Deze week was m'n huishouden echt een ondergeschoven kindje. Ik had het alsmaar druk met allerlei andere dingen. Allereerst heeft de operatie aan Wim z'n neus de nodige tijd opgeslokt. Paar keer heen-en-weer naar het ziekenhuis, telefoontjes, lekkere extraatjes voor hem maken enzo. En verder was ik net een maatschappelijk werkster. Een mailwisseling met de mentrix van één van de kinderen, een telefoongesprek met de schoolbegeleider van een ander kind, een telefoongesprek met de kinderpsychiater over herbevestigingen van de diagnoses (nodig voor de herindicatie van de pgb's), een kennismakingsgesprek met 2 cursusleidsters van een sova-training voor weer een ander kind. Allemaal dingen die tijd en energie kosten en die dan toch even vóórgaan. Als klap op de vuurpijl had ik een flinke administratieve kluif. Ik heb vanmorgen voor het eerst dit jaar een keer mijn wasdroger gebruikt. Toch wel fijn, als je in geval van nood zo'n apparaat tot je beschikking hebt. Het scheelt toch behoorlijk wat tijd.
Maar goed. Het is gewoon weer zaterdagavond geworden ;-) en morgen hebben we fijn onze rustdag. Mijn vader kwam net varkenshaasjes brengen. Dat had hij beloofd als traktatie voor Wim. Het is Wim z'n lievelingsvlees. Dat wordt smullen.
Volgende week staat er ook weer heel wat op de planning. Het begint maandag al, als Wim weer voor controle naar het ziekenhuis moet. Dan dinsdag een jarige en donderdag een jarige. Ik mag me weer uitleven op taarten bakken :-).
Ik kijk uit naar de vakantie. Nog één weekje school en dan lekker een hele week vakantie. Op de maandag in de vakantie heeft Willem ook een dag vrij. Dan gaan we samen een dag uit. We gaan o.a. naar een klooster in België. We proberen altijd 1 of 2 keer per jaar een dag samen weg te gaan en dan bezoeken we iets wat je niet zo snel met een stel kinderen doet. We verheugen ons erop om op die manier onze batterijen weer op te laden.
