vrijdag 22 november 2019

Aanrommelen

Deze week had ik eens een keer niet zo veel afspraken buiten de deur en dat voelde bijna als een ´vrije´ week. Maar dat is het uiteindelijk (natuurlijk :-)) niet geworden.  Ik deed gewoon van alles wat.

Ik kluste woensdag weer een ochtendje op Bles. Het was een prachtige dag om in de polder te zijn. Na een beetje nachtvorst ging de zon vuurrood op. En toen ik om een uur of tien arriveerde, zag het er adembenemend mooi uit. Ik ben eerst even op de boenstoep gaan staan om een paar foto´s te maken.




In het huis wordt het steeds ´echter´. De zandcementvloer is gestort. De hele benedenverdieping ligt nu op één hoogte. Alleen tussen het woongedeelte en het shopgedeelte zit hoogteverschil. Daar komt een traptrede om van de shop de keuken in te gaan.

De vloer gezien vanuit de keuken
naar de kamer.

De vloer in de ruimte
waar de webshop komt

Vandaag arriveerde er een enorme balk. Het is een draagbalk, die in de woonkamer aangebracht wordt, op de plaats waar eerst de kamer-en-suite deuren waren. We hadden er ook voor kunnen kiezen om een stalen balk bóven het plafond (dus uit het zicht) te laten plaatsen. Maar Leendert kwam met het idee om daar een mooie, oude, eiken balk voor te nemen en die juist ín het zicht te plaatsen. En ja, dat vonden we een goed idee. Dat past wel bij zo´n oude boerderij.

De balk werd geleverd en lag in de gang. De deur kon niet meer dicht. Die balk moest dus helemaal naar binnen. Leendert appte wie er aan het eind van de dag tijd had om langs te komen om te helpen met sjouwen. Hij dacht een mannetje of acht nodig te hebben. De balk weegt dan ook 400 kilo! Gelukkig boden zich een paar vrijwilligers aan. Maar nog vòòr de middag kwam er een appje, dat de hulp niet meer nodig was. Leendert heeft het gewoon ´net als vroeger´ gedaan: rollen over ronde palen.






Volgende week moet het gevaarte op zijn plaats gebracht worden...

Het grove werk is nu bijna klaar. De loodgieter en de elektriciën hebben de langste tijd er opzitten. Langzamerhand wordt het tijd voor zichtwerk. Zo maakte Leendert vandaag vensterbanken in het erkertje. Leuk!!


Thuis hadden we het ook weer druk met de webshop. Gerwin kon deze week niet komen helpen met inpakken en naar de molen gaan. Dus deed ik dat samen met Maria. Helaas heeft mijn auto het begeven. Althans: de accu begaf het. Jammer, want ik had nog tot eind januari met deze auto willen blijven rijden. Dan verloopt de apk en had ik hem naar de sloop gedaan. Hij is het niet waard, dat er nog iets aan gedaan wordt. Het ding staat nu dus werkeloos op de oprit en ik moet een beslissing nemen, wat ik ermee ga doen. Ik denk er nog even over na.

Gelukkig kon ik Hans z´n auto gebruiken. We reden eerst naar de molen en daarna langs de groothandel voor inpakmaterialen. Ook deden we nog even de Makro aan. Daar was een goed pannenset in de aanbieding. En ik heb straks andere pannen nodig, omdat ik op inductie overga. Maria en ik pasten er nog nèt bij :-).




Naast alle gewone dingen was er ook nog iets speciaals. Ter ontspanning volg ik namelijk een mini-cursus Hebreeuws. Dinsdagavond was de tweede les. Genieten!

Ook genoot ik in de keuken. Ik heb niet zo veel tijd als gewoonlijk om te kokkerellen. Maar als er kleine partijtjes van de groenteboer binnenkomen, móet je natuurlijk wel ;-). Ik maakte een grote pan ouderwetse tomatensoep en een grote pan paprikasoep.


Lekker, soep! Ook maakte ik winterse stamppotten. We aten een keer hutspot met draadjesvlees en een keer boerenkool met worst. Vanavond bakte ik de restjes op. Die opgebakken prakkies zijn het allerlekkerst. En voor mij was het wat koken betreft vandaag dus een keer een makkie.

We hebben deze week ook weer van alles ingepakt voor de verhuizing: de zomerkleding van Hans en van Jan, de inhoud van mijn moeders kastje, allerlei serviesgoed, vazen enzovoorts. Er staan weer een stuk of twaalf verhuisdozen klaar. Alles is er schoon ingegaan. Zelfs het zilver is gepoetst.

Al met al heb ik deze week dus lekker aangerommeld. Morgen staat er ook weer een Bles-dag op het programma. Zin in!