maandag 27 december 2010

Kerstvakantie!

Vandaag was het de eerste dag van de vakantie, dat we met z'n allen tegelijk vrij hadden. Wat een relaxed gevoel! We begonnen de dag heerlijk sloom met een beetje uitslapen en Willem en ik dronken samen een kopje koffie in bed. Daarna aten we met z'n allen havermout. Lekker met suiker en een kluitje roomboter. L. sjeesde nog even langs om de knuffels voor Roemenië op te halen en daarna moesten we als een haas de auto in. Leendert zou gaan logeren op de Welkamp in Elspeet en wij zouden nog een andere logée oppikken van de carpoolplek in Gorinchem. Henk reed voor de gezelligheid mee en zodoende reisden we met z'n vijven. Leendert heeft een hekel aan lange autoritten. Maar vandaag vloog de tijd zó om. Hij mocht de Ipad van Dirk zomaar lenen! Dirk heeft die pas als eindejaarsgeschenk van zijn baas gekregen. Té gek natuurlijk!
Op de terugreis mocht Henk er mee. Henk is nog maar vier jaar, maar weet z'n ding gemakkelijker te bedienen dan ik. Zo apart hoe snel kinderen zoiets door hebben. Na een poosje kwam er een angstkreet vanaf de achterbank. Henk had een spelletje op zijn scherm waarbij een libel over een sloot vloog. Het was levensecht, compleet met bijbehorend gezoem. Nu is Henk heel bang voor alles wat vliegt en zoemt en dus had de Ipad meteen afgedaan. Ik deed het ding dicht en ging naast hem zitten. Thuis heeft Dirk de libel nog maar even 'dood' geslagen voor Henk ;-).

We hadden nog twee adresjes te gaan voordat we weer thuis kwamen. Het was inmiddels al een uur of drie. De thuisblijvende kinderen hadden zich onder het toeziend oog van Dirk prima vermaakt. Er waren een vriendje en vriendinnetje gearriveerd die hier nu logeren.
Willem moet morgen weer werken. Daarom bedachten we dat het wel handig zou zijn om mijn auto aan de gang te slingeren. Die stond zonder stroom voor de deur. Willem reed zijn zakenauto vlakbij onze eigen auto en sloot de startkabels aan. Maar wat we ook probeerden, we kregen de auto niet aan de praat. Ik vreesde al dat het op een nieuwe accu zou uitdraaien. Maar eerst belden we een rondje om een booster te pakken te krijgen. Bij het tweede telefoontje schoten we al raak. We konden de booster ophalen. Met de booster lukte het meteen. Jippie! We besloten een rondje te rijden om de accu op te laden. Eerst maar de booster terug brengen. En vervolgens langs het benzinestation om de banden op spanning te brengen. Een juiste bandenspanning scheelt weer in benzineverbruik. Daarna schoot het Willem te binnen, dat we toch nog om nieuwe brillen zouden gaan. O ja, bijna vergeten! Er was een actie bij Hans Anders: een complete bril voor 119,00. Onze brillen waren hard aan vervanging toe. We kochten ze drie jaar geleden bij eenzelfde actie. Destijds kostten ze 'maar' 95 euro. Toch een prijsstijging van meer dan 20 % in drie jaar tijd! Maar goed, onze brillen waren nu dan aan vervanging toe en we wilden graag van de actie profiteren. Bij Hans Anders bleek echter dat de actie maar tot 25 december liep. Maar de mevrouw die ons hielp deed niet moeilijk. We konden alsnog van de actie gebruik maken. We zochten een montuur uit en onze glazen werden gecontroleerd. Willem z'n ogen waren hetzelfde gebleven, mijn rechteroog moest een half puntje sterker glas. (Nee, nog geen varifocus, al hopen we opa en oma te worden ;-)).
Willem z'n mobieltje ging over: we zouden nog een extra eter aan tafel krijgen. Of dat een probleem was. Nee, natuurlijk niet :-). Willem en ik spoedden ons samen de keuken in, toen we thuis kwamen en maakten een enorme pan macaroni met allemaal verse groenten erin. Mmm. En vanwege de vakantie ijs toe.
Na het eten heb ik de bedden voor de logé's in orde gemaakt en extra lang voorgelezen bij Jan en Henk. Dat is het lekkere van vakantie: niet zo op de klok te hoeven kijken én geen huiswerkperikelen.
Er wacht wel een flinke lading was op me. Dat dan weer wel...;-)