Fietsenleed

Dit jaar hebben wij weer een brugpieper. En dat betekent, een fietser erbij. Niet dat kippeneindje naar de basisschool, maar 17 kilometer heen en 17 kilometer terug op de pedalen! Er is dan dus een goede fiets vereist. De eerste 3 kinderen in ons gezin kregen, toen ze naar de middelbare school gingen, een nieuwe fiets. Dat was 3 jaar achter elkaar een kostenpost van zo'n 600 euro. We gingen namelijk niet voor een fiets van het merk x, maar het moest een echt goeie zijn. Het werden Batavus fietsen. Maar wat is dat tegengevallen. Ik weet nog, van toen ik zelf naar de middelbare school ging, dat ik een splinternieuwe Gazelle fiets kreeg. Ik heb daar die 2 keer 17 kilometer (ik zat op dezelfde school) 6 jaar lang mee gefietst. Ik kan me niet herinneren dat ik zoveel fietsmankementen had. Af en toe eens een lekke band. En in een vakantie liet ik die fiets weer eens helemaal nakijken en dat was het wel. Maar met die Batavus fietsen was het altijd wat. Dan de versnelling, dan de verlichting, dan de ketting, dan spaken eruit enzovoorts enzovoorts. Bovendien werd er tot 3 keer toe een fiets gestolen. Ik had het helemaal gehad. Ik besloot om in géén geval nog eens een nieuwe fiets te kopen. Op de één of andere manier zijn onze kinderen dat niet waard. Nadat ik eerst dan hier, dan daar eens een tweedehands fiets kocht en af en toe de mazzel had, dat ik een tweedehandsje zomaar kreeg, heb ik eindelijk een goede leverancier voor tweedehands fietsen ontdekt. Ik koop ze tegenwoordig bij een instelling, waar door mensen met psychische of psychiatrische aandoeningen fietsen worden opgeknapt bij wijze van dagbesteding. Deze fietsen worden niet met winstoogmerk verhandeld en dus zijn ze goed betaalbaar. Ik kocht er al eens een Gazelle jongensfiets voor Leendert die toen naar groep 7 ging (het jaar van het verkeersdiploma, dus er moest een goedgekeurde fiets komen). Ik kocht er vorig jaar een fietsje voor Maria, die dat jaar voor het eerst naar school ging fietsen. Ik kocht er vorig jaar ook één voor Dirk, wiens fiets totaal versleten was. Ik kocht voor hem een goede Gazelle fiets voor 160 euro en hij heeft er 1 jaar op naar de middelbare school gefietst. Helaas werd deze fiets in de zomervakantie vanaf de carpoolplek gestolen. Nu heb ik bij die instelling een Batavus fiets voor hem gekocht. We kregen zowaar nog extra korting, omdat ze het zo sneu vonden, dat z'n vorige fiets gestolen was. We betaalden 150 euro voor een goede tweedehands Batavus. Dat is volgens mij heel redelijk. Nu moesten we nog een goede fiets voor onze brugpieper. Leendert had mazzel. Oma is aan het opruimen en opa's fiets stond in de weg. Opa fietst eigenlijk nooit meer en zuinige oma poetste die fiets enkel maar ieder jaar keurig op. Verder stond hij in de weg. Leendert mocht opa z'n fiets hebben. Leendert was de koning te rijk. Er werden vorige week nog splinternieuwe binnen- en buitenbanden opgezet. En ook een nieuw zadel. En maandag is de Mobiele fietsenmaker langs geweest om de verlichting nog even na te kijken. Het kapje van het achterlicht was kapot en voor moest er een nieuw fittinkje in. Toen was Leendert z'n fiets kant en klaar. Hij (Leendert) glom net zo hard van trots als dat de fiets glom van het poetsen. Het gaf me een fijn gevoel om Leendert zo blij te zien. Z'n schoolvriend heeft een fiets gekregen met 21 versnellingen. En ook andere kinderen rijden op heel wat luxere en modernere vehikels dan de 18-jarige Gazelle van Leendert. Maar hij was echt niet minder blij. Gisteren is er echter al een einde gekomen aan de Gazelle glorie. Leendert belde me gisterenmiddag op. Hij was aangereden! Gelukkig is hij er zelf goed vanaf gekomen. Enkel wat schaafwonden en een zere voet, waarvan we hopen, dat het vanzelf over gaat. Maar de fiets zit behoorlijk in de kreukels. Het wiel zo krom als een hoepel en compleet ontzet. Ik denk zelfs, dat het frame gescheurd is. Maar daar komt de Mobiele Fietsservice straks naar kijken. En dan natuurlijk het financiële gezeur nog. De mevrouw die Leendert aanreed, had moeten uitwijken voor een foutgeparkeerde auto. Nu wil die mevrouw haar schade (flinke deuk in haar splinternieuwe auto) en de schade aan Leendert z'n fiets op die foutparkeerder gaan verhalen. Ik ben bang dat ze aan het kortste eind trekt. Hoe vervelend ook, ik zal die mevrouw moeten aansprakelijk stellen voor de schade aan Leendert z'n fiets en dan maar hopen, dat ze, als het op betalen aankomt, net zo aardig blijft als ze gisteren was. Ze heeft er zelfs voor gezorgd, dat Leendert werd thuisgebracht. Leendert was goed van slag. Hij wilde vanmorgen zelfs niet naar school. Uiteindelijk is hij wél gegaan. Op mijn fiets. Vreselijk, als je als puberknul op een dámesfiets naar school moet! ;-) Er is er maar één die lacht: de fietsenmaker ;-)