Uit de kerk kwam schoonmama mee. Al met al waren we niet met een heel grote club, want Leendert en Hans waren naar hun vriendinnen. Maar met schoonmama en de vriend van Maaike erbij, kwamen we toch nog aan tien personen voor aan het kerstdiner :-).
Maar eerst lekker een bakkie koffie drinken natuurlijk. En terwijl Willem daarna achter de piano kroop om kerstliederen te spelen, die de vrouwen meegalmden, verdween ik in de keuken. Wat genoot ik van m´n zespits gasfornuis! Heerlijk, die twee pitten extra!
Het eten was al voor een groot deel voorbereid en ik had er dus niet zo heel veel werk meer aan. Eerst maakte ik een mengsel voor roomijs klaar voor in de ijsmachine. Het heeft altijd nog wel even werk, voordat het ijs goed is. Daarna kwam de rest: Aardappels (stonden al geschild klaar), stoofpeertjes (hoefde ik alleen nog maar op te warmen en het sap wat te binden), tutti frutti (stond geweekt klaar), een bloemkool (kookte ik in z´n geheel), bloemkoolsaus en cranberrymoes. Appeltje, eitje allemaal. O ja, en de soep natuurlijk. Die stond al warm in de slowcooker. Toen alles opstond (sommige pannen werden gestapeld ;-)), kon op het gemakje de tafel mooi worden gedekt. Het ´goeie servies´ kwam uit de kast. En bij elk bord kwam een wijnglas (voor wijn of druivensap). Voor de rest weinig poespas. Ik had besloten om gewoon de pannen op tafel te zetten. Want dekschalen zijn dan wel mooi, maar het eten is er veel eerder koud in en daarna heb je ook nog eens een vaat waar je niet meer overheen kunt kijken. Laten we maar gewoon doen ;-).
We schoven dus met z´n tienen aan tafel en lepelden lekker van de soep. Henk vond het zó lekker, dat hij steeds opnieuw soep wilde en de rest van het eten grotendeels aan zich voorbij liet gaan. Ook goed, hoor :-). Tussen het voor- en het hoofdgerecht piepte ik snel achter m´n fornuis, om de hertenbiefstuk te bakken. Daar had mijn vader ons op getrakteerd. En toen de soepborden afgehaald waren, kon alles op tafel. Lekker hoor, voor elk wat wils. De biefstuk was zó lekker, dat schoonmama steeds maar weer zei: ¨Ik heb nog nooit zulke lekkere biefstuk op.¨ Dat is leuk om te horen :-).
Als dessert was er roomijs met advokaat (van die lekkere zelfgemaakte, die ik vorige week van iemand kreeg), slagroom en vers fruit.
Wat een rijkdom! En wat gezellig om zo met elkaar te eten en te kletsen en het goed te hebben. Daar kan je zomaar stilletjes blij om zijn.
Na het eten gingen er een paar uitbuiken. Oma dook in een boek. Zelf ging ik aan m´n legpuzzle. Ik heb pas een tas puzzles van een bloglezeres gekregen en daar zat ook een echte chrismaspuzzle bij. Die moest uiteraard met kerst op tafel. Af en toe kwam er iemand langs die ook wat stukjes wilde leggen. Gezellig hoor. De middag vloog voorbij. Om 5 uur was het theetijd. En na de thee weer kerktijd.
Na de avonddienst gingen we koffie drinken bij mijn ouders. Dat was ook erg gezellig. Zomaar met z´n allen in de kring. Opa op z´n praatstoel. Herinneringen ophalen. Volgens traditie kregen we allemaal een boek. Kinderen, kleinkinderen, de vrienden en vriendinnen van de kleinkinderen en ook de achterkleinkinderen. We kwamen met een doos vol boeken thuis. Dit jaar was er nog iets bijzonders wat ik heel fijn vond: er is een boek samengesteld over het leven van mijn oma Bakker (de moeder van mijn vader). Nagelaten brieven, herinneringen, foto´s. Voor iedereen van de familie was er een exemplaar. Ik ben daar heel blij mee. Mijn oma was erg aanwezig in mijn jeugd, omdat ze vlakbij ons woonde en elke zondag bij ons was. Vlak voordat we trouwden is ze overleden. Ik moet nog zóveel aan haar denken. Juist deze week had ik ook weer aan haar gedacht, toen we in de kerk het psamvers zongen, wat ze in mijn poëziealbum heeft geschreven:
Wie heeft lust den HEER te vrezen,
't Allerhoogst en eeuwig goed?
