Bezuinig nooit op rookmelders!

Gisterenavond waren we, zoals gewoonlijk, na het eten allemaal aan het klussen. De kleintjes werden naar bed gebracht, de tafel afgeruimd, de keuken opgeruimd, de fietsen binnen gezet en Dirk was aan het stofzuigen. Hij was bijna klaar, toen Willem en Dirk tegelijk zagen, hoe er een vonkenregen uit de stofzuiger spoot. Willem wist niet hoe snel hij die stofzuiger via de voordeur naar buiten moest sleuren. Het ding rookte enorm. Ik was er al snel achter, wat er aan de hand was. Dirk had bij de houtkachel gestofzuigd en er was vast wat hete as naar binnen gezogen. Ik zei, dat ze de stofzuiger beter niet konden open maken, want dat er dan zuurstof bij zou komen en er misschien brand van zou komen. We deden snel de voordeur dicht vanwege de smerige rook en lieten het apparaat buiten staan.
Toen ik om kwart over 12 naar bed wilde gaan regende het een beetje. Ik zag die stofzuiger buiten staan en zette hem snel binnen. Ik dacht, dat ik geluk had en dat het met een sisser (en een hoop rook) afgelopen was en dat ik er de volgende dag een schone zak in kon doen en er weer mee aan de slag kon.
Willem had nog even iets te doen en zou wat later naar bed komen. Toen hij de trap op wilde gaan, zag hij die stofzuiger in de gang staan en hij dacht: "Bah, dat stinkding! Ik zet hem in het kantoortje." Hij had echter niet in de gaten dat de stofzuiger stonk omdat er binnenin nog wat smeulde. Afijn, hij zette de stofzuiger in het kantoortje, deed de deur dicht en ging naar bed.
Om drie uur schrokken we ons helemaal het apezuur, doordat de rookmelder afging! Ik heb Willem nog nooit zó snel uit bed zien springen en zó snel de trap af zien denderen. Hij dacht meteen aan die stofzuiger en binnen 10 seconden had hij de voordeur open en de stofzuiger naar buiten geduwd. In no time stond het hele huis vol rook en drie rookmelders maakten een herrie van jewelste. Ik maakte voorzichtig de stofzuiger open, kieperde de smeulende inhoud op straat en gooide er een emmer water over. Daarna hebben we alle ramen en deuren opengezet. Toen ik boven de balkondeur open zette trok de rook al snel naar buiten en stopte het irritante gepiep van de rookmelders. Pas toen kwamen we er achter dat Leendert nog gewoon lag te slapen! Hij heeft helemaal niets gemerkt van de herrie, de rook en de consternatie!! Vanaf nu moeten we het wel geloven, als hij weer eens te laat aan het ontbijt verschijnt, omdat hij niet heeft horen roepen ;-).
Toen de ergste rook het huis uit was zijn we weer naar bed gegaan. Pas vanmorgen konden we goed zien wat de schade was. Zien én ruiken! Het stinkt echt nog heel erg in huis. Vooral in het kantoortje en in de gang. De stofzuiger is gesmolten. En in het kantoortje zit er een grote smelt/schroeiplek in de vloerbedekking. We zijn allemaal erg geschrokken en natuurlijk was het het onderwerp van gesprek tijdens het ontbijt. We hebben nog eens uitgebreid besproken wat er gedaan moet worden in geval van brand. Er is een puntje bij gekomen: kijk of alle broers of zussen bij je op de kamer wakker zijn!
Als we geen rookmelders hadden gehad, was het vast niet zo goed afgelopen. We zijn door het oog van de naald gegaan. En dat beseffen we heel goed. We zijn voor erger bewaard. De kinderen zijn onrustig. Jan kwam net naar beneden en zei, dat er rook bij Henk onder de dekens vandaan kwam. Er was niets aan de hand. Maar ik denk, dat we dit soort angsten voorlopig nog wel gaan zien hier.
Ik ga m'n brandpreventie en -bestrijdingsmiddelen zo snel als ik wat budget heb uitbreiden met touwladders, een brandblusser en een blusdeken.

Intussen ruikt het in mijn keuken de hele week al lekker naar stoofpeertjes, appelmoes en kruidkoek. Er staan continu grote pannen op het gas en pot na pot wordt gevuld. Ik ben ook appeltjes aan het drogen in het droogapparaat wat Ellen uit Zwitserland opstuurde. Het is een geweldig fijn apparaat. Ik zal er binnenkort vast nog eens over schrijven. Willem heeft prachtige etiketten en een heus eenvoudiglevenlogo ontworpen. Ik heb echt zin in zaterdag!