maandag 30 november 2015

Jarige Jet



Vandaag hebben we een jarige Jet! Maria is 14 jaar geworden. Onze jongste dochter...al een hele dame.
Wat lijkt het nog maar pas geleden, dat we ons door de drukke vrijdagavondspits wurmden, om het ziekenhuis op tijd te halen!
En hoe leuk was dat, dat ik m´n eigen, oude, vertrouwde gynaecoloog op de gang tegenkwam. Ze stond op het punt om naar huis te gaan om vakantie te gaan vieren. Maar toen ze ons zag, besloot ze, buiten werktijd, de bevalling te doen.
Wat ging dat allemaal fijn en relaxt! Om 21.00 werd Maria geboren. Haar volledige namen zijn: Maria Arendje, naar mijn zus. Mijn zus is op haar beurt vernoemd naar mijn oma (Maria) en naar mijn tante (Arendje). En laat deze tante nu ook juist op 30 november jarig zijn! Ik belde haar op, omdat ik wist dat mijn ouders bij haar op verjaarsvisite waren. Dat was een blij bericht!

Toen Maria werd geboren, stapten we net zo´n beetje het digitale-fotografie tijdperk in. En, zóóó jammer, nu ben ik daardoor bijna al haar eerste babyfoto´s kwijt geraakt. Iets met niet laten afdrukken en niet goed bewaard enzo. Maar gelukkig zijn er pas een paar foto´s opgedoken, die al die jaren op de computer van een vriendin waren bewaard. Daar zijn we super blij mee! Kijk, zo was ze 14 jaar geleden:


Aan de moederborst
In het ziekenhuisbedje
Thuis!
Zaterdag was hier fotograaf Marjan van der Meer van Pure Fotografie. Ik heb een poosje geleden meegewerkt aan een interview voor het blad Fier van Woord&Daad. Daar moest een foto van mij bij, met liefst minstens 4 kinderen. Zaterdag heb ik daarom een paar kids lief aangekeken en gesoebat, of ze alsjeblieft ééééven wilden poseren. Het ging eerst niet helemaal van harte, maar toch. Toen Marjan eenmaal arriveerde, was het toch wel weer leuk. Zo´n leuke en enthousiaste fotograaf ;-). En Marjan bleek eindelijk die echt snelle (!) fotograaf. Ze was gemakkelijk binnen het beloofde half uur klaar. Extra fijn, want het moest buiten en zonder jas. Dat was in de winderige polder best brrrrr. En passant maakte zo zomaar van de vier bereidwillige kinderen wat mooie portretfoto´s. En zo kom ik dus aan de mooie foto van onze 14-jarige Maria bovenaan dit logje :-).
Jan was vandaag de eerste met een presentje voor z´n zus. Ze kreeg een lekker luchtje en een maskertje. Van ons wilde ze een nieuwe schooltas. Ze heeft er wel één, maar dat is een olilily-tas. Die vindt ze niet meer leuk voor elke dag. Dus nu heeft ze een meer neutrale tas uitgekozen. Helaas is hij niet op tijd binnen gekomen. Misschien had V&D het te druk met de Black Friday bestellingen. Nou ja, als het goed is, wordt hij straks bezorgd en heeft Maria haar kado toch nog op haar verjaardag. 

vrijdag 27 november 2015

Koken met wat er in huis is

Het was deze laatste week van de maand weer een sport om uit te komen met m´n huishoudgeld. Topsport in de huishoudknip, noem ik dat altijd maar ;-).
We doen het dus met wat er in huis is. En dat is bepaald geen straf.

Maandag werd er een grote zak andijvie en een zak boerenkool gebracht. Vers van de tuin. Dat kwam op het juiste moment, want nu hoefde ik niet naar de groentenboer en kon ik toe met wat er in huis was. 

Er kwam dus boerenkool op het menu. Mmmm, dat past prima bij het koude weer! Worst was er niet. Maar waarom moet er perse worst bij boerenkool? Een sudderlapje rundvlees doet het ook prima. Heb je meteen een lekkere jus. Het is nog altijd een klusje om het krulblad van de nerven te snijden. Ik heb daar m´n eigen maniertje voor: gewoon met een schaar langs de nerven knippen. De boel goed wassen en daarna even kort door de blender op de pulse-stand. Heerlijke, zachte, fijne, panklare boerenkool krijg je dan! Even kort de kook erover, een beetje zouten en klaar. Ik had superzachte, smakelijke (want niet uit een pakje!) aardappelpuree gemaakt en daar schepte ik de boerenkool door. Omdat ik geen worst en ook geen spek had, bedacht ik iets anders om de stamppot pit te geven: ik roerde er een eetlepel kruidenboterkruiden door. Oh, wat was dat lekker! De bodem werd bijna uit de pan geschraapt.

Dinsdag was het spaghetti-dag. Ik had namelijk nog een mooie portie tomaten. En ook nog precies 1 ui en 1 paprika. Met wat tenen knoflook, twee pakjes gezeefde tomaten, een pondje gehakt, een bakje gerookte spekblokjes en Italiaanse kruiden erbij maakte ik een grote pan spaghettisaus. Al dente gekookte volkoren spaghetti erbij en een goede olijfolie. Oef. Ik moet nu echt nieuwe pannen, geloof ik. Want ja, het kostte me weer bijna bodems :-). Dat heb je met dat koude(re) weer. Dan wordt er ineens ook veel meer gegeten, he!

