Project ´Keuken´

Vier dagen lang ben ik ondergedompeld geweest in het project ´Keuken´! Wat een klus! En wat een resultaat!

Een verslag van het realiseren van de nieuwe keuken, die ik won met de actie ´Wie gun jij een keuken´.

Maandag, dag 1
Morgen is het zover! Dan staan om half 8 de monteurs op de stoep. Ze gaan eerst m´n oude keuken slopen. En dan begint het feest van het opbouwen van mijn nieuwe keuken! Hoe spannend is dit?

De keuken moet dus leeg. Vandaag! Ik heb een grote stapel kratten en grote dozen. Hier ga ik al mijn spullen in doen. Mijn keuken is niet groot. Ik heb dus niet veel overbodige spullen. Maar he! Wat komt er dan toch nog onvoorstelbaar veel uit die keukenkasten!!

Ik begin en ga dapper door. Kast na kast wordt leeggehaald. Als het nodig is, wordt er schoongemaakt. Ik wil mijn spullen schoon opbergen, zodat ´straks´ alles schoon in mijn nieuwe keuken kan. Krat na krat, doos na doos komt vol en wordt naar  het ´kantoortje´ gesleept. Spullen die ik nog nodig heb, houd ik even apart. Ik wil vanavond nog gewoon koken. En ook is het wel handig als we daarna koffie kunnen drinken. En hoe doen we het morgen, met het ontbijt? Ik probeer alles goed te organiseren. Dat kost de nodige hoofdbrekens. Maar het lukt!

We eten die avond nog een heerlijke zuurkoolprak. En ´s avonds zitten we aan ons voorlopig laatste normale bakkie koffie. Het is al laat, als ook de allerlaatste dingen zijn ingepakt.

Dinsdag, dag 2
Ik ben al vroeg in touw. Er moet nog brood gebakken worden voor mijn nichtje, voor wie ik altijd op dinsdag Moermanbrood bak. Daar was gisterenavond niet meer van gekomen. En tenslotte moesten er ook nog ´even snel´ wat potjes herfstjam worden gemaakt, voor in mijn winkeltje.
De ontbijttafel wordt voor de gelegenheid met wegwerpbordjes gedekt. Ik zet een grote kan koffie en een grote kan thee voor de werkmannen.
Kijk. Nog één keer een foto van mijn oude keuken in al haar vergane glorie!

En dan vlieg ik naar boven, om me nog snel in de kleren te steken. Ik kan moeilijk mijn opwachting maken in m´n ochtendjas. Toch?

Daar zijn de mannen. Met z´n tweeën. We maken kennis. Tuiten meteen voor de één een bak koffie en voor de ander een kom thee in. En nog voordat iedereen naar school en werk vertrokken is, zijn de mannen aan het slopen. Ongelofelijk rap gaat dat. Om een uur of 9 ligt de keuken er finaal uit.

Je wilt niet weten hoe de achtertuin er nu uitziet :-). Het lijkt wel een vuilnisbelt.

Het opbouwen gaat langzamer. Het is steeds passen en meten en de tekening bestuderen en de benodigde materialen bijeen verzamelen.

De huiskamer vol dozen en gereedschap

Overal staan kastjes en laden klaar

Het prachtige werkblad!

De mannen kunnen zelf koffie of thee pakken, als ze dat willen. Ik ga ze verder niet in de weg lopen. Natuurlijk neem ik af en toe een nieuwsgierig kijkje. Maar verder houd ik me maar bezig met de was en de strijk. Die zijn gisteren blijven liggen.

´s Middags zegt Richard, de monteur, dat de thee inmiddels lauw is. Ok. Dan ga ik nieuwe zetten. Meteen met verse koffie, want schoonmama komt op de koffie. Ik heb haar laten weten, dat ze hartelijk welkom is, maar dat het wel koud bij me is. De hele dag staat de achterdeur open. Dat geeft niet, vindt schoonmama. Dan houdt ze haar jas wel aan :-).

Ik heb geen koffiezetapparaat (nooit gehad ook) en zet altijd koffie met de hand. Gewoon kokend water uit de fluitketel op een filter met koffie op een glazen koffiekan. Het water wordt voor deze gelegenheid op het petroleumstel gekookt. Gaat prima, alleen wat langzamer. En in plaats van gekookte melk maken we gebruik van koffiemelk.