God zal Zelf zijn leidsman wezen;
Leren, hoe hij wand'len moet.
't Goed, dat nimmermeer vergaat,
Zal hij ongestoord verwerven,
En zijn Godgeheiligd zaad
Zal 't gezegend aard'rijk erven.
't Allerhoogst en eeuwig goed?
God zal Zelf zijn leidsman wezen;
Leren, hoe hij wand'len moet.
't Goed, dat nimmermeer vergaat,
Zal hij ongestoord verwerven,
En zijn Godgeheiligd zaad
Zal 't gezegend aard'rijk erven.
Als we dat vers zingen, zie ik haar bibberige handschrift voor me. En zo is ze zo vaak in mijn gedachten.
Tweede kerstdag begon voor ons ook weer met een kerkdienst. Onze club was inmiddels afgeslankt, want Maaike en Jaap waren naar Jaap z´n thuis vertrokken. In de kerk zaten Gerwin en Trijnie al op ons te wachten. Zij wilden deze dienst bij ons bijwonen en na de dienst met ons meegaan voor koffie én voor: de trouwfoto´s! Eindelijk hebben ze hun album en ook hun trouwvideo! Leuk hoor!
We deden het officieel, om allemaal goed te kunnen kijken: de beamer werd opgesteld. Wij hebben echter een nogal verouderd geval en op de één of andere manier verloopt dat nooit vlekkeloos. Het is nog erger dan vroeger als je dia´s ging kijken. Weet je wel? Scherm ophangen, toestel installeren, dia´s erin doen, die vielen dan prompt om en dan moest alles er weer op de goede manier in gezet worden.
Nu gaat het zo: rolgordijn naar beneden (is ons scherm), apparaat opduikelen, laptop op tafel, gerommel met kabels, geluid doet het niet, dan maar een los speakertje erbij, hé, video doet het niet, andere laptop erbij, nu doet hij het, hoor. Gaan we allemaal zitten, blijkt er toch nog iets het niet te doen....
Afijn, na een half uur en een hoop gepraat en geloop en gedoe kunnen we dan eindelijk de video bekijken. Om er dan achter te komen, dat het beeld vreselijk geel is en het op de laptop veel mooier is :-). Ha, ha, ha.
Maar we hebben hem gezien, hoor, de trouwvideo. En binnenkort zet ik hem in m´n youtubekanaal. Kan iedereen kijken :-). En ik post dan ook nog wat foto´s hier.
Daarna bekeken we het album. En als kers op de taart ook nog alle andere foto´s, die niet in het album stonden, maar digitaal waren meegeleverd. Toch leuk om zo de trouwdag nog weer eens helemaal te herbeleven!
Na deze happening vertrokken Trijnie en Gerwin weer naar hun eigen stulp in Dordrecht, want ze zouden ´s avonds vrienden te eten krijgen. Wij vervolgden de middag met lezen en puzzelen en achter de diverse computers/tablets/smartphones. Willem stelde nog voor om naar Scheveningen te rijden. Maar nee, niemand had zin. We vonden het prima zo. Maria maakte broodjes met knakworst klaar. Er was fruit en ander lekkers. Cocooning in het kwadraat.
´s Avonds stond er gourmetten op de planning. We wilden niet te laat aan tafel, zodat we nog een lekker lange avond zouden hebben. Maria en ik begonnen om half 5 met alles klaar te maken. Vlees snijden en kruiden, champignons wassen en snijden, paprika´s in repen, stokbroden afbakken, enzovoorts. We hadden voor ons doen wel een heel klein clubje: we waren nog maar met z´n zevenen! Toch is dat ook wel knus. En overzichtelijk :-). Omdat we bijna nooit gourmetten, was het vooral voor de kinderen en hele happening. Henk vroeg de volgende dag prompt: wanneer gaan we weer gourmetten? Die vond het zó leuk :-).
Zondag was net een derde kerstdag. Ook deze dag brachten we op dezelfde manier door. Net als eerste Kerstdag aten we ´s middags warm. Dat komt het beste uit met de kerkdiensten. We deden het kerstdiner dunnetjes over, want we aten alle restjes. De overbleven aardappelen werden gebakken. De rest warmde ik op. En ik bakte diverse soorten restjes vlees. Zo kwam alles mooi op. Er is alleen nog wat cranberrysaus over. Die komt van de week wel op over de custardvla ofzo.
En dan nu maar op naar Oud&Nieuw! Het is toch altijd maar een rare vakantie, die kerstvakantie :-).