Woensdag had Maria geluk: we aten haar lievelingskostje, stamppot rauwe andijvie. Ik had nog een restje rundvlees van maandag. Dat ging erbij. En mijn vader bracht een stukje reebiefstuk, wat direct op moest. Géén probleem ;-).

Donderdag: wat zal ik vandaag eens gaan koken? Nou, de andijvie was nog niet op. Weet je wat? Het restant stoof ik vandaag lekker. Dat hebben we lang niet gegeten, gestoofde andijvie. Niet iedereen is er dol op. Maar zelf vind ik het heerlijk. Aangemaakt met een maizenapapje, een vingerhoedje azijn erdoor en vers geraspte nootmuskaat erover. Oh! Het was echter niet genoeg voor de hele meute. Daarom, en ook omdat niet iedereen er dol op is, maakte ik er nog een pot bruine bonen bij open. Ik had 6 hamburgers van kalfsvlees erbij. Hoe luxe. En ook nog vier stukjes wilde eendenborstfilet. Nog meer luxe! Tja, m´n pa heeft de vriezer opgeruimd en daar kwamen dit soort verrassingen uit te voorschijn. Ik eet zelf geen vlees (nou ja, eens per maand of zo), maar maak het met plezier voor m´n gezin klaar. Ze zaten te smullen.

En toen was het vrijdag. De andijvie was op. Boerenkool heb ik nog wel. Maar om dat nu twee keer in de week te eten? Mwah. Even zoeken...O, kijk! Nog een paar kleine courgettes. De schil is niet zo mooi meer. Maar dan haal ik die er toch af? Weet je wat? Ik ga gewoon een ovenschotel in elkaar flansen. Hoe dat ging? Ik schilde de courgettes en sneed ze in plakjes. Ik bakte die in een restje olie uit een potje waar gedroogde tomaatjes in gezeten hadden. Nooit weggooien, die lekkere olie! Ik maakte een mengsel van drie blikken tomaten, drie blikjes tonijn op water en twee potjes crème fraiche. Wat peper en zout erover en klaar. De courgetteplakjes gingen in een ovenschaal. Het tomaat-tonijnmengsel kwam daar bovenop. Tenslotte schepte ik er nog een half pak al dente gekookte macaroni over en schoof het zaakje de oven in. Altijd spannend of zo´n bij elkaar bedachte schotel lekker uitvalt. Gelukkig. Het kwam goed. Willem schepte wel vier keer op. Te erg!

Morgen is het patatdag. Patatbonken heb ik nog voldoende op voorraad. Het is elke week genieten, die zelfgemaakte frieten met eveneens zelfgemaakte pindasaus.

Zondag wordt het in elk geval kip uit de oven. Ik kreeg vandaag namelijk een enorme kip aangereikt, van iemand bij wie de vriezer leeg moest en die niet goed wist wat ze met zo´n grote kip aan moest. Ik ga hem dus in de oven bereiden. Er komen gekookte aardappels en stoofpeertjes bij. 

Maandag is het de laatste van de maand. Ik zou dan het restant van de boerenkool klaar kunnen maken. Maar dat doe ik lekker niet. Het worden pannenkoeken! Maria hoopt dan jarig te zijn. De verjaardagsmaaltijd leek een beetje in de verdrukking te komen, omdat een aantal kinderen al om 7 uur op catechisatie wordt verwacht en Willem en ik eveneens om 7 uur de eerste afspraak op de ouderavond op school hebben. Maar met pannenkoeken is alles mooi opgelost: snel en toch feestelijk.

Heerlijk vind ik het: koken met wat er in huis is. Het doet een beroep op m´n creativiteit en leidt vaak tot de lekkerste maaltijden!

woensdag 25 november 2015

Slakken komen er ook!

Ook al ben ik zo sloom als een slak, het komt best in orde met die kledingwissel :-).

Gisterenochtend heb ik tweeëneenhalf uur non-stop aan de kledingkasten gewerkt. Wat een klus! Maar hoe fijn is het om vak na vak op orde te krijgen. Er is weer enorm veel weggegaan. Te klein, versleten, uit de mode (broeken met enorm wijde pijpen ;-)), teveel van één maat enzovoorts. Er staat nu totaal 3 1/2 vuilniszak klaar met kleding die weg kan!

Vandaag wil ik weer verder gaan. De kasten van Hans, Koos, Jan en Henk hoop ik vandaag helemaal af te krijgen. Het zomergoed is op keurige stapeltjes, maat bij maat, in de opslagkast gelegd.

Alles sorteren op een bed

Er kan lekker veel weg!

De kasten worden weer netjes :-)
Er hoeft maar weinig aangeschaft te worden. Koos en Henk zitten het krapst in hun kleding. Henk heeft eigenlijk maar twee goede schoolbroeken, één dunnere broek, twee speelbroeken en een zondagse broek. Voor het mooi zou hij nog wel een schoolsetje kunnen gebruiken. Ook wil ik voor hem kijken voor een niet al te dikke winterjas. Hij heeft nu een heel dikke ski-jas. Lekker voor nu, maar als het even wat minder koud is, toch wel erg dik en daardoor niet zo handig met buitenspelen.

