Nee, het gaat niet over loonopslag. Was het maar zo'n feest ;-). Het gaat om een heel andere opslag: de opslag van voedselvoorraden. Vroeger was het niet meer dan normaal om in de zomer een voedselvoorraad aan te leggen voor de winter. Maar tegenwoordig is het net zo normaal om met de kerst aardbeien uit de kas en spercieboontjes uit Egypte te eten. Alles is volop verkrijgbaar. Het hele jaar door. Een voorraad aanleggen hoeft niet meer. En met opslag daarvan hoef je je dus ook niet meer bezig te houden. Toch houd ik het liever eenvoudig: zoveel mogelijk eten van wat er in je eigen omgeving groeit. Omdat er in ons koude kikkerlandje nu eenmaal niet zoveel groeit in de winter, is het dus nodig om in de zomer een voedselvoorraad aan te leggen. En die voorraad moet dan weer opgeslagen worden. Gisteren heb ik 2 flinke planken in de garage laten maken. M'n weckpotten stonden her en der opgeslagen en ik raakte compleet het overzicht kwijt. Vanmorgen heb ik m'n potten allemaal met een natte lap afgedaan en geordend op de planken gezet. Het gaat er al aardig op lijken. Het geeft zomers veel werk, maar het is een erg feestelijk gevoel om de voorraad stukje bij beetje te zien aangroeien. En niet alleen feestelijk, ik voel me ook altijd zo rijk!
De komende weken wil ik graag nog een voorraad appelmoes maken, een voorraad vlees wecken en eens proberen of ik cake kan wecken. Dat heb ik nog nooit gedaan. Het lijkt me wel gemakkelijk om wat cakes op voorraad te hebben.
Deze maand wil ik het laatste reste gedroogde peulvruchten opmaken. Ik heb nog witte bonen, bruine bonen, een klein restje linzen, een maaltje kikkererwten en nog wat groene erwten. Als alles op is, koop ik een verse wintervoorraad van de nieuwe oogst. En als het wat kouder gaat worden, koop ik honderd kilo aardappels en 25 kilo uien tegelijk. Dat doe ik meestal in november. In december en januari zijn de groenten vaak erg duur. Die 2 maanden kan ik dan helemaal uit de voorraad leven.
Nu moet ik snel verder met het gewone huishoudelijke werk. Ik heb gisteren weer gemerkt, hoe weinig je 's avonds kan doen, nu de kinderen hun huiswerk weer moeten gaan doen. Dat gebeurt hier aan de grote tafel. En dan ben ik stand-by om vragen te beantwoorden, lesjes te overhoren, te stimuleren en te motiveren. En natuurlijk ben ik van de catering ;-)
