Zomervakantie 2024, Onstwedde

De jongens kwamen vanmorgen pas tegen negenen uit hun tent gerold. Willem en ik zaten toen al een tijdje lekker in de zon voor onze tent aan een kop gember/citroenthee.

M´n breiwerkje erbij

uitkijkend op het nog lege veldje. Vandaag zonder ekster in de dode boom.

Na het ontbijt vertelden we de jongens onze plannen voor deze dag. Willem en ik maken samen de plannen, want met vijf personen heb je vijf meningen en vijf voorkeuren en is dat allemaal maar ingewikkeld. Voor vandaag hadden we bedacht om naar kamp Westerbork te gaan. We vinden het wel zinnig om ook wat serieuzers te ondernemen in de vakantie. Iets wat ze hopelijk ook nooit zullen vergeten.

Ik had gezien, dat er om 12.00 uur een rondleiding zou zijn en we zorgden er dus voor om ruim voor die tijd aanwezig te zijn. Dat was maar goed, want toen we de tickets gekocht hadden, bleek, dat je eerst nog met een pendelbus mee moest om op het voormalig kampterrein te komen.

Toen we uitstapten was het 11.40 uur en we hadden nog 20 minuten de tijd om rond het huis van de kampcommandant te lopen. Het huis staat zo´n beetje op instorten en wordt geconserveerd doordat er een glazen ´kas´ omheen gebouwd is. 

Om 12.00 uur kwam de meneer, die de rondleiding zou geven. De groep was heel groot en aanvankelijk verstonden we helemaal niets van wat hij vertelde. We stonden dan ook tamelijk achteraan. Maar er stond ook juist een pendelbus met draaiende motor in de buurt. Toen die wegreed, konden we de gids gelukkig goed verstaan. We troffen het. Het was een heel goede gids. Hij wist enorm veel vertellen en wisselde allerlei weetjes af met waar gebeurde verhalen. Heel mooi!

Hier staan we bij wagons, waar Joden in vervoerd werden naar andere kampen. De wagons werden helemaal volgepropt. Met 1 tonnetje water en 1 tonnetje als wc zaten die mensen een paar dagen en nachten in het donker en konden amper aan lucht komen. Er stierven dan ook altijd mensen tijdens de transporten. Nu worden elke dag via een monitor de namen genoemd van de mensen die rond de datum van de dag zijn weggevoerd.

Op de voormalige appèlplaats is een monument. Eén steen voor elke persoon, die vanuit Westerbork gedeporteerd werd en nooit meer terug kwam. De meeste stenen hebben een ster, want de meeste gedeporteerden waren Jood. Maar er zijn ook stenen zonder ster, voor bijvoorbeeld de gedeporteerde zigeuners. De stenen hebben allemaal een andere hoogte om aan te geven, dat er zoveel verschillende mensen zijn weggevoerd. De gids leest hier een gedicht voor van een overlevende.

En natuurlijk zagen we ook het monument wat er ergens in de jaren 70 (pas!!! Eerder vond de gemeente het niet nodig) is gekomen. De gids legde uit, welke gedachten er allemaal achter het monument zitten. Hier wordt elk jaar op Dodenherdenking een krans gelegd. 

Eén van de wachttorens die overgebleven is:

Het overblijfsel van een barak vond ik ook heel indrukwekkend:

Na de oorlog is de barak in gebruik geweest door een kippenboer in Zelhem. Vandaar dat je nu de vierkante gaten ziet, waar de kippen doorheen naar binnen en naar buiten konden. De barakken waren 80 bij 10 meter. Om uit te beelden hoe groot dat is, waren er spanten geplaatst, want de barak, die er nu nog staat is een stuk kleiner.  Er huisden soms wel tot 900 personen in zo´n barak. Er was maar 1 toilet ...

Na afloop van de rondleiding was het zo´n beetje half 2. De jongens hadden enorme trek :-). Ha, ha. We trakteerden op iets te eten en te drinken in het restaurantje bij het centrum en bekeken daarna ook nog de film. De kampcommandant had een filmmaker opdracht gegeven opnames te maken. Het moest een propagandafilm worden. Die beelden zijn bewaard gebleven en wereldberoemd. De filmmaker heeft het helaas niet overleefd. Dat hij films moest maken betekende alleen maar uitstel, maar geen afstel van transport.

Vol van alle indrukken brachten we de jongens naar de camping. Daar konden zij lekker even gaan zwemmen en chillen. Intussen gingen Willem en ik naar Sellingen om daar het land van Rineke Dijkinga te bekijken. We hebben er op ons gemakje rondgewandeld en onze ogen uitgekeken op al het moois wat er groeide en bloeide.

wat een plaatje, he?!

Nazomer/herfst! Rozebottels

We deden meteen het dagelijkse boodschappenrondje. De jongens hadden gekozen voor een broodje burger. Lekker met saus, sla, augurk en gebakken uit. Een lekker toetje na en de buikjes waren weer rond. Met drie pubers moet je continu zorgen dat er voedsel is ;-).

Daarom ga ik nu maar eens een koffie rondje doen. Met een lekkere koek!