Ook voor Koos wil ik nog een extra schoolset. Vorige week heeft hij er zelf één bij de Primark gekocht. Niet echt mijn winkel vanwege de té goedkope kleding. Daar moet haast wel uitbuiting aan kleven, denk ik dan. Ik weet wel, dat dat evengoed het geval kan zijn bij dure kleding. Een lastig probleem!

Dirk en Leendert hebben een paar weken geleden zelf hun kledingkasten opgeruimd. Daar valt dus niet veel meer uit te zoeken. Ik wil alleen alles even netjes leggen. Ik houd van keurig nette stapeltjes. Dat is een tic van me. Maar met jongens, die alles schots en scheef trekken als ze iets uit de stapel willen hebben, houd je het nooit zo lang netjes. Meestal haal ik halverwege het seizoen een keer alles uit de kast om het weer netjes te maken. Zo blijft het allemaal binnen mijn slordige-kledingkasten-tolerantie :-).

De meiden d´r kast moet dan ook nog gebeuren. Daar moet ik even een geschikt moment voor afwachten. Anders dan bij de jongens, kan ik de meiden d´r kleding niet uitzoeken en opruimen zonder dat ze er zelf bij zijn.

Als laatste zijn de kasten van Willem en mij aan de beurt. Vooral met het oog op de interne slaapkamerverhuizingen, is het fijn als de kasten vast gedaan zijn. We hoeven dan geen overbodige spullen te verhuizen.

Toch wel superfijn, zo´n weekje dat ik me helemaal op het huishouden kan storten!

maandag 23 november 2015

Traag

Traag. Supertraag ben ik dit seizoen, als het gaat om de kledingwissel. Normaal gesproken doe ik de wissel in de herfstvakantie. Maar ja, toen trouwde Trijnie. De week na de bruiloft waren onze vrienden, Ellen en Marco, er nog en trokken we met elkaar op. En de daaropvolgende twee weken stonden in het teken van de eerste workshops Brood bakken van dit seizoen. En toen was het zomaar eind november...

Ok. De kinderen lopen niet meer in hun zomerkleding en op sandalen. Ze hebben allemaal gewoon lekker warme winterkleding aan. Inclusief mutsen en handschoenen, die vanmorgen ineens nodig waren.

Maar verder heb ik nog niets aan de kasten gedaan. En dat is eens per seizoen toch heus hard nodig, vind ik.

Deze week heb ik géén workshop en hoef ik géén aflevering voor Terdege te maken en heb ik géén afspraak bij de orthodontist, de psychiater of wat dan ook. Ik hoef niet mee naar het zwembad. De ouderavonden beginnen pas volgende week. Dus....

Juist! Ik ben begonnen aan de kledingwissel :-).

Eerst de kast van Hans maar. Die was vandaag ziek thuis. Hij slaapt op het bovenste bed van een stapelbed. Ik ging zelf op het onderste bed van het andere stapelbed op z´n slaapkamer (er slapen daar vier knullen) zitten en hield z´n kledingstukken één voor één omhoog. Hij hoefde enkel maar te zeggen: ¨Bewaren¨ of: ¨Kan weg¨. Dat lukte nog wel, ondanks koortsigheid, buikpijn en andere klachten.

Het ging gesmeerd. Alles heb ik nagelopen: Z´n zomerkleding, z´n winterkleding, nette kleding, werkkleding en ondergoed. En, wow, er kon een vuilniszak vol kleding weg!


Er bleef zelfs nog genoeg over ;-). Hij hoeft alleen maar nieuwe schoenen en er staat een nieuwe winterjas op z´n verlanglijstje. Komt goed. Het is al volop uitverkoop, geloof ik. Ha, ha en dat terwijl ik nog moet starten :-). Traag zijn heeft zo z´n voordelen.

Ik heb nu al zin in morgen. Lekker verder met de kasten. Hoe fijn is dat?!

zaterdag 21 november 2015

De tuin ´winterklaar´ maken en andere bezigheden

Vorige week vrijdag had Hans een dag vrij van school. En zodra ik daar lucht van kreeg, heb ik hem ingehuurd :-). Ik had namelijk een dringende klus, waar ik niet aan toekwam en waar Hans heel goed in is: de tuin moest winterklaar gemaakt worden!

Het is een jaarlijks terugkerend iets. En elk jaar ben ik er aan de late kant mee. Dat komt, omdat de laatste jaren de oktobermaand nog zo heerlijk warm is en er nog van alles groeit en bloeit in de tuin. Dan vind ik het zó zonde, om dat allemaal te rooien, te snoeien, of uit te trekken!

Maar als het dan eenmaal november is, krijg ik haast. Voor de eerste vorst wil ik m´n tuintje op orde hebben. Dit jaar zat daar meer drang achter, dan voorgaande jaren. Ik had namelijk van een bloglezeres met een bollenkwekerij een groot bollenpakket kado gekregen. Ik wilde die bollen écht op tijd de grond in hebben!

