Het verjaardagsochtendritueel ging vandaag wat anders dan anders. Normaal gesproken wordt, zodra de familie compleet is, het grote kado overhandigd. Maar Hans z'n kado was nog niet binnen. We hadden samen met hem een digitale fotocamera op Marktplaats uitgezocht. Maar de verkoper reageerde wat laat op onze bieding, omdat ze in het buitenland was. Pas vorige week donderdag sloten we de koop. Ik heb meteen het geld overgemaakt, maar het was van een bankrekening naar een postbankrekening (heet dat nu eigenlijk nog wel zo, nu de Postbank niet meer bestaat?) en dat duurt gewoon een dag (waarom eigenlijk?). Omdat de verkoper zaterdag niet in de gelegenheid was het pakje te posten, ging het pas gisteren weg. En dus had Hans vanmorgen nog geen écht kado. Er was wel een aanvullend kado en natuurlijk kreeg hij dat wel alvast. Daarna was het tijd om aan het ontbijt te gaan.
Gisterenavond had ik de traktaties gebakken. Hans mocht worstenflappen trakteren. Een grote bockworst gehuld in bladerdeeg, opgevouwen als een flap. Willem bracht hem naar school, want de grote tupperwaredoos was op de fiets geen doen. De traktatie viel op school in de smaak en Hans had een leuke ochtend.
Vanmiddag, onder schooltijd, kwam de fel begeerde camera binnen. Wat was Hans blij, toen hij uit school kwam en het pakje zag staan. Hij heeft echt een leuk kado gekozen. Iets wat helemaal bij hem past. Hij wil veel gaan fotograferen op de natuurclub.
De verjaardagsvisite, die vanmiddag kwam, heeft Hans ook goed bedacht. Hij heeft een soort overlevingstool gehad (ook voor op de club). Het is een fluitje, lampje, kompas, vergrootglas, in 1. Erg leuk. Hij kreeg ook 2 boekenbonnen, een electronica experimenteerdoos, een weerstation. Allemaal dingen, die aan Hans goed besteed zijn.
Ik had vandaag maar eens niet zélf taarten gemaakt. Ik zit wat krap in m'n tijd vanwege de drukte vorige week. En taarten bakken moet géén stressklus zijn, vind ik. Dus heb ik 2 heerlijke appeltaarten gekocht bij de Hema en die op de houtkachel warm gemaakt. Dat smaakte prima.
Het is hier de gewoonte, dat alle kinderen nog iets lekkers mee naar huis krijgen. Ik probeer altijd wat origineels te bedenken. Vandaag had ik zo'n opgerolde dropveter aan een lollystokje geschoven en vervolgens de lolly in een appel geprikt. Strikje er omheen van een rode snoepveter. Het zag er heel gezellig uit.
Het avondeten was niet iets speciaal feestelijks, maar wel lekker: een flinke pan zuurkoolstamppot met hamplapjes en verse appelmoes. Het toetje was wél speciaal: pudding met saus. Al met al een feestelijke afsluiting van een dag, die véél te snel weer om was.
Morgen kan Hans fijn gaan genieten van z'n kado's. Voor nu vermaakt Wim zich prima met Hans z'n experimenteerdoos :-)
