Hè, hè, wat ben ik blij, dat eindelijk alles weer gewoon is!! Niets fijner dan gewoon gewoon!
Twee weken lang waren we heel hard bezig met een grote inpakklus. Vorige week donderdag was de klus geklaard en vrijdagochtend heeft Willem alles in twee ritten weggebracht. Daarvoor moest eerst de caddy leeggeruimd worden. Maar daar had hij heel stoere hulp bij :-).
Zakken eruit, kratten erin en een paar uur later hadden we weer ruimte in de shop!
 |
| 47 volle kratten gingen hier de deur uit |
Daarna hebben Maria en ik eerst de boel even lekker opgeruimd en goed gestofzuigd en pakten we alle orders van die dag in. Want ook dat ging in die twee weken natuurlijk gewoon door. Het laatste onderdeel op deze overvolle vrijdag was het klaarzetten van alle spullen, die we moesten meenemen naar de Terdege vriendinnendag. Want dat stond dus voor zaterdag op de planning...Poeh!
We laadden de caddy vol met spulletjes voor op onze verkooptafel. In de middagpauze van de vriendinnendag is er namelijk altijd een shopmoment en daar zouden wij ook aan deelnemen. Nu wisten we dat onze tafel maar 160 bij 80 cm zou zijn en daarom was het eigenlijk de grootste uitdaging om niet tevéél mee te nemen. We hebben inmiddels wel zo´n 700 producten in de shop en het was dus lastig kiezen. Maar samen kunnen we dat prima en terwijl ik -al overleggend- de spullen uit de schappen trok, ging Maria er met de prijzentang langs en deed ze ze in kratten. Toen de kratten in de caddy stonden, waren we eigenlijk nog maar op de helft met ons werk. Want behalve dat we er met een verkooptafel zouden staan, zou ik een workshop kefir maken geven. En daar moest ook echt nog serieus veel voor worden ingepakt.
Maar ook dat kwam goed.
Zaterdag hoefden we pas om 10.00 weg te rijden. We hadden helaas wel flink vertraging onderweg en kwamen pas om half 12 aan. Maar dat bleek nog ruim op tijd. Maria richtte de verkooptafel in, terwijl ik het workshop-´lokaal´ klaarmaakte. We waren keurig om 12.00 uur klaar en konden zelfs nog even onze boterhammen oppeuzelen, voordat de eerste klanten kwamen.
Na het shopmoment volgde de workshop. Er waren maar liefst 47 Terdege-vriendinnen, die de workshop kwamen bijwonen. Best een uitdaging, zo´n grote ´klas´. Ik heb van alles verteld en laten zien over waterkefir en melkkefir maken en natuurlijk ging er ook geproefd worden. Het workshopuurtje vlóóg om, ook al heb ik geprobeerd om vijf kwartier in een uur te praten :-).
Het lokaal liep weer leeg en Maria en ik ruimden de boel op. We konden weer richting Bleskensgraaf. Ook op de terugweg hadden we te maken met vertraging. Ik geloof dat er een rijksweg afgesloten was, ofzo. We werden in elk geval prachtig omgeleid. ´s Morgens had ik de boodschappentassen gelukkig al in de auto gegooid, zodat we nu op de terugweg nog even de weekboodschappen konden halen. Moe, maar voldaan reden we om kwart voor zes de oprit op.
Precies op tijd voor het zaterdagse frietenfestijn. Maria bleef bij ons eten. Maaike, Jaap, Naomi en Sem kwamen ook en namen Julian mee, die de hele dag bij Maaike was. M´n vriendin Wilma was van de partij en ook Trijnie, Gerwin en Vesper kwamen aanrijden. Hoe gezellig weer, onze tafel vol!
Maar na twee heel intensieve weken was ik dus vanmorgen heel blij, dat alles weer gewoon was! We moeten wel vol gas aan de bak met de voorbereidingen voor de Terdege Fair. Maar als we daar elke dag iets voor doen, komt dat best goed. Verder moest ik van mezelf ook vol gas aan de bak in huis en tuin. Want daar heb ik me twee weken wel een beetje met een Jantje van Leiden vanaf gemaakt.
Eerste werk vanmorgen om 5.00 uur was: de tuin in. Eén moestuinbed helemaal onkruidvrij maken en daar de bonenplanten uitplanten, die nódig de tuin in moesten!
Toen Maria om 9.00 uur arriveerde was het tijd om in de shop aan de slag te gaan. We maakten de orders klaar, plaatsten bestellingen bij leveranciers en zijn daarna als een malle gaan inpakken. We hadden van bepaalde producten niets meer staan. Het is fijn, als we samen even flink door kunnen buffelen. Op maandag is Julian naar de gastouder en kunnen we dus (meestal) ongestoord inpakken. ´s Middags kwam Maria´s schoonzusje ook nog even een poosje helpen. Helemaal super. Er is veel gedaan!
En toen was vanavond het ´extra klusje´ in huis nog aan de beurt. Ik zeemde de keukenramen van binnen en van buiten. Dat was heeeeel erg nodig! Het was één en al spinnen en vliegenpoep. Maar nu blinken ze weer.
Terwijl ik aan het zemen was, losten de mannen een grote aanhangwagen vol hout en stapelden alles in het houthok. Het was een half houthok vol! Joepie! Ook dat gaat weer ergens op lijken.
 |
| De avond valt |
Het was een fijne gewone dag. Hopelijk morgen weer zo´n gewone dag.