Hans vond het allemaal best. Hij wilde die vrijdag op tijd aan de slag. Dus toen het eenmaal goed en wel licht was, ging ik samen met hem naar buiten om aanwijzingen te geven. Kijk: die Hortensia moet eruit. Die is ziek. En de Japanse Anemoon woekert veel te veel. Daar moet je er een heel stel van rooien en een paar grote pollen naar achterin de border verplaatsen. En let je dan wel op die ene witte variant? Daar ben ik bloedzuinig op. Die eenjarigen mag je allemaal uittrekken. En bla en bla en bla.

Hans werkt al een paar jaar op zaterdag bij een hoveniersbedrijf en weet prima van wanten. Ik hoefde dus alles maar één keer te zeggen en terwijl ik binnen aan de slag ging, keek ik steeds met groot genoegen naar de voortgang.



Natuurlijk was er op tijd een natje en een droogje voor Hans. Maar verder moest hij flink aanpoten, om het werk op tijd af te krijgen. Voor de middag was er namelijk storm voorspeld.

Het lukte! Bijna alles kwam ´s morgens klaar. Het staartje werd ´s middags af gemaakt. En terwijl de wind ging aanwakkeren en de eerste druppels vielen, ruimde Hans het gebruikte tuingereedschap op.

Wat is m´n tuin netjes geworden! En dan te bedenken dat er een kleurenzee in de grond verborgen is. Ik verheug me nu al op de bloei van de voorjaarbollen!

Net begonnen


Done!

Na al dat buitenwerk, wachtte er binnenwerk. Nu Trijnie getrouwd is, houden we een stoelendans voor wat betreft de slaapkamers. Als eerste gaan Willem en ik verkassen. Om een extra slaapkamer te creëren, gaan we in de garage slapen. Dat deel van de garage was al in gebruik als werkkamertje. Hoewel het in de loop der tijd meer ´chillroom´ voor de jongens is geworden. Er was echter één probleem: het is er niet warm te krijgen! We hebben er al van alles aan gedaan. Er is electrische vloerverwarming aangebracht. Maar behalve een hoge energierekening, leverde dat niet de beloofde behagelijkheid op. Die verwarming staat daarom nu alweer jaren ingesteld op 11 graden. Net genoeg om in de winter de vorst eruit te houden. De volgende stap was om het cv-circuit te vergroten en er een grote radiator aan te brengen. Als we flink stoken, is het er nu redelijk warm te krijgen. Maar helaas is die warmte in no time weer verdwenen. De rest van ons huis is bijna overgeïsoleerd. Dus als onze (houtgestookte) cv een poosje heeft aangestaan, moeten we stoppen met stoken om het niet tropisch warm te krijgen. De garage is dan lang voor bedtijd alweer koud. Daarom is er nu een derde, en hopelijk afdoende, maatregel bedacht: isolatie van de buitenmuur. Leendert, die bij een timmerbedrijf werkt, heeft de isolatie aangebracht. Aan Hans nu de schone taak om de muren te stucen. Dat heeft hij pas op z´n werk ook gedaan en dat zag hij helemaal zitten. Heerlijk, zo´n stel handige knullen :-).


Al dat geklus in en om het huis werkte vast inspirerend. Want Jan kwam thuis uit school met de mededeling, dat hij iets wilde bakken. Juf Groeneveld was jarig geweest en had getrakteerd op zelfgebakken cakerol. Het recept zat inmiddels al in mijn mailbox. 




Ook aan Henk z´n bezigheden is te zien, dat het langzamerhand wintertijd wordt. De tijd van buiten spelen is een beetje over. Tijd om de tekenspulletjes weer voor de dag te halen. Verven is ineens iets wat met gejuich wordt begroet. En een stickerboek geeft urenlang plezier!


Ons zwerfkatje houdt het voornamelijk op buitenspelen. Hoewel hij steeds tammer wordt, houdt hij niet van binnen zijn. Hij komt z´n bakje leegeten en wil dan ook best nog een poosje geaaid worden. Maar dan toch het liefst met de deur open, zodat hij op elk moment naar buiten kan rennen. Hij blijft schuwig en heel alert. Een raar geluid en hij vliegt weg. 




Ik ben benieuwd wanneer hij zover is, dat hij rustig binnen durft te blijven. Ik heb niet zo´n zin in een open deur, als het koud wordt! Dat zo´n beestje het nu toch niet gewoon veel lekkerder vindt om eens een poosje bij de kachel te komen dommelen, in plaats van buiten in de regen en de kou, hè!


maandag 16 november 2015

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨

Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.


Deze maand worden in de advertorial vier adverteerders in het zonnetje gezet.

1) Mr. Farmer
De hoofdadverteerder (de grote banner bovenaan de blog) is deze maand nieuw. Wij stellen hem graag aan u voor: Mr. Farmer.

Bij Mr. Farmer kunt u terecht voor kalfsvlees. Geen gewoon kalfsvlees, maar iets bijzonders. Mr. Farmer zegt er zelf van: Diervriendelijk, Betaalbaar & Buitengewoon lekker. 

