Wat was dat raar, gisterenavond, om echt helemaal alleen thuis te zijn! In m´n eentje eten, de hond doen, een bakkie koffie drinken en dan om half 11 besluiten, om toch nog maar vast even de douche te gaan poetsen en de bovenverdieping te stofzuigen. Ha, ha. Dat kon dus prima, want daar had niemand last van :-).
Vanmorgen ben ik om half 11 in de auto gestapt om Willem, Dirk, Jan en Henk op te gaan halen in Spa. Daar waren ze gisteren aangekomen in een tiny house midden in de stad. Het was echt een geniaal onderkomen. Het was een huis van maar twee meter breed en drie verdiepingen hoog. Kijk maar:
Vanbinnen was het dus een pijpenla van 2 meter en alles was heel creatief ingericht.
Er was zelfs een compleet bubbelbad :-).
De mannen hebben vanmorgen een beetje uitgeslapen en zijn toen nog even rond gaan boemelen in de stad. Spa is natuurlijk bekend om z´n waterbronnen en daardoor ook heel toeristisch. We hadden afgesproken, dat ik ze bij Van de Valk in de stad zou ophalen. Daar kon ik gemakkelijk parkeren.
Okay. Het was bijna drie uur rijden. Even na Maastricht nam ik een korte pauze om wat te eten. Ik had toen nog 1 uur en 10 minuten voor de boeg en zou rond half 2 in Spa kunnen zijn.
Helaas gebeurde er iets geks met de navigatie, zodra ik de grens overging. Ik kreeg een melding, dat de server niet meer bij de kaart kon, of zoiets. Het laatste wat ik gelezen had, was dat ik na 10 kilometer richting Aachen/Verviers moest gaan. Dat besloot ik dan maar te doen om dan te kijken, of er ergens een benzinestation of parkeerplaats was, waar ik die navigatie weer aan de praat kon krijgen. Nou, mooi dat ik nergens kon stoppen. Dus op een gegeven moment maar van de snelweg afgegaan. Ik zweette ondertussen wel peentjes. Ik zag een vrachtwagenstrook voor rusttijden of zo en propte m´n auto daar in een gat. Eerst belde ik Willem, maar die kreeg ik niet te pakken. Toen Dirk en die nam gelukkig op. Ik vertelde m´n probleem en hij gaf het advies om m´n telefoon even helemaal uit en dan weer aan te doen. Misschien dat het zaakje het dan weer deed. En anders moest ik maar weer bellen. Zo gezegd, zo gedaan. En warempel: m´n kaart kwam weer op het scherm. Ik kon weer verder. Alleen deed het geluid het niet en dat vond ik best irritant. Maar ik durfde er niet aan te knoeien, want ik ben echt onhandig met zulke dingen. Ik was veel te bang, dat dan alles weer uit zou vallen.
Volgens de nieuwe gegevens zou ik om 13.52 in Spa zijn. Mwah, viel me nog niet tegen. Vol goed moed hervatte ik de reis en telde elke kilometer af. Ondertussen reed ik me daar toch in een prachtig gebied!! WoW! Hier zou ik ook best vier dagen rond willen lopen :-).
De reis verliep verder volgens planning en zonder oponthoud reed ik regelrecht naar van der Valk, waar de mannen al op me stonden te wachten. Wat fijn om ze allemaal weer te zien! En Willem mocht me kussen, met prikbaard en al (waar ik normaal niet zo van hou). Maar hé, ontberen doet waarderen.
Willem chauffeerde op de terugweg. Gelukkig, want ik vind rijden helemaal niet erg, maar wel inspannend. We zijn langs Eindhoven CS gereden, waar Dirk op de trein stapte naar Amersfoort. Hij sloot de trip wel écht in stijl af: met de trein naar huis en dan vanaf het station ook lopen, he!
