We zijn onverwachts in een grote inpakklus verzeild geraakt met de webshop. Er was een actie voor een goed doel, die eigenlijk een beetje uit de hand is gelopen. Maar daar is verder niemand treurig over en er zijn gelukkig vele handen, die licht werk maken.
Zo kwamTrijnie vrijdag een poosje helpen en vandaag Maaike. Het leuke is, dat iedereen de kinderen meeneemt en dat het hier steeds heel gezellig is :-). We hebben geregeld volle tafels. Wat geniet ik daar altijd van!
 |
| Julian en Vesper aan de lunch |
 |
| Hoe gezellig! |
 |
| Julian wil maar al te graag ´de baby´ zien |
 |
| En Sem straalt van al die aandacht :-) |
Zaterdag hadden we speciale gasten aan tafel. Mijn vriendin Ellen, uit Zwitserland, was een paar dagen met haar collega in Nederland. Al een paar maanden geleden had ze voor twee personen friet en snacks geboekt op Luijkensteijn :-). Hè, dat was een leuk plan! Alleen was het bezoekje natuurlijk veel te kort. Maar we genieten nog van de prachtige bloemen en de heerlijke hondenbrokken, die Ellen meenam. Die hondenbrokken zijn trouwens gewoon koekjes, hoor. Maar precies díe koekjes, die we ooit in Zwitserland leerden kennen en die we sindsdien altijd hondenbrokken noemen. (zo zien ze er, met een beetje fantasie, uit). En Ellen, die trouwe ziel, had gewoon weer drie grote zakken in haar koffer meegesleept!
We brachten Ellen en Evelien ´s avonds weer terug naar hun hotel. Wat was het een mooie avond!
Verder vliegen de dagen om met, behalve die inpakklus, van alles en nog wat. Vrijdag mocht ik weer naar de tandarts. Er moesten nog twee kiezen gevuld worden. Maar eer dat ik in de stoel lag, hoefde er nog maar één. Eén kies was helaas finaal afgebroken... Het zit me niet mee wat dat betreft. Binnenkort mag ik nog weer een keer terug om de kies met wortel en al er uit te laten trekken. Zucht.
Henk slaagde vandaag voor zijn theorie examen. Jippie!
Tussen de bedrijven door geniet ik van de tuin. Het is jammer, dat ik er op dit moment niet zoveel tijd voor heb. En het is natuurlijk jammer, dat het zo verschrikkelijk nat is, waardoor er veel slakken en ander moestuinleed zijn. Maar goed. De eerste aardbeien kleuren rood. En gisteren aten we weer lekker stamppot rucola met rucola van eigen tuin. Ook kook ik regelmatig rabarber. Vorige week vrijdag had ik een restje rabarbermoes over. Samen met een restje amandelgriesmeel en een toef slagroom werd dat maandag een smulontbijt voor Willem en mij. Niet direct erg gezond, maar voor een keer best prima. En er hoefde weer niets weggegooid te worden. In een poging om restjes voedsel een nieuwe bestemming te geven, kun je best weleens tot wonderlijke/verrassende combinaties komen :-).
En wat ook tussen de bedrijven door gebeurt: breien. Ook hiervoor heb ik eigenlijk te weinig tijd. Maar als je een breiwerk voor het grijpen hebt liggen, pak je het gemakkelijk op. Even een paar pennen tijdens het koffie drinken, of een stukje tijdens een autorit enzovoorts. Ik heb op dit moment twee breiwerkjes. Het ene met lange breinaalden. Daaraan kan ik in de auto niet werken. Het andere zit op een rondbreinaald en gaat gemakkelijk overal mee naar toe. Ik vind het zelfs heerlijk om op bed nog even een paar toeren te breien. Maar dat komt ook omdat het bijna de langste dag is. Met die lange dagen ben ik altijd een beetje hyperactief en vind ik het bijna jammer, dat je toch echt elke nacht een poosje moet slapen ;-).