In het filmpje hieronder laat ik Mr. Farmer graag zelf aan het woord:




Het werkt allemaal dus heel eenvoudig:
Mr. Farmer koopt biologische, gezonde, stierkalfjes bij Ecofields. Deze kalfjes worden op een diervriendelijke manier gehouden. Dat houdt ondermeer in, dat de dieren ´s zomers in de wei lopen. Ze krijgen (uiteraard) goed voer en alleen in een noodgeval wordt er antibiotica toegediend. Als het kalf zo´n 10 maanden oud is, wordt het geslacht in een slachterij in de buurt. Er wordt niet onnodig met het dier gereisd. Het vlees wordt in porties (voor 2 personen) vacuüm verpakt en diepgekoeld. Het vlees van het hele dier wordt daarbij verwerkt. 
De klant kan een keuze maken uit drie verschillende pakketten. De pakketten worden zorgvuldig ingepakt in een piepschuim koelbox met koelelementen en verzonden per post.nl.

Wij hebben zelf ook een pakket over de post gekregen om te proeven. Ik was verrast over het verzorgde en complete pakket. Op alle porties zat keurig een sticker met informatie over de inhoud. Ook zat er een foldertje bij met tips over de bereiding van kalfsvlees en de kruiden die erbij passen.



Keurig verpakt en met informatieve folder

De inhoud

Zo kwam de doos binnen, via Postnl.

Zelf eet ik heel zelden vlees. Voor nu heb ik een uitzondering gemaakt om een stukje te proeven. Als eerste maakte ik de kalfsriblappen klaar. Die waren fantastisch. Zó lekker zacht en smakelijk! Later heb ik ook een stukje van een braadworstje geproefd. Ook dat was lekker en heerlijk gekruid. Voor mij is het nu even genoeg. De rest van het gezin smult verder.

Het is de trend om minder, maar wèl beter vlees te eten. De vleespakketen van Mr. Farmer passen prima in deze trend! Bovendien is er dan nog het gemak van thuisbezorging. Het vlees kan zó uit de doos de vriezer in. Kalfsvlees is relatief duur vlees. Maar doordat Mr. Farmer het vlees van het hele dier verwerkt, is het betaalbaar. Het komt gemiddeld op ongeveer 2,00 per persoon per maaltijd. Kijk voor meer informatie op de website!

2) Smienk Trapliften
Ook nieuw op deze blog is: Smienk Trapliften. Ook deze adverteerder stel ik graag aan u voor.

Als oudere mensen in hun eigen woning willen (of moeten!) blijven wonen, is de trap vaak een behoorlijke spelbreker. Ik zie dat ook bij mijn eigen ouders. De trap oplopen is soms alsof de Mount Everest moet worden beklommen. 

Het is dan heel fijn als er een traplift kan worden geïnstalleerd. Maar hoe fijn zo´n hulpmiddel ook is, er hangt een fors prijskaartje aan! Dat is dan ook de reden, dat mensen zo´n traplift soms huren of leasen. Daarmee spreid je de kosten.

Een nòg voordeliger mogelijkheid is, om een traplift tweedehands aan te schaffen. Dat kan bij Smienk Trapliften, dé nummer 1 in gebruikte trapliften!

Zo´n tweeëneenhalf jaar geleden is Erik Smienk zijn bedrijf gestart. Hij zegt hierover:


“Tijdens mijn werk in de trapliftenwereld, liep ik meerdere malen tegen bijzonder schrijnende

gevallen aan. Situaties waarin mensen minimale mobiliteit hadden, maar de aanschaf van een 

traplift financieel simpelweg niet konden bolwerken. Tegelijkertijd wist ik dat gemeenten en

instellingen regelmatig kampten met een uitstroom van reeds gebruikte trapliften. Zo ontstond 

het unieke idee om deze behoeften aan elkaar te koppelen, en een onderneming in gebruikte 

trapliften te starten.”

Inmiddels is Smienk Trapliften uitgegroeid tot een ondernememing met 25 werknemers. Smienk voorziet dus duidelijk in een behoefte.

Een gebruikte traplift van Smienk kost minder dan de helft van de nieuwprijs. Dat wil overigens niet zeggen, dat er consessies worden gedaan op het gebied van veiligheid! De rails worden volledig aan uw trap aangepast. Ook de stoel en de bekleding krijgen de aanpassingen die u wenst. De motor wordt volledig gereviseerd. En dan wordt de traplift uiteindelijk voorzien van een speciaal veiligheidslabel.

Behalve voor de montage kunt u bij Smienk ook terecht voor het noodzakelijk periodieke onderhoud of voor reparaties. En heeft u een traplift, maar wilt u er vanaf? Ook dan kunt u contact opnemen met Smienk. 

Het mooie is, dat er nu geen dure, overbodig geworden, trapliften bij het oud ijzer belanden, maar dat alles wordt hergebruikt. Zo gaan voordeel en duurzaamheid hand in hand!

Kijk hier naar het actuele aanbod of maakt een afspraak voor advies op maat!

3) Boekenstek
Een terugkerende adverteerder in deze advertorial is Pleun-Jan Heistek van Boekenstek. Behalve de zomervakantie is deze tijd van het jaar natuurlijk bij uitstek de leestijd! Heerlijk opgekruld op de bank, beker warme chocolademelk, snorrende kachel en een goed boek :-). Hoe fijn is dat?!

