Vandaag heb ik mijn pruimenwijn gebotteld. Sinds vorige week stonden er al lege wijnflessen in een emmer water, om er de etiketten af te weken. Die etiketten waren er binnen een dag wel af, maar het kwam er maar niet van om de flessen te vullen. Het zijn rare weken hier. Vol met allerlei bezigheden buitenshuis. Niet alleen het gewone werk, maar ook de extra klussen stapelen zich hier op. Ook deze week begon al weer goed. Maandagochtend moest ik om 10 uur op de school van één van de kinderen zijn voor een gesprek. En 's middags om half 2 moest ik met Wim bij de KNO-arts zijn. Hij moest verschillende onderzoekjes ondergaan en was pas om kwart over 3 klaar. Weg maandag! Gelukkig was ik gisteren en vandaag minder buitenshuis. Gisteren alleen maar naar het ziekenhuis voor een bezoekje aan mijn schoonmoeder, die maandag is geopereerd aan haar gebroken bovenarm. En vandaag alleen maar heen en weer naar Dordrecht om Koos naar mijn zus te brengen. En langzaam, heel langzaam, komt er weer een beetje schot in de mega hoeveelheid was en strijk en rommel en weet-ik-wat-nog-meer. Vanmiddag heb ik dus ook die bottelklus maar aangepakt. Er staan nu 12 flessen huisgemaakte pruimenwijn onder de kurk. Morgen gaat Willem etiketten printen en als die erop geplakt zitten en de krimpcapsules zitten over de hals zijn ze helemaal af.
Vanavond bij het eten hebben we alvast een flesje (met een rest) voorgeproefd. We hadden een feestelijk menu. Een varkensrollade uit het kerstpakket van Willem, in roomboter gebakken aardappels met gesnipperde ui, spercieboontjes en warme, zelfgemaakte appelmoes. Als toetje yoghurt met bramensaus. Samen met de glazen pruimenwijn maakte het, dat er verwonderd werd gevraagd, of er wat te vieren viel :-). Natuurlijk valt er iets te vieren! Iedere 'gewone' dag is in feite een feestdag. We weten maar al te goed hoe snel het gewone kan veranderen in een hoop narigheid. Ach, wat kan je dan verlangen, juist naar het gewone! Feestje dus ;-)
Willem moet nog 1 dag werken en is daarna tot en met maandag vrij. Heerlijk. Vrijdag vieren we Kerstfeest op de basisschool. Maandag in de kerk voor de jongeren. Ergens tussendoor wil ik dan nog kerstkaarten schrijven en de administratie wat bijwerken. Ik vind de tijd altijd al wel vliegen, maar in december lijkt het allemaal nog wel dubbel zo snel te gaan. Komt misschien ook wel, omdat de dagen zo kort zijn. Ik ga zondag weer opgelucht ademhalen, als de korste dag voorbij is. Dan gaan we, wat mij betreft, de goede kant weer op. Ik houd echt helemaal niet van de winter :-(
