zaterdag 6 september 2008

Molens, schapen en bramen

We wonen vlakbij de molens van Kinderdijk. Vanuit ons huis kan je ze zelfs zien. Vandaar, dat we die molens helemaal niet zo bijzonder vinden. Maar dat zijn ze natuurlijk wel degelijk. Eéns per jaar zijn de molens een week lang iedere avond verlicht. En dat is wel zó sprookjesachtig mooi! Dan lopen en fietsen er behalve veel toeristen toch ook wel heel veel mensen uit de regio. Het hoogtepunt is de vrijdagavond. Dan is er behalve de molenverlichting, ook een molenmarkt. 's Avonds dus. Ieder jaar gaan we daar met de kinderen heen. Het is wel zo reuzespannend om in het donker over die markt te lopen. Het is een markt met heel veel rommelmarktkraampjes, maar ook best veel kraampjes met dingen als zelfgebreide sokken, zelfgemaakte zepen, zelfgemaakte bramenjam, antiek en brocante en, niet te vergeten, boeken. Ook is de speeltuin open en de plaatselijke Hervormde Kerk heeft de deuren wijd open staan. Daar kan je gezellig koffie drinken voor het vooroorlogse bedrag van 0,50 cent en er is een sing-in van het kerkkoor. Bij iedere 10 stappen kom je een bekende tegen. Soms mensen, die je in geen tijden hebt gezien. Allemaal heerlijk kneuterig. Met recht eenvoudig genieten. Na het bezoek aan de markt, wandelen we een stuk over wat hier "De Molenka" wordt genoemd. Daar staan de molens dan mooi te zijn. Daar in de natuur word je vanzelf stil. De kinderen worden al wat slaperig. Op de terugweg worden ze zeurderig. Het hoort er helemaal bij. We waren gisteren een beetje nat en een beetje koud geworden. Voor alle kinderen heb ik een warme kruik gemaakt. En innig tevreden, de koning te rijk met hun (rommelmarkt)schatten, vielen ze meteen in slaap.





Vandaag was het de dag, dat de jeugdclub van de Biesboschonderzoekers weer van start ging. Er zitten dit jaar 3 van onze kinderen op de club. Dat is wel zo geweldig leuk. Om de 2 weken is er een bijeenkomst, behalve in de vakanties. Iedere bijeenkomst gaan de kinderen heerlijk de natuur in. Ze leren er heel veel. Over planten, over dieren, over de Biesbosch. En omdat alles door vrijwilligers wordt gerund, kost het bijna niets. Slechts 12 euro per jaar per kind. Op iedere bijeenkomst krijgen ze dan ook nog eens drinken en een kaakje. Op de nieuwjaarsbijeenkomst is er taart. En de laatste bijeenkomst is er iets bijzonders, bijvoorbeeld kanoën door de Biesbosch. Ieder jaar adopteert de club een schaap uit de schaapskudde van de Biesbosch. De kinderen nemen dan elk een euro mee voor het schaap, dat Zora heet. Er wordt geloot, wie het geld bij de herder mag brengen. Dit jaar was onze Maaike de gelukkige. Je mag dan met het hele gezin naar de schaapherder. Maar het leek ons verstandiger, om met een selectie te gaan ;-). Dat bleek een goed plan. Wij kwamen daar met 3 kinderen en een nichtje aan en die man vond die 4 kinderen al heel bijzonder. We moesten eerst zo'n 20 minuten lopen voor we bij de herder waren. Dat was geen straf. Wat is het daar toch prachtig!




Toen we de herder en de kudde gevonden hadden, zijn we er zeker een half uur bijgebleven. We kregen uitgebreide uitleg over de kudde en de honden. Echt interessant. Ik ga er zéker nog eens heen.





Vanavond kwam mijn vader 6 kilo bramen brengen. Die had mijn broer meegebracht van de markt. Mijn broer is poelier en staat op Zaterdag op de markt. Die bramen had hij van een groentenboer gekregen en zo belandden ze uiteindelijk via mijn vader bij mij ;-). Mijn vriezer zit echter vol en in jam koken had ik niet zo'n zin meer. Daarom heb ik ze gewassen en fijn gestampt. Nu zitten ze in een gistingsfles. Het wordt (hopelijk een lekker) bramenwijntje.

Nu is het weer tijd om onze rustdag te gaan vieren. Iedereen een fijne zondag toegewenst!