Ik wil mezelf geen leesmonster noemen. Maar een boek of twee, drie per week gaat er toch altijd wel doorheen. 

Bij Boekenstek kunt u terecht voor zowel tweedehands als voor nieuwe boeken. U bestelt de boeken online en heeft daarbij de keuze uit wel 4000 boeken! De verzendkosten zijn laag: slechts 3,50 voor Nederland en 7,50 voor België. Bij besteding van 35,00 euro of meer, is verzenden zelfs gratis. En verzenden gaat ook nog eens snel: normaliter heeft u uw bestelling binnen 48 uur in huis.

Houdt u een boek liever eerst in de hand, voordat u het koopt? Dan kunt u op zaterdagmorgen ook terecht in de winkel van Pleun-Jan in Nieuw-Beijerland. Daar krijgt u bovendien ook nog eens 10% korting als u vooraf bestelt op de website.

Bent u al heel lang op zoek naar dat ene boek? Het ontbrekende boek uit uw verder complete serie? Dat nooit vergeten boek uit uw jeugd? Maak dan gebruik van het gastenboek op de website. Hier komen vraag en aanbod bij elkaar!

En als u dan toch lekker aan het rondneuzen bent op de website, lees dan ook eens de leuke, ontroerende en informatie verhalen op de blog van Pleun-Jan. 

Veel leesplezier!

4) Alles Lief
Als laatste noem ik Alleslief.nl

Lianne van Alles Lief vroeg me of ik aandacht wilde schenken aan een nieuwe lijn verzorgingsproducten. Het gaat om producten van het merk Naïf Care.



De producten van Naïf worden gemaakt van enkel natuurlijke stoffen. Ongelofelijk hoe er nog altijd heel veel schadelijke verzorgingsproducten worden ver- en gekocht! Dit terwijl er toch voldoende informatie is over bijvoorbeeld het hormoonverstorende effect van veel verzorgingsproducten. Wilt u er zich ook (weer) eens in verdiepen? Kijk dan bijvoorbeeld eens naar deze informatieve film

Naïf is een lijn met verzorgingsproducten die u met een gerust hart voor uw kindje (en uzelf) kunt gebruiken. Het mooie is, dat Naïf niet alleen enkel natuurlijke stoffen bevat, maar ook nog eens lekker en langdurig ruikt. Niet zo´n alles overheersend chemisch luchtje. Maar intens en tegelijk ingetogen.

Bij bekende merken (baby)verzorgingsproducten lijkt vooral die geur belangrijk. Dat het gebruik vaak meer schade toebrengt, dan goed doet (uitdroging van de huid bijvoorbeeld) lijkt ondergeschikt. 

Bij Alleslief zijn er ook kadopakketten van Naïf verkrijgbaar. Denk bijvoorbeeld aan de Starter Kit die het heel goed doet op een babyshower of als kraamkado.


Zelf heb ik drie producten van Naïf getest:
De shampoo. Ik vind de shampoo fijn in gebruik. Het schuimt niet buitensporig en dat is, denk ik, alleen maar goed. Juist de schuimvorming wordt vaak bewerkstelligd door verre van natuurlijke ingrediënten. Het geurtje vind ik heerlijk. Ik houd wat geuren betreft van subtiel, liefst neutraal en dat vind ik hierin terug.

De wasgel. Evenals de shampoo gewoon een fijn product. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar een gewoon ´stukkie zeep´. Maar volgens mij is dat niet van Naïf verkrijgbaar. De wasgel doet verder prima z´n werk.

De billencrème. Rode billetjes komen in ons gezin niet meer voor ;-). Maar de billencrème van Naïf kan voor meer dingen gebruikt worden! Het is typisch zo´n product wat je gewoon altijd voorhanden moet hebben. Ik noem wat toepassingen:
- Als lippenbalsem (heerlijk vanwege de vitamine E die erin zit)
- Bij scheeruitslag (jawel, de mannen doen ook vrolijk mee! verkoelend en helend)
- Bij brandwondjes (de zinkoxide hydrateert de huid en verlicht de pijn)
- Als voetencrème (de zinkoxide elimineert de vetzuren die zweetvoeten veroorzaken)
- Als nachtcrème (de zinkoxide (weer!) verlaagt de talkproductie en heelt de huid)
Ik heb deze crème gebruikt voor een akelig brandwondje, wat ik vorige week op de workshop opliep. Eerst zat er een joekel van een blaar op. Prima. Het steriele vocht in een brandblaar is de best genezende omgeving. Maar helaas knapte de blaar en al snel begon het zaakje een beetje te ontsteken. De crème droogde het wondje prachtig uit en de genezing is snel ingezet.

Ik ben heel tevreden over de geteste producten. Bovendien zag ik bij het bestuderen van de kleine lettertjes op mijn testverpakkingen, dat Naïf producten in Nederland worden gemaakt! Helemaal goed.

Voor de lezers van mijn blog is er een leuke korting op de Naïf producten. De hele maand November krijgt u 10% korting, als u de code ELNAIF bij uw bestelling gebruikt!

vrijdag 13 november 2015

Een erg gezellige aftrap van het workshopseizoen!

