Mijn koelkast deed het al een poosje niet zo goed meer. Telkens liep er een straaltje water uit. Het parket en de onderplint van de keuken waren daardoor al wat gaan uitzetten en telkens moest ik erop bedacht zijn een keukendoek bij de hand te hebben als ik de groentenla open deed. Bovendien had ik het idee, dat het 11 jaar oude beestje inmiddels een flinke stroomslurper was geworden, want hij stond bijna onophoudelijk en lawaaierig te horren. Ik was daarom al een tijdje van plan het ding te vervangen. Vorige week belde m'n moeder op, dat haar koelkast kapot was en of we samen een nieuwe zouden kopen en dan wat extra korting zouden vragen. Zoiets is natuurlijk altijd een vraag waard. En inderdaad, we kregen allebei extra korting. Maandag is m'n nieuwe koelkast geplaatst. Een Liebherr, gekozen om z'n duurzaamheid en zuinigheid. Wat een genot om zo'n nieuwe koelkast open te doen! Alle rekjes, laatjes en plankjes keurig heel. Een fijn helder lampje erin. Ik ben er superblij mee. Ik ben nu ook bijna rond met alle investeringen die ik van plan was te doen, om ons energieverbruik nog verder naar beneden te krijgen. Er staan nog 3 dingen op m'n verlanglijstje: een tochtborstel voor de brievenbus (die moet ik gewoon eens halen!), een rolluik voor het raam van het kantoor en een aantal LED-lampen. Dan heb ik zo'n beetje alle mogelijke energiebesparingen doorgevoerd. M'n volgende punt is dan aanschaf van zonnepanelen en mogelijk een windball. Maar daar moet eerst voor gespaard worden. Leuk om te zien, dat je, ook nadat je je al járen hebt beziggehouden met energiebesparing, nog steeds maniertjes vindt om je verbruik naar beneden te brengen. Ook met water heb ik een besparing doorgevoerd. Ik gebruik water uit de regenton voor in de wasmachine.
Gisteren was het weer 'kapperdag'. Nee, ik knip niet zelf. Dat zou misschien het meest eenvoudig zijn en in elk geval het meest economisch. Maar haren knippen is iets waar ik me niet aan waag. Dat laat ik maar al te graag aan onze thuiskapper over. Remond komt al bijna 9 jaar bij ons knippen. En altijd als hij komt, staan de kinderen hem al bij de deur op te wachten, want dan willen ze allemaal 'het eerst' :-). Het is even een paar uur werk, maar dan zijn er toch meestal zo'n 10 personen weer keurig geknipt. Heerlijk, al die korte koppies. Tenminste, de jongens dan. De meisjes hebben hun haren lang. Maar die moeten natuurlijk ook regelmatig gepunt worden. Hier is Maaike aan de beurt:
