woensdag 3 maart 2010

Inkoopbeleid (in de herhaling)

Het is al een hele tijd geleden dat ik schreef over mijn inkoopbeleid. Inmiddels zijn er veel lezers bij gekomen. Tijd om het onderwerp nog eens op te poetsen.

Mijn inkoopbeleid is niet heel standaard, denk ik. Ik kom namelijk nauwelijks in de winkels. Daar heb ik zo mijn redenen voor. Het scheelt me eerst en vooral veel tijd. De tweede reden is: het scheelt geld. Als je namelijk niet in de winkels komt, kan je niets kopen ook. Zo simpel is dat.

Om te beginnen kom ik nauwelijks in de supermarkt. Al zeker meer dan tien jaar doe ik mijn boodschappen maar één keer per maand. Eerst was er een meneer uit onze gemeente, die een buurtsuper had en aan huis bezorgde. Ik bestelde per fax en alles werd keurig thuis gebracht. Toen die winkel een jaar of vijf geleden stopte, heb ik een poosje zelf de boodschappen gehaald. Dat was een behoorlijke happening. De winkel, waar ik mijn boodschappen deed, was destijds op zaterdag al om 7 uur open en dan zorgde ik, dat ik voor de deur stond. Het was dan lekker rustig en de schappen waren goed gevuld. Ik kon mijn boodschappen in drie afgeladen karretjes precies kwijt. Meestal ging één van de grotere kinderen mee, om te helpen met het karretje duwen, boodschappen op de band plaatsen, alles in dozen verpakken, naar de auto slepen en thuis uitladen. Het kostte me zo'n anderhalf uur. Op een dag zag ik een bestelbusje van een andere supermarkt rijden, waarop stond, dat ze aan huis bezorgden. Omdat ik zwanger was en het rustigaan moest doen, was dat een goede reden om er diezelfde dag eens heen te bellen. Sinds die dag worden de maandboodschappen weer keurig thuis bezorgd. Iemand uit onze gemeente werd er intussen filiaalmanager en dat geeft een extra reden om er klant te blijven. Ik doe mijn bestelling per e-mail en de volgende dag wordt alles netjes bij me in de garage gezet.

Het is helemaal niet zo moeilijk als het lijkt, om je maandboodschappen te plannen. Ik heb in een grijs verleden gewoon aan de hand van bewaarde kassabonnen een boodschappenlijst opgesteld, met een schatting van de hoeveelheid per maand. Die lijst verandert nauwelijks. Als ik er één keer per jaar mijn oog over laat gaan en hier en daar een kleine aanpassing doe, is het voldoende. Die lijst is mijn basisvoorraad. Eens per maand ga ik voor mijn kasten staan en kijk wat er van elk product nog is en hoeveel er dan bij moet komen, om weer op de hoeveelheid van de basisvoorraad de komen. Voorbeeld: Op de basisvoorraadlijst staat 8 potten pindakaas. Als ik de boodschappenlijst opstel, zie ik, dat er nog 2 staan. Ik zet dus op mijn boodschappenlijst: 6 potten pindakaas. Enzovoorts.

Ik hoef niet bang te zijn, dat ik bepaalde aanbiedingen mis. Ik koop namelijk bijna alles merkloos of van het Markant merk (huismerk). En dat soort producten zijn nooit in de aanbieding.

Hoewel de hoeveelheid boodschappen best groot is, hoef je echt niet over een kast van een huis te beschikken. Een kast is voldoende ;-). Alle boodschappen passen hier in twee kasten, waarvan de bovenste planken niet eens voor boodschappen gebruikt worden. Verder heb ik twee koelkasten tot mijn beschikking. Voor foto's verwijs ik naar het oude berichtbericht over mijn inkoopbeleid.

Naast de maandboodschappen bij de supermarkt blijft er nog wel het een en ander over. Ook díe boodschappen gaan voornamelijk in het groot. Drogisterij-artikelen bijvoorbeeld. Die koop ik maar eens in de zoveel maanden. Juist vandaag heb ik weer ingeslagen.



Vlees koop ik bij mijn vader, die slager is. Hij maakt meestal een partij tegelijk voor me klaar, waar ik dan een maand of twee mee toe kan. Ik heb hier een vriezer met zeven laden. Daarin bewaar ik de voorraad voor zo ongeveer drie weken. De rest ligt in de vriezer bij mijn broer (die poelier is). Meel om brood van te bakken koop ik per 50 kilo. Ook daar kan ik meestal wel zo'n maand of twee mee toe. Aardappels/groenten/fruit koop in één keer in de twee of drie weken bij de boer, zoals hier regelmatig te lezen is. Rest nog de melk: op woensdag wissel ik bij school de melkemmer met een boerin. Zij krijgt mijn lege, ik van haar een volle. Met 10 liter verse melk kom in nét niet helemaal uit. Daarom halen we op zaterdag meestal nog wat melk in de supermarkt, samen met drie liter karnemelk, die we altijd op zondag bij de broodmaaltijd hebben.

De regelmatig terugkerende inkopen heb ik zo allemaal wel gehad, geloof ik. Ook bij minder regelmatige inkopen werk ik vaak met voorraden. Denk dan aan dingen als schriften, pennen, pleisters, postzegels etc.

Zoals ik al schreef: het scheel me enorm veel tijd. Neem de maandboodschappen bij de supermarkt. Ik maak in een kwartier tijd mijn boodschappenlijst. Als alles binnen gekomen is, ben ik een uurtje bezig met alles in de kasten zetten. Ik let er dan natuurlijk op, dat de oude voorraad vooraan komt te staan en de nieuwe daarachter. Alles bij elkaar kost het boodschappen doen me dus maar vijf kwartier per maand!

Wat een lekker voorjaarsweertje hebben we deze week toch! Fijn, dat de was weer buiten kan drogen.



De huishoudknip verantwoord ik later maar weer. Ik moet nog even Leendert z'n Duits overhoren en wil nog even met Willem uitzakken op de bank.