Pannenkoeken en Lazy wife cake

't Was lummelen vandaag, met Wim. De pijn gaat nog wel. Alleen kan hij haast niet eten of drinken. Dat doet zeer in z'n keel. Ook niezen is een ramp, want z'n neus is opgevuld met tampons. Probeer dan maar eens te niezen! Dat resulteert dan meteen in een bloederig gedoetje. Vanmorgen belde de zuster van de dagbehandeling, om te vragen hoe het ging. Ik heb meteen gevraagd, of Wim misschien Ibuprufen mocht in plaats van paracetamol. Maar dat mocht niet, want Ibuprufen is bloedverdunnend. Morgenochtend moeten we al om half 9 in het ziekenhuis zijn. Dan worden de tampons eruit gehaald. Dat schijnt wel echt een pijnlijk iets te zijn. Hij moet thuis alvast 2 paracetamoltabletten innemen. Nou ja, hij moet er doorheen en we slepen hem er met z'n allen door. Hij heeft al 2 kaartjes gekregen en opkikkertjes (chocolaatjes) en natuurlijk alle aandacht van z'n vriendin en van ons ;-). Ik wil graag ook iedereen bedanken, die via dit blog laat weten mee te leven en mee te bidden. Dat doet goed. Als je bedenkt, dat dit allemaal het gevolg is van een klap van een knul, met losse handen! Wim zat nog maar nét op het voortgezet onderwijs en was uiteraard nog zo bleu als wat. Hij kreeg toen voor iets heel onnozels een klap bovenop z'n neus van een medescholier. Ik weet niet eens meer, waar het precies om ging. Om een opmerking of zo. Hij (of ik) had natuurlijk met dit verhaal naar de directeur moeten gaan. Maar ja, wisten wij veel. We gingen er mee naar de dokter, die zei, dat het vanzelf wel zou slinken. Maar de KNO-ars, waar Wim onder behandeling was vanwege oorklachten, dacht daar anders over. Die zei meteen al, dat hij daaraan geopereerd zou moeten worden. Maar dan kon pas, als Wim uitgegroeid zou zijn. Vandaar dat hij nu, 8 jaar na de klap, nog een operatie moet ondergaan. En dat na 8 jaar neusverstoppingen! Geertje had gisteren foto's gemaakt van Wim. Hij ziet er niet uit met dat verband enzo. Gekscherend zeiden we tegen elkaar, dat we die foto maar moesten opsturen naar die knul, die die klap heeft gegeven. Kan die nog eens zien, wat hij heeft veroorzaakt. Maar ja. Zoiets doe je ook weer niet, toch?

Vandaag heb ik in het kader van hap-slik-weg-voedsel maar pannenkoeken gebakken. En dat ging er gelukkig bij Wim ook wel in. Ik had 3 soorten: naturel, appel/kaneel en kaas. Pannenkoeken bak ik uiteraard niet van een mix. Ik denk, dat iedereen wel z'n eigen favo pannenkoekenrecept heeft. Voor degenen, die nieuwsgierig zijn naar het mijne:

Doe 500 gram zelfrijzend bakmeel in een kom. Maak er een kuiltje in en breek daar 2 of 3 eieren boven. Doe er een snuf zout bij. Giet 3 kwart van 1 liter melk er omheen en zet de mixer er op de hoogste stand in. Als het een klontvrij beslag is, giet je er de rest van de melk in beetjes bij. Als laatste roer je er een flinke scheut zonnebloemolie of wat gesmolten margarine door en klaar is je beslag.

Het lukt ons vanzelfsprekend niet om met bovenstaande hoeveelheid het hele gezin te voorzien. Ik maak het beslag van 3 keer de hoeveelheid en mix het in een afwasteiltje, wat ik daar speciaal voor houd. Vaak vervang ik een deel van het zelfrijzend bakmeel door een schep tarwemeel (bruin dus). Dan worden de pannenkoeken voedzamer. Pannenkoeken met spek zijn hier favoriet. Maar ik had vandaag geen spek in huis. Daarom had ik andere variëteiten. Ook lekker.



Verder blijkt Lazy wife cake goed door Wim z'n zere keel te glijden ;-). Eigenlijk had ik beloofd er vandaag nog weer één (of meerdere tegelijk) te bakken, want die van gisteren was vanmorgen alweer op. Maar er kwam niet meer van. Dus morgen nieuwe kansen. Ik wil het recept van de cake hier graag delen. Ik kreeg het van Monique, die het uit een Amish kookboek heeft:

1 1/2 cup bloem
snufje zout
2 theelepels baking soda
3 eetlepels cacao
1 kop suiker
vanillesuiker
7 eetlepels zonnebloemolie
1 eetlepel azijn
1 cup koud water

Doe alle droge ingrediënten in een kom. De bloem, cacao en baking soda moet gezeefd worden. Roer alles goed door elkaar en doe er de olie, azijn en het water bij. Met een lepel goed doorroeren. Doe het deeg in een ingevette cakevorm en bak ongeveer 35 minuten in een voorverwarmde oven van 175 graden.

Een cup is ongeveer 250 ml. Baking soda (of zuiveringszout) koop je bij de drogist of bij de apotheek. Gewone bakpoeder werkt niet goed in dit recept. Je kunt de cake op gaarheid testen door er een breinaald of satéprikker in te steken. Die moet er droog uitkomen. Anders nog even langer bakken. Ook moet je direct nadat het beslag klaar is, de boel in de oven doen. Als je het eerst een poos(je) laat staan, rijst het niet goed. Het is een superlekkere, ietwat vochtige cake en je kunt naar hartelust variëren met smaakjes, bijvoorbeeld met kokos, of met speculaaskruiden, rozijnen, noten. Zelf heb pasgeleden een lekker nagerecht gemaakt op basis van dit recept. Ik nam hiervoor de helft van de hoeveelheden en vulde daarmee 2 bakvormen van Tupperware, waarmee bij elkaar 38 kleine 'torentjes' konden worden gemaakt. Ik deed ze een minuut of 10 in de oven. Ieder kreeg een stuk of 3 van die torenkoekjes op een schoteltje, met daarnaast een schep bramensaus en een dot slagroom. Het zag er heel chique uit en het smaakte heerlijk ;-)

Vanavond heb ik de administratie zitten doen. Dat is een klus, die ik altijd graag een beetje voor met uit schuif ;-). En, zo raar, als ik eenmaal bezig ben, vind ik het echt wel leuk. Ik denk, dat het komt, doordat ik het alleen kan doen zonder kleine kinderen om me heen. Ik moet er echt m'n hoofd bijhouden. En dus is het een echte ochtend- of avondklus. Maar 's morgens heb ik er de rust niet voor en 's avonds ben ik er te moe voor. Nou ja, da's m'n smoes dus, om het steeds uit te stellen. Ik moet gewoon een schop voor m'n achterste hebben :-)