Woensdag was het m´n eerste workshop broodbakken van dit seizoen. Ik had er echt naar uitgekeken! Maar tegelijkertijd vond ik het ook wel weer een beetje spannend, hoor. En natuurlijk veel werk, qua voorbereiding. Vooral zo´n eerste keer.

Zaterdag was ik al naar de molen geweest voor broodbakbenodigdheden. Niet alleen voor het geven van de workshop, maar ook om m´n verkooptafel mee te vullen. Het is altijd fijn, als de mensen thuis direct aan de slag kunnen met de juiste spullen. Daarom zorg ik dat ik alles op voorraad heb.


Er werden op dinsdag grote broden, bollen brood en kadetjes gebakken, zodat de dames wat te zien en te proeven zouden hebben.

M´n huis werd even wat kritischer bekeken en er werd hier en daar gepoetst. 

En op de dag zelf was het extra vroeg opstaan, want er moesten degen klaargemaakt worden, het toilet moest schoon, de kapstok leeg, dat soort dingen. En dan is het uiteindelijk altijd nog weer haasten, om op tijd klaar te zijn. Vooral als mensen van ver komen, nemen ze vaak royaal de reistijd in verband met mogelijke files. En als het op de weg qua drukte meevalt, staan ze dan extra vroeg op de stoep. Maar geen nood. De gasten zijn altijd aardig en willen ook best nog een handje meehelpen. Al is het maar voor portier spelen en de andere gasten binnen te laten, zodat ik me aan de koffie en thee kan wijden. Het geeft altijd meteen iets gezelligs en ontspannends.

De groep vrouwen van woensdag kwam weer uit alle hoeken van Nederland. Midden-Nederland was oververtegenwoordigd, met mensen uit Barneveld, Lunteren en Veenendaal. Niet alleen de woonplaatsen lagen ver uiteen, ook de leeftijden. De jongste deelnemer was 29 en de oudste 72. En allemaal even enthousiast. Zó leuk!

Nadat iedereen was gelaafd en we kennis gemaakt hadden met elkaar, gingen we aan de slag. Ik wil altijd zóveel vertellen, dat ik 5 kwartier in een uur praat. En na afloop denk ik dan nog: ¨O, dit heb ik helemaal niet gezegd¨ of: ¨Dat heb ik helemaal niet laten zien.¨ 

Maar gelukkig is de informatie en inspiratie voor de meeste mensen genoeg om thuis (soms direct!) zelf aan de slag te gaan. Twee deelnemers stuurden me al trots foto´s van hun eerste bakpoging na de workshop. En dat ziet er dan meteen zó goed uit. Gaaf is dat! Het is nu m´n derde seizoen en ik zou best weleens in al die keukens willen kijken, waar nu regelmatig zelf lekkere broden gebakken worden :-). Zelf brood bakken staat voor mij synoniem met eenvoudig leven. Gewoon met eenvoudige ingrediënten iets goeds en voedzaams op tafel brengen. Hoe fijn is dat.

De groep van woensdag was bijzonder gezellig. Een betere aftrap had ik me dan ook niet kunnen wensen! Ik kijk uit naar de volgende keren.

maandag 9 november 2015

Afwassen

Nadat we zo´n tweeëneenhalf jaar met de hand hadden afgewassen, was Willem het ineens zat. Op mijn verjaardag (2 januari) was hij thuis en voordat ik het goed en wel in de gaten had, zat hij met Hans in de auto om een vaatwasser te gaan kopen. Een tweedehandsje. Dat dan weer wel.

Ze kochten een apparaat in een tweedehands-witgoedwinkel, waar er zelfs nog 3 maanden garantie op het ding gegeven werd. Voortvarend werd de vaatwasser geplaatst en geïnstalleerd. Hij kwam op de plaats van een inbouwvaatwasser en daarom moest er nog even de zaag in de stootlijst van de keuken gezet worden. Maar het kwam in orde.

Ik moest me weer helemaal oriënteren op vaatwasserpoeder of -tabs. Op zout en glansmiddel of allin-spul. Maar al snel had ik daar mijn weg in gevonden. En ja, het was toch wel verwennerij, die vaatwasser. Niet dat ik een hekel heb aan vaat wassen. Helemaal niet! Ik vind het eigenlijk best lekker, m´n handjes in het warme sop. Maar ja. De tijd die het scheelde!! Dat was echt heel fijn!

We zijn inmiddels zo´n 10 maanden verder. En in die tijd heb ik een haat-liefde verhouding met m´n vaatwasser opgebouwd. Het punt is, dat het ding het af en toe niet doet. Dan blijft hij midden in het programma hangen. Er zit dan niets anders op, dat rustig af te wachten, tot hij het weer doet. Soms duurt dat een paar uur. Soms een dag. Er is geen pijl op te trekken. Niet op het moment van uitvalllen en niet op het moment van weer aan gaan.

Gisteren was het weer zover. Het apparaat was gevuld met glazen en kopjes van zaterdagavond en met de ontbijtvaat van zondagochtend. Op een kwart van het programma zei hij: ¨Doe het zelf maar.¨ Hè vervelend!

