Deze week maakte ik heel wat kilometers. Vooral auto-kilometers. De meeste kilometers zit ik trouwens niet zelf achter het stuur, maar word ik prinsheerlijk rondgereden door mijn trouwe Willem, die gelukkig graag rijdt :-). En terwijl ik rondgereden word, maak ik nog weer andere kilometers: brei-kilometers. Zo zijn de rollen mooi verdeeld.
Waar ik zoal naartoe ging deze week?
Dinsdag was ik bij Boekenhuis Rijssen. In Rijssen dus. Dat is bij ons vandaan toch wel dik anderhalf uur rijden. Ik heb in deze prachtige boekwinkel twee demo-workshops ´herfst-koken´ gegeven. Ik heb daarbij natuurlijk gekookt uit m´n eigen kookboek, Eenvoudig Lekker. Hoe grappig is dat: sta je zomaar tussen de boeken te koken!
Woensdag ben ik allèèn op pad gegaan. Er was een diner in De Oude Duikenburg in Echteld voor alle mensen, die aan het blad Terdege meewerken. Het was erg leuk. Er was een groep van een kleine 40 mensen. Allemaal dragen we er ons steentje aan bij, dat er twee-wekelijks een nieuw nummer uitkomt. Ik kende maar een stuk of tien mensen, denk ik. Maar nu kon ik mooi met enkele nieuwe ´collega´s´ kennismaken. Dat ging praktisch vanzelf, want het was een lopend buffet en we zijn na het hoofdgerecht van plaats gewisseld. Het was een mooie avond!
Donderdagavond reden we naar Strijen heen en weer. Dat is maar een half uurtje rijden, bij ons vandaan. We gingen nog even met de kleine Vera kroelen. Wat is het een lief kindje! En wat een zegen, dat het allemaal zo voorspoedig gaat met haar en met de kersverse mama (en papa).
De echte kilometers maakten we gisteren. Al drie jaar op rij bestelt iemand uit Friesland bij ons eindejaarsgeschenken, die we dan bezorgen. Het is twee uur en een kwartier rijden. Het eerste jaar hebben Leendert en Thea gereden. Vorig jaar reden Willem en ik en maakten we er een dagje uit van, met op de terugweg een stop op Urk. Dit jaar besloten we er opnieuw een uitstapje van te maken. We waren wel toe aan een beetje we-time. We hadden bovendien nog twee kadokaarten van Van der Valk, die we mooi eens konden besteden. We bedachten om eerst de bestelling weg te brengen en dan via de Afsluitdijk weer naar het Zuiden af te zakken. We zouden dan in Leiden overnachten. En zo gebeurde.
De rit naar Friesland was wat grauw. Maar evengoed genoten we van alles om ons heen. En af en toe kwam de zon door.
De klant mailde intussen, dat hij het niet ging redden om op tijd thuis te zijn. We konden de spullen in de bijkeuken zetten. Prima! Toen we uitgeladen hadden, hadden we zin in een kleine stop, voordat we de best weer lange rit naar Leiden zouden maken.
We zaten niet ver van Leeuwarden vandaan en het leek ons leuk om daar even een kringloopwinkel te ´doen´ en daarna even rond te lopen in het oude stadscentrum. Dat eerste hebben we gedaan, het tweede hebben we ´om des tijds wille´ laten schieten.
Er zit in Leeuwarden een geweldig leuke, grote kringloopwinkel: de estafette recycle boulevard. Nou, heb was echt zo ongeveer een boulevard, zo groot!
We scharrelden heerlijk rond. Natuurlijk kreeg ook hier de boekenhoek onze uitgebreide aandacht. En zowaar belandden er twee boeken in m´n mandje.
Willem vond de cateringhoek wel interessant en ging er lekker een balletje gehakt met een colaatje verorberen. Kon ik op mijn gemak verder scharrelen. In deze kringloop wordt er erg veel ge-upcycled. Bijvoorbeeld vuurkorven van wasmachinetrommels.
Ook werd er van alles met (afval)hout gedaan en zag ik bijvoorbeeld een jas, gemaakt van een oude deken. Ik had er gerust nog wel een uurtje rondgekeken, maar we moesten verder. Onze kamer in Leiden was tot 18.00 uur voor ons gereserveerd en nadat we de routeplanner het hadden laten uitrekenen, bleek dat we maar 10 minuten speling hadden. Ingerukt, mars!
Op de minuut af om 18.00 uur stapten we bij van der Valk binnen. We checkten in en betaalden met de kadokaarten. Met zo´n kaart krijg je twee keer een kado: eerst als je de kaart krijgt en daarna als je hem verzilvert :-). We hadden een kamer in het souterrain en dan ook nog eens de achterste kamer. We liepen een halve marathon, voordat we er waren. Altijd leuk, die eerste minuten van ontdekken. Hé, we kunnen koffie zetten. Hé, een bubbelbad! Waar is het knopje van het nachtlampje?
We installeerden ons en later op de avond besloten we in het restaurant te gaan eten. We hadden geen zin, om de auto weer te nemen en de stad in te gaan. Het restaurant was echter vol. Maar we konden het nog wel even bij de brasserie proberen, zei de gastvrouw. Bij de brasserie was nog precies één tafel. We vonden het eigenlijk wèl zo leuk, die brasserie. Lekker knus. Alleen mag het voor ´knus´ wel wat warmer zijn. Volgens mij doen ze overal standaard de verwarming een stuk lager. Logisch ook wel. Maar voor ons toch een beetje aan de koude kant en dat vinden wij niet knus.
We aten verrukkelijk. Willem had zeetongetjes en ik nam een vegetarisch gerecht met krieltjes en allerlei groenten die je kon dippen in een soort kaasfondue.
Weer terug op de kamer gingen bij ons de luikjes echt vroeg dicht. We waren best moe van de hele dag reizen. Mijn dag was zoals gewoonlijk al om 5 uur gestart. Ik had tot 11 uur nog hard gewerkt om alle orders op de post te krijgen, brood voor het weekend te bakken en ons huis netjes achter te laten. En Willem had voor elven ook al een heel programma afgewerkt. We sliepen volgens mij al om kwart voor 11. Dat is echt heel vroeg voor ons doen.
Nu is het zaterdag en de dag ligt nog voor ons. We hebben al genoten van het ontbijtbuffet en zaten te bedenken, wat we zullen gaan doen. We waren min of meer van plan om naar het Boerhave museum te gaan. Maar het zou nog best iets heel anders kunnen worden. We hebben het er zelfs al over gehad, om maar naar huis te gaan, mutsen die we zijn. Maar ja, waar is het nu beter dan thuis? Lekker ons kacheltje stoken, beetje rommelen, de boodschapjes halen. Eigenlijk is het idee wel aantrekkelijk. We gaan het zien.
