Het is de laatste week vóór de Terdege Zomerfair. En ik wist het: deze week zou ik me regelmatig afvragen, waar ik toch weer aan begonnen was. Ha, ha, het is altijd hetzelfde liedje. Maar serieus: wat een megaklus is het alles bij elkaar. Maar het gaat lukken! Zelfs met al en toe een flinke streep door de rekening.
Zo´n streep hadden we dus gisteren. Ik was, zoals gewoonlijk, om 5.00 uur opgestaan en om 5.30 uur startte ik de laptop op om de pakbonnen te printen, zodat ik vast de bestellingen klaar kon gaan maken. Ik kreeg echter allemaal vreemde meldingen en wat ik ook probeerde, ik kreeg de orders/bonnen niet op mijn scherm. Ik had zelfs al twee keer de laptop helemaal uit gedaan en weer opgestart, maar zelfs dat hielp niet. Eigenlijk vond ik niet, dat ik daar Willem voor wakker moest gaan maken. Maar toen ik naar de slaapkamer liep, was het licht aan. Willem was op muggenjacht :-). Kon ik mooi even vragen, of hij naar die laptop wilde kijken. Hij wist al snel wat het probleem was: storing in de webwinkelsoftware. Hè balen!! Het gebeurt niet heel vaak en meestal is het ook wel weer snel opgelost. Er zat niets anders op, dan te wachten, tot de mensen van mijnwebwinkel.nl de zaak weer draaiend hadden.
Intussen vond ik het wel een goed plan om dan maar even wat in de moestuin te rommelen. Als je daar een paar dagen niet naar omkijkt, is het net een oerwoud. Dus wiedde ik onkruid en plantte het één en ander uit, wat ik dinsdag van Wim had gekregen. Wim heeft dit jaar voor het eerst een volkstuin. Hij is bloedfanatiek, terwijl het toch echt wel een heel lastig moestuinjaar is. Hij had veel te veel broccoliplanten en had ook nog wat cherrytomatenplanten over. Ik had daar wel ruimte voor, dus dat kwam mooi uit.
 |
| Elke dag nog wel wat aardbeien. En vandaag de eerste worteltjes. Het zijn gedrochten :-). Maar lekker! |
 |
| Rode kool doet het bij mij eigenlijk altijd goed. Er vormt zich al een kooltje. |
 |
| En jawel, daar komen toch ook eindelijk sperziebonen! |
Toen het tijd was voor het ontbijt, zag ik, dat de webshop nog steeds niet draaide. Niet veel later kregen we bericht, dat de fout ontdekt was en dat er nu een backup teruggezet moest worden, wat maar liefst 8 tot 10 uur ging duren. Neeeeeeee! Precies in deze overvolle week. Ook nog eens de laatste week, dat we pakketten verzenden (voor de fair en voor onze vakantie) en waardoor er dus extra veel bestellingen zijn. Zucht. Ik moest m´n planning dus maar wijzigen.
Uiteindelijk ben ik Maria gaan helpen met inpakken. Het einde van de inpakkerij komt nu wel in zicht. Maar toch hebben we nog weer de hele dag krat na krat staan vullen. Van pakketten klaarmaken kwam helemaal niet meer terecht, want de webshop was pas aan het eind van de avond weer bereikbaar. Die klus lag dus vandaag weer/nog steeds op mijn bordje. Eigenlijk verzend ik meestal niet op donderdag. Maar ik kon moeilijk die stapel nog langer laten liggen. En gelukkig bedacht Maria, dat ze me (op haar vrije dag!) een paar uurtjes kwam helpen. Hoe lief!
Toch ben ik ook vandaag eerst even de moestuin ingegaan. Met je handen in de aarde, op je knieën, is voor mij het mooiste begin van de dag.
 |
| Hoe schitterend! Het krieken van de dageraad |
 |
| Alles is erg laat, maar hier heb ik dan toch de eerste augurk :-) |
We zijn nu op weg naar Ouddorp. We halen daar onze zwager Hans en ons nichtje Rhodé op. Wat is het vandaag een stralende zomerdag! We genieten van de mooie avond en de mooie muziek, die we op hebben staan.
En ik denk lekker even niet aan alles wat nog moet. Ik weet van andere jaren, dat je maar even met je ogen hoeft te knipperen en je staat op de fair je ding te doen. En dan komt het op de één of andere manier nog goed ook.
