Om te beginnen was ik al een paar dagen van te voren druk bezig om alle was en strijk weggewerkt te krijgen en de boel zo veel mogelijk aan kant te hebben. Als we op zaterdag weg gaan, wil ik al het werk gedaan hebben om op zondag onze rustdag te kunnen houden.
En dan stonden er ook nog eens twee ritten op de planning: ik had om 11.00 uur samen met Maria een afspraak in Hoek van Holland bij het CNLS en om 12.15 zou Trijnie op Schiphol landen en die moest daar opgehaald worden. Dat zou Willem dan op zich nemen. Omdat er flinke drukte op de wegen naar de kust voorspeld was, had ik het plan om om kwart voor 10 weg te rijden naar Hoek van Holland. Ik stond daarom om kwart over 5 op om brood te bakken, nog 3 wassen te doen, de bakken op mijn moesdak voor twee dagen van water te voorzien en de laatste rommeltjes op te ruimen. Precies op tijd reden Maria en ik van huis weg en ook precies op tijd kwamen we in Hoek van Holland aan! Terwijl Maria op het Centrum haar oefeningen deed speerde ik naar de plaatselijke Lidl om de weekendboodschappen in te slaan en meteen alles in te kopen voor ons uitstapje naar zee. Ook dit lukte allemaal precies en ik was blij, dat het strakke schema niet in de soep liep. We reden naar huis en daar maakte ik de bedden van de langslapers op en pakte samen met Maaike alles in wat we naar zee wilden meenemen: badpakken, zwembroeken, strandlakens, parasols, stoeltjes, kleden, speeltjes en niet te vergeten: de braaipaal (Skottelbraai) en veel proviand en heel veel koud drinken!
Het was fijn om Trijnie na twee weken weer gezond en gebruind terug te zien. Maar veel tijd voor vakantieverhalen was er niet. Trijnie heeft, zodra ze thuis kwam, haar bagage boven neer gezet, haar bikini eruit gevist en is ingestapt :-). We haalden Hans z´n vriendinnetje nog op en daar gingen we met twaalf man richting Ouddorp.
Het was al zo´n beetje rond half 5 toen we in Ouddorp arriveerden. Wat ons betreft de ideale tijd om naar het strand te gaan. Het is dan niet meer zo bakheet als midden op de dag en het wordt per kwartier rustiger. Rond die tijd houden veel mensen het voor gezien en voor je het weet heb je het hele strand zo´n beetje voor jezelf ;-).
Het was een heerlijke afsluiter van de vakantie, die paar uurtjes aan zee. De kinderen speelden in het zand, er werd lekker gespetterd en gezwommen, we bakten hamburgers en worstjes op de braaipaal en ik genoot van m´n haakwerkje. We zijn gebleven tot de zon onderging en, o, wat was dat een prachtig gezicht! Daar wordt je gewoon stil van. Het zijn van die gouden herinneringen, zulke ontspannen gezinsmomenten! Maar zo was daar dan ook het einde van de vakantie. En daar word ik altijd erg treurig en weemoedig van :-(
En nu? Nu is er weer een nieuw begin gemaakt. De eerste dag nog wat onwenning, maar de tweede dag al wat geroutineerder, plooide ik mijn werk weer rond het brengen en halen van de kinderen. Gewoon weer wassen en afwassen en ramen zemen en wc´s boenen. Zucht. Maar zo saai als dit klinkt is het toch weer niet. Want er zijn nog grote kinderen thuis en het is dan zomaar even zó gezellig om samen lekker aan de picknicktafel koffie te drinken met een zelfgebakken roomboterkoekje.
En als dan je vader belt dat de groentenman op de markt nog aardbeien over heeft van zaterdag waar hij vanaf moet en hij maakt je blij met 24 kilo aardbeien voor een tientje, dan ga je gewoon gezellig jam koken en siroop maken. En als er dan een brugsmurf nog aan zijn schoolspulletjes geholpen moet worden, dan ga je gezellig met twee kinders spulletjes kopen en -want dat hoort er helemaal bij- koffie drinken bij de Hema. Met wat lekkers erbij natuurlijk ;-). En als
- je dan lekker in de tuin kunt eten en
- je man nog weer een hoop kachelhout voor de winter hakt en
- je je verbaast over twee enorme rupsen en je je afvraagt tot wat voor vlinders die zullen uitgroeien en
- Henk zo´n mooie tekening op school heeft gemaakt en
- Maria zo blij is, dat rekenen zo goed ging en
- Jan en Maaike zo fijn samen hebben gezwommen in de Alblas en
- de kippen weer zo trouw hun eitjes leggen
- en er nog zo heel veel meer is om blij over te zijn
dan zijn er toch geen woorden voor te vinden om uit te drukken hoe rijk gezegend je bent?
