Intussen gebeurde er nog iets leuks. Al een paar weken schoten er steeds muisjes door de tuin. Eerst was het er af en toe eens één. Maar gisteren zaten er zomaar 6 muizen tegelijk. Dat werd me een beetje te gortig. Als je dat zo laat doorgaan heb je over 6 weken misschien wel 40 muizen lopen. En dan kan je er op wachten, dat ze ook binnen komen. Dat lijkt me niet echt handig, muizen die aan m'n meelzakken knagen enzo. Ik wist niet goed wat ik er mee aanmoest. Je kunt natuurlijk gifgraan strooien. Maar wat als er dan na een paar dagen overal muizenlijkjes liggen? Ik moet er niet aan denken! En een muizenval? Brrr, nee, daar moet ik ook al niet aan denken. Zo'n schattig muisje met z'n kopje in zo'n val. Hans had een oplossing: de vader van een vriendje had muizenvallen, waarin de muizen in leven bleven. Ik had Koos naar die vader gestuurd en waarempel, daar kwam hij met een zelfgemaakte muizenval thuis, waarin de muizen niet dood gaan. We hadden de muizenval met een stukje kaas erin bij het houthok gezet. En juist toen wij in de tuin aan het werk waren, hoorden we met een piepje het valletje dichtslaan. En jawel hoor, we hadden een muisje gevangen. De kinderen hebben de muis in het valletje naar het Buitenpad gebracht en het daar losgelaten. Nu maar hopen, dat hij daar nog een fijn muizenleven heeft ;-).
Eigenlijk was ik van plan om Leendert even naar de Hema te sturen om daar wat bloembollen te kopen. Maar ik bedacht, dat ik deze winter de tuin eens netjes wilde afdekken onder een laagje turfmolm. En nee, dat verkopen ze bij de Hema niet. Dan maar naar Intratuin. Leendert wilde wel mee. Nu was ik in geen jaren bij de Intratuin geweest en Leendert vanzelf ook niet. Dus was het een hele belevenis. Mensenkinderen, wát een leuke dingen. Maar ook: wat een onzinnige troep. Ik nam me voor, om géén dingen buiten m'n lijstje om te kopen. Maar zelfs dat was niet gevrijwaard van verleidingen. Die bloembollen gingen nog wel. Die lagen vooraan in een bak, waar iedereen snel aan voorbij liep. Wie koopt er nu nog bloembollen in december. Nou, ikke, dus ;-) Mooi met 40% korting. En mijn ervaring met laat bollen planten is prima. De bloemen komen wat later op. Maar dat geeft niets. Het volgende wat op m'n lijstje stond, was: violen. Ik wilde die in mijn bloembak bij de voordeur planten en er ook de hangmandjes aan de muur mee vullen. En daar stonk ik dus al bijna in de eerste de beste valkuil. Er waren mooie violen. Mandjes van 6 stuks voor 1,99. Ik had ze al in m'n karretje staan. Gele voor bij de deur, paarse voor aan de muur. Maar een paar meter verderop stonden zulke práchtige cyclaampjes! Zou ik de violen terug zetten en die mooie cyclaampjes kopen? Ik stond er nota bene al mee in mijn handen, toen ik me bedacht, dat 1,99 per stuk veel en veel duurder uit kwam dan de violen. En dat bovendien de winterharde violen veel en veel sterker zouden zijn, dan de cyclamen. Toen was m'n keuze snel gemaakt. We gaan voor eenvoudig. We gaan voor violen. De rest van m'n lijstje heb ik toen maar snel, met oogkleppen op, afgewerkt: een stoffer en blik, plantenstekers en turfmolm. Was ik bij de kassa evengoed nog 46,00 kwijt. Toch heel leuk, die Intratuin. Ik zou er best nog wel eens op m'n gemakkie willen ronddwalen en dan kadootjes inkopen.
Terug thuis wilde Leendert naar z'n vriendje. Dat was prima. In de vakantie moeten de kinderen me altijd een uurtje per dag helpen en Leendert z'n uurtje zat er zéker al op. Ik ging daarom alleen verder. Eerst de bollen gepoot. Ook de bollen, die ik van vorig jaar heb overgehouden. Daarna de hele tuin toegedekt met een laagje turfmolm. Een klein beetje turfmolm heb ik achter gehouden. Dat heb ik gebruikt om de gerooide Dahliaknollen en de Tijgerbloembollen in te bewaren. Aangelokt door het zonnetje kwamen de kinderen ook één voor één naar buiten. De meisje gingen lekker met Henk wandelen. De jongens speelden in het speeltuintje. Intussen haalde ik de tuinmeubels van z'n plek om alles goed te kunnen aanvegen. Maaike kwam juist op tijd terug van het wandelen om me met het nieuwe veger en blik te helpen alles in de groene container te deponeren. Daarin kieperde ik meteen alle bloempotten leeg, die Maaike daarna onder het kraantje van de regenton afborstelde en op de tuinbank te drogen zette.
Ziezo, achter was dan toch alles keurig winterklaar. Nu het voortuintje nog. Dat was niet zoveel werk. Het meeste werk was het snoeien van 3 grote stamrozen. Poeh, wat een akelige stekels! Daarna de bloembak bij de voordeur gevuld met de violen en de boel aangeveegd. 't Was inmiddels half 2. Ik heb wel iets langer werk gehad, dan ik tevoren dacht. Maar het geeft dan ook wel een echt voldaan gevoel. Heel trots ben ik op mijn mooie WINTERTUIN!!