We aten tussen de middag met 11 personen warm eten. Alles werd na het eten keurig afgespoeld en op het aanrecht gezet, in de hoop dat halverwege de middag die vaaswasser het weer zou doen. Maar helaas. Die deed nog niets.

Na de avondkerkdienst eten we altijd met z´n allen een uitgebreide broodmaaltijd. Maar hé, alle bordjes stonden nog in de vaatwasser. En die deed het nog altijd niet. Het bestek lag inmiddels ook allemaal vuil. Eerst afwassen en dan pas aan tafel vond ik geen goed idee. Dan zou het zo laat worden. Dus smeerde ik samen met Maaike en Maria voor de hele meute boterhammen. Leendert z´n vriendin keek een beetje bedenkelijk naar de torens brood die we op tafel zetten. Moest dat allemaal op? Dat bleek geen probleem. Binnen 10 minuten waren de twee broden naar binnen gewerkt :-).

Toen ik vanmorgen om 5 uur opstond, was mijn eerste gang naar de vaatwasser. Zou hij het doen? Nee! Grrrr. Nu moest ik dan alsnog aan de vaat. De ontbijtvaat, de middagvaat en de theevaat van een zondag met 11 personen thuis. Zucht! Ik heb 5 kwartier staan afwassen. En nee. Het was geen akelig werk. Heus niet. Het heerlijke sopje. De schone vaat. Véél schoner dan uit de vaatwasser, vind ik! Maar...toch wel een beetje jammer van m´n tijd.

Het is echt haat-liefde!

zaterdag 7 november 2015

Een rommelweek die omvloog en de reservelijst voor de workshop Brood Bakken

Wat een rare, rommelige week was dit! Ik heb het idee, dat ik niets gedaan heb, maar het toch heel druk had. Er viel sowieso een werkdag tussenuit, want woensdag was het Dankdag voor gewas en arbeid.
Daarnaast was onze kersverse schoonzoon jarig en ook mijn vriendin. Er ging een ochtend heen met een interview voor een special van Woord & Daad, waar ik, vanwege het goede doel, aan meewerkte. Een deel van een middag bracht ik op de basisschool door, voor een gesprek met de School-Maatschappelijk Werker. Tja, als je dan ook nog een achterstandje weg te werken hebt vanwege het geboemel vorige week met onze vrienden...dan heb je het raar druk.

Maar nu is het dan toch zaterdag geworden. Ook altijd een rommelige dag. Maar toch vaak leuk. Zoals overigens de afgelopen week, ondanks drukte, echt wel fijn was.

Soms verlang ik weleens naar een gestructureerd en rustig huisvrouwenleven. Zo´n leven, waarin je op welke dag van de week dan ook precies weet wat er gaat gebeuren. Alles onder controle, zeg maar. Maar dat is zo´n ver-van-mijn-bed realiteit! En, als ik er goed over nadenk, dan vind ik het toch ook wel best, zoals het gaat. Ok. Het is rommelig. Het is druk. Maar ik houd toch wel van verrassingen en vind het leuk om creatief om te gaan met alle dingen die ik wil en die ik moet.

Dat is trouwens ook zo, als het gaat over uitkomen met je budget. Ik vind het prima, als ik al mijn creativiteit in de strijd moet gooien, om uit te komen. Er mag best wat druk op staan. Het wordt pas vervelend als het je boven het hoofd gaat groeien en het je gaat beheersen. Dan slaat het je lam.

Op keukengebied is er ook al een flinke slag geslagen. Vorige week zaterdag hebben we de tekening besproken van het definitieve ontwerp. En we hebben de frontjes, het blad en de grepen uitgezocht. Wat een onvoorstelbaar luxe gevoel! De keuken gaat, als het goed is, 15 en 16 december geleverd worden. Wat spannend! We kijken er zó naar uit!

DV volgende week heb ik weer de eerste workshop brood bakken. Nog steeds krijg ik mailtjes van mensen, die ook heel graag een plaatsje hadden gehad. Ik heb daarom besloten een reservelijst op te stellen. Als er op enig moment een plaatsje vrijkomt op een workshop, zal ik mensen van de reservelijst daarvoor benaderen. Ook zal ik deze mensen mailen, zodra ik nog extra workshops ingepland kan krijgen. Dat zal dan in elk geval toch pas in 2016 zijn. Maar ik ga mijn best ervoor doen!

Wil je op de reservelijst? Stuur dan een mailtje naar Willem en zet in de onderwerpregel: Reservelijst. Vervolgens in het mailtje: Naam, adres, postcode, woonplaats, telefoonnummer, eventueel 06-nummer, e-mailadres en eventuele bijzonderheden.

Behalve broodbakworkshops heb ik langzamerhand ook wel erg veel zin om eens wat andere workshops te gaan doen. Bijvoorbeeld ´Werken met appels´ (appeltaart, appelmoes), wecken of iets als een huiskamerlezing over consuminderen. Ideetjes genoeg dus. Maar ... stap voor stap. Het duurt hier weleens wat langer dan normaal voordat ideetjes werkelijkheid worden. Het gezin gaat uiteraard vòòr.