We eten die avond patat. Niet zoals we dat gewend zijn van zelf geschilde en gesneden patatbonken, maar van diepvriespatat uit de winkel. We zitten daarbij met plastic bordjes op schoot rondom de salontafel. Het voelt als kamperen in ons eigen huis. Het heeft wel wat!

Woensdag, dag 3
Vandaag moet de keuken af komen. Maar of dat gaat lukken? Ik heb er geen verstand van, maar heb er wel een hard hoofd in. Bovendien heb ik de monteurs gisteren al tegen elkaar horen zeggen, dat twee dagen te weinig is, voor deze klus.
Vandaag komt Richard alleen. Willem besluit om aan zijn manager te vragen, of hij wat later op zijn werk mag komen. Hij kan Richard dan in elk geval helpen opstarten, door de oude keuken voor hem af te voeren naar de stort.
Richard heeft zelf ook voor versterking gezorgd. Zijn oom komt helpen. Willem gaat samen met de oom naar de stort. Dat is snel gezegd. Maar weet je uit hoeveel onderdelen zo´n keuken bestaat? Wat een klus om alleen maar die aanhangwagen geladen te krijgen! Dan naar de stort. Daar weer alles uitladen en keurig gesorteerd in de daarvoor bestemde bakken deponeren.

Willem z´n manager belt, waar hij blijft. Willem vertelt dat het opstarten heel wat langer duurt dan voorzien en vraagt, of hij de rest van de dag vrij kan krijgen. Dat mag.

We rijden naar de bouwmarkt om inbouwspots te kopen. Die willen we graag in het koofje boven het werkblad. We laten ons adviseren. Eerst thuis door de keukenmonteur en later in de winkel door de winkelmeneer. We kopen dimbare led-spots. Best een uitgave, maar duurzaam en voordelig in gebruik.

Willem helpt verder met apparatuur uitpakken en dat soort dingen.

Ook Hans helpt nog even een handje mee. Vele handen...

Ik ben intussen boven bezig en pak een slaapkamer grondig aan. Dan loop ik niemand in de weg en ben toch nuttig bezig.

De monteur gaat steeds harder zweten. Wij zien het steeds mooier worden :-). Op het einde van de middag laat de monteur nog twee mannen komen, om hem te helpen. De keuken moet echt vandaag klaar. Het bijgeleverde bijkeukenmeubel mag ook later wel.

We eten erwtensoep. Ook weer opgewarmd op het petroleumstel. En ook weer van borden op schoot rondom de salontafel. We hebben haast, Willem en ik. Om 10 voor 7 worden we op de school van kleinzoon Willem verwacht voor de Kerstviering.

Als wij weggaan, is Richard nog hard bezig. Maar als wij terugkomen, is hij weg en de keuken klaar!! JOOOOOOH. Wat is hij prachtig!!! We proberen alles uit: de afzuigkap, de vaatwasser. En hé! Wat een e-nor-me koelkast. De oven. Het gasfornuis. De verlichting. Alles doet het.

Wat zijn we moe. We zijn er echter nog niet...Morgen moet ik alles gaan inruimen. Wéér een klus. Maar wel één, waar ik heel veel zin in heb!

Donderdag, dag 4
Wat een chaos is het overal in huis en in de tuin. Maar kom. Ik ga me op één taak focussen: het inrichten van de keuken.
Alle kratten en dozen worden weer één voor één uit het kantoortje gesleept. En kastje na kastje, lade na lade wordt netjes ingericht. Ik ben blij, dat ik alleen ben. Nu kan ik goed nadenken, waar ik alles wil hebben. Alles moet zo overzichtelijk en logisch mogelijk opgeborgen worden.

De stapel lege kratten en dozen groeit

De hele dag ben ik bezig. Maar het komt goed. De hele keuken in ingeruimd, als ik hem ga inwijden met het klaarmaken van de eerste maaltijd. En nee. Dat wordt geen sterren-diner...Hoewel we langzamerhand gaan verlangen naar een ´gewoon prakkie´ (na patat en soep), houd ik het nog één dag simpel. Ik bak pannenkoeken :-).

Morgen wil ik écht gaan koken.

Vandaag geniet ik. Van mijn prachtige keuken! Schoonmama kwam al kijken en ook mijn eigen ouders kwamen. Ze zijn blij met mij.

Het is hier nog steeds wel een beetje een chaos. Ik mag blij zijn, als ik alles voor de zondag weer op orde heb. Maar dat geeft niets. Die keuken. Het is zo´n geweldig geschenk. We zijn zó blij hiermee...