donderdag 9 augustus 2012

Hout en hartige taart

Langzaam maar zeker wordt het hier weer gewoon. Gewoon weer wassen en strijken en eten koken en brood bakken enzo. Daar tussendoor krioelen de kinderen met hun vriendjes en vriendinnetjes in en uit. De grote lummels hebben ook nog vakantie. Die slieren met hun vriendengroep her en der en zitten ´s avonds met chipszakken op de bank. O, wat is dat toch gezellig allemaal!

Gisterenochtend heb ik als eerste werk het hout dat maandag in de tuin gestort was keurig in het hok gestapeld. Dat vind ik altijd zo´n leuk werkje. Als het dan af is loop ik er steeds even heen om te kijken. Ons middelgrote houthok kwam met die portie precies half vol.
Willem heeft gisteren zijn laatste vakantiedag ook besteed aan kachelhout. Jan heeft hem een groot deel van de dag geholpen. Om een uur of 4 kwamen ze voorrijden met weer een flinke portie. Nu ligt er opnieuw een flinke berg hout in de tuin om gestapeld te worden. Fijn! De portie van gisteren is droog hout en al stookklaar. Ik stapel het bovenop de portie vers (nat) hout, zodat het als eerste kan opgestookt worden. Ons kleine houthok zit ook vol droog hout.

...
Vuurtje zullen we stoken,
Papje zullen we koken,
...



Voor het avondeten stond er broccolitaart op het menu. Hartige taart is ideaal voor als je een grotere voorraad van een bepaalde groente in huis hebt. Om te voorkomen dat het weekmenu er saai uit ziet met op twee (of soms ook drie) dagen dezelfde groente, maak ik die groente gewoon op totaal verschillende manieren klaar. Hartige taart is dan een welkome variant. Niet alle soorten groente vind ik lekker om er hartige taart mee te maken. Maar broccoli (en o.a. bloemkool en prei) vind ik ideaal.
Voor de bodem neem ik bijna altijd bladerdeeg. Gewoon die vierkante plakjes uit de vriezer. Die heb ik altijd in huis, zijn voordelig en heel gemakkelijk in gebruik. Maar je kunt natuurlijk ook speciale hartige taartbodem gebruiken of zelf een bodem maken.
Als je bladerdeeg gebruikt leg je de plakjes eerst uit op het aanrecht. Je laat ze een beetje ontdooien, zodat je ermee kunt werken. Je strijkt de naadjes tegen elkaar, zodat je één grote lap krijgt. Daaruit snijd je een rondje wat precies in de taartvorm past. Vervolgens snijd je uit de rest repen om de rand van de taartvorm mee te bekleden. Ziezo, de bodem is al klaar.
Dan maak je de vulling klaar en daarbij laat je je leiden door wat je in huis hebt. De hoofdgroente was gisteren dus broccoli. Ik had die al schoongemaakt, in roosjes gesneden en er de kook even over laten gaan. Ik wilde uitgebakken dobbelsteentjes rookspek erbij gebruiken, maar bedacht gelukkig net op tijd, dat Koos zijn vriendje (die bij ons logeert) geen varkensvlees mag. Daarom heb ik twee varianten gemaakt. De ene taart maakte ik met broccoli, spek en ui, de andere variant was met broccoli, champignons en ui. In één pan bakte ik de spekjes met ui zachtjes uit, in een andere pan bakte ik champignons met ui (en peper en zout). Intussen maakte ik een ei/room-mengsel klaar. Heel simpel: per taart drie eieren klutsen en er één pakje houdbare slagroom doorroeren.  Je kunt natuurlijk ook kookroom, crème fraiche of iets dergelijks gebruiken. Maar die pakjes houdbare room heb ik standaard in huis en daar lukt het prima mee. Ik schepte de groentemengsels in de beklede taartdbodems en overgoot ze met het ei/room-mengsel. Ik schoof de taarten in de oven op 180 graden en na drie kwartier waren ze gaar en goudbruin. Zo simpel is dat.
Zo´n broccolitaart is ook lekker met bijvoorbeeld zalm of met kaas en mosterd. Gewoon je fantasie gebruiken. Hartige taart is koud ook heerlijk en kan zo dienst doen als hapje bij de borrel of als luxe onderdeel van de picknickmand.

Slechte foto van zoiets lekkers ;-)


Gisterenavond heb ik nog een poosje zitten haken aan de kussenhoesjes. Ik ben nu met de vierde bezig. Het gaat niet zo heel hard, want er komt nog weleens wat tussendoor. Zo heb ik gisterenavond ook nog even de stof voor een knuffeltje uitgezocht en het patroon geknipt. Vandaag wil ik het in elkaar naaien. Een kadootje voor mijn nieuwe achternichtje. En zo rommelen we lekker verder :-).