Terwijl we gezellig zaten te koffieleuten reed er ineens een auto voor en daar stapte M. uit. Laat ik nu juist gisteren steeds aan haar gedacht hebben en in gedachten al m'n kerstkaartje mét persoonlijk berichtje aan haar hebben geschreven. M. had het aangevoeld hoe moeilijk ik het had en kwam spontaan een prachtige, witte cyclaam brengen. Bijzonder!
Nadat Henriëtte en Marcel waren vertrokken, keek ik even op m'n blog en in m'n mailbox. En daar kreeg ik het me toch een portie warm. Wat een lieve, stimulerende, ontroerende reacties! Ik ben er nog steeds confuus van. Want de stroom gaat maar door en door. Ongelooflijk!
Daarna de rommelige gezelligheid van woensdagmiddag met de kinderen thuis. Ik besloot spontaan om m'n mooie Sintkado uit te proberen. Ik kreeg een wonderpan. Dat is iets, wat ik al lang op m'n verlanglijstje had staan. Ze schijnen vaak op rommelmarkten te staan, maar tot op heden kwam ik er geen tegen. Wel had ik regelmatig op Marktplaats gekeken. Maar dan was het vaak ver weg (met 6,75 verzendkosten), of te duur, of incompleet, of wat dan ook. Pas vond ik er één in de buurt en Willem heeft hem voor me gehaald. Met een wonderpan kan je cake en koek bakken op je gasfornuis. Of op je oliestelletje, zoals ik vanmiddag deed. Ik heb een cake met stukjes chocolade gebakken. Het was een pak van Honig, wat ik ook al van de Sint kreeg. Ik ben niet zo'n cake-bakster. Als ik een cake bak en die wordt al keurend geproefd roep ik al: "Behoeft verbetering." Dat is ook al zo'n gezinsuitdrukking hier. Om met enige humor te zeggen, dat het dus beter kan ;-). Mijn cakes zijn vaak aan de droge kant, terwijl er natte cake geprefereerd wordt. De cake uit de wonderpan voldeed. Lekker krokant korstje, de rest smeuïg. Ik heb op internet een kopie van een oud receptenboekje gevonden en verheug me op het lekkers, wat op zo'n eenvoudige manier bereid wordt. Raar toch, dat die pannen niet gewoon bij Blokker en Hema enzo verkocht worden. Waarom zou zo'n handig geval niet algemeen zijn? Hoe dan ook: Lekker!
Om vier uur (vet laat) kwamen de kranten. Wij bezorgen de Klaroen. En vanmorgen had ik aangekondigd, dat er vanmiddag een verrassing zou zijn. Iedereen nieuwsgierig natuurlijk. Vanmiddag hadden de kinderen al een paar keer gevraagd, wanneer die verrassing zou komen. Die kwam dus met de krant. Wat alleen Willem en ik maar wisten: Wim en Geertje stonden prachtig als Bruidspaar van de Maand in de krant! En ze 'verdienen' daar ook nog eens een waardebon van 45 euro mee. Leuk om te zien hoe verrast de kinderen reageerden.
Omdat het al zo laat was heb ik de kinderen maar weer geholpen. Eerst 362 kranten gevouwen en voorzien van elk 3 foldertjes. Daarna de wijk in. Eerder op de middag had ik de worteltjes al geschrapt. Leendert zou de aardappels schillen. Als ik thuis zou komen hoefde ik het alleen nog maar op te zetten. Er was nog een klein stukje haas en er waren hamburgers. Lekker makkelijk dus. Ik vind krantenlopen beslist geen straf. Dat schreef ik al eerder. Nu vertrokken we om even over half vijf en het begon dus al te schemeren. Zo leuk met overal de kerstverlichting aan. En grappig om hier te constateren, dat er vis gegeten ging worden en daar zuurkool op het menu stond :-). We waren kwart voor zes klaar. 't Was inmiddels van droog, via miezer, naar een mals regenbuitje gegaan. We waren nat. Snel gaan eten koken en om half 7 zaten we met het hele koor te smullen.
Vanavond de cake getest bij de koffie. Lekker hoor, zo'n extraatje midden in de week!
Voor mij een dag met een gouden randje.
