou zijn. Nou, koud was het zeker, die eerste winters van ons huwelijk! We hadden een huis wat werd verwarmd door gevelkachels en er was dus geen CV. Boven en in de keuken was het steenkoud en in de winter stonden de ijsbloemen op de ramen. Dat kennen we allang niet meer. De winters van nu zijn veel minder koud en bovendien hebben we een veel beter verwarmd en veel beter geïsoleerd huis. Toch leek het me heerlijk om die flanellen lakens weer eens voor de dag te halen. Het is vast heel kinderachtig, maar ik heb me de hele dag lopen verheugen op het moment dat ik ´s avonds in m´n bed zou stappen. Ha, ha,
Zowel vorige week als deze week gaf ik een workshop ¨Bak je eigen brood¨. Ook daarmee was ik best druk. Maar het geeft zóveel voldoening! Ik doe het echt graag. Vorige week heeft iemand wat foto´s gemaakt van ´juf´ Teunie en die naar me gemaild. Grappig om mezelf zo ´jufferig´ bezig te zien :-).
Het waren erg gezellige ochtendjes.
We waren ook druk met maar liefst twéé bruiloften achter elkaar, vorige week. Op donderdag trouwde een zoon van een zus van Willem. Op vrijdag een dochter van een andere zus. Donderdags had Willem de middag vrij genomen van zijn werk, zodat we de trouwdienst konden bijwonen. En zowel donderdagavond als vrijdagavond bezochten we de recepties. Altijd leuk, om dan weer eens wat familie te spreken!
Op zaterdagmiddag was het dan weer de beurt van míjn familie. We gingen op verjaardagsvisite bij een nichtje. Zo gaat dat als je aan beide kanten een flinke familie hebt. Soms is het wel een beetje véél om bij te houden. Maar als het even kan, zorgen we dat we erbij zijn, als er iets te vieren is. Dan zie je elkaar tenminste regelmatig. Dat moet je niet laten wachten totdat er begrafenissen zijn, is mijn mening.
Bij de tijd van het jaar hoort natuurlijk ook het extra bakwerk in de keuken. Zo kwam m´n wonderpan ook weer eens tevoorschijn. Die had ik best lang niet gebruikt. Zaterdag kwam het echter handig uit, die pan. Ik mixte van twee pakjes vruchtencake een cakebeslag, deed dat in mijn wonderpan en zette die vlak voordat we naar mijn nichtje gingen op een laag pitje op het gasfornuis. Toen we thuiskwamen was de cake klaar. En van zo´n joekel doe je dan meteen drie dagen. Lekker en handig!
Hans had zaterdag z´n eerste ´bomenklus´: hij moest een uit de kluiten gewassen boom omkappen. Een kolfje naar zijn hand, nu hij daarvoor alle spullen heeft en geleerd heeft hoe het moet.
Deze week is hij weer drie dagen naar school in Arnhem. Dit keer niet om te zagen, of te kappen, maar om alles te leren over boomveiligheidscontrole. Hopelijk haalt hij daarvoor deze week z´n certificaat. Aan het oefenmateriaal zal het niet liggen. De mannen (er zijn alleen mannen op die cursus) bestuderen echt heel aparte bomen ;-). Het is mooi in het bos!
In het huisje van Leendert en Thea wordt nog steeds stevig geklust. Ze zitten nu waterdicht. Ook niet onbelangrijk ;-). Ook is het kozijn in de aanbouw geplaatst. Zo wordt het allemaal wat behagelijker!
Leuk om te zien hoe iedereen zo lekker bezig is. Maar zo´n verbouwing laat ik graag aan een ander. Ik moet er niet aan denken!
Laat mij maar lekker huismussen. Ik moet er regelmatig uit naar scholen of -peuten of -logen en dat is precies genoeg om niet te verkluizenaren (nieuw woord :-)).