Vanmorgen was het wekelijks weegmoment. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven. De teller staat op 63,1 kilo.
Dat wil zeggen, dat er de afgelopen week 1,4 kilo af gegaan is. En om nu te zeggen, dat ik een crashdieet volg? Nee dus! Ik ben alleen streng voor mezelf als het gaat om snoepen. Dus: geen koek (behalve twee speculaasjes op vrijdagavond) en geen chips (nou vooruit, een grammetje of 15 op zaterdagavond). Ook géén chocolaatje bij de thee. Alleen buiten de deur doe ik voor de gezelligheid ´gewoon mee´. Maar vorige week was het wat dat betreft behoorlijk kaal. Geen verjaardagen, bruiloften of andere feestelijke gelegenheden. Dat kwam m´n gewicht kennelijk ten goede :-).
De heerlijke zaterdagse frieten, die Willem bakte, heb ik in elk geval NIET aan me voorbij laten gaan. Verre van dat, zou ik willen zeggen. Het is de enige maaltijd van vorige week waarbij ik méér at, dan nodig was. Mmmm, wat waren ze weer lekker!!
Vorige week vroeg iemand me, of ik eens wilde bloggen over die zelfgemaakte frieten. Maar daar heb ik al eens over geblogd. Alleen is dat heeeeeeel lang geleden, namelijk op 28 oktober 2008. Leuk om te zien, dat we 8 jaar geleden ook al zelf zo onze frieten bakten :-). Alleen hebben we inmiddels een andere frietpan. Een semi-professionele met twee bakken, waarin elk 6 liter olie gaat.
En we redden het de laatste tijd ook niet altijd meer met 5 kilo aardappelen. Vooral niet als er een paar gasten meeëten. Willem zit steeds vaker 7 1/2 kilo te schillen. Zaterdagochtend grepen we dan ook mis. Er stond nog maar een halve zak. Dus reden we snel naar onze aardappelleverancier: van Os in Papendrecht.
We namen 30 kilo patatbonken, 30 kilo gewone aardappels (Frieslanders in dit geval) en namen ook meteen 22 kilo appels en twee kistjes stoofpeertjes mee. Vijftig euro armer, maar een flinke voorraad rijker, reden we weer naar huis.
Later die dag deed ik nóg een volume-aankoop: 25 kilo droogvoer voor het konijn en de cavia. En meteen maar twee grote balen stro en een flinke baal houtsnippers. De beestjes kunnen er weer even tegen en de winter mag komen.
De berg wasgoed was ook weer volumineus. Wanneer niet? Voor de grap maakte ik een foto van Dirk z´n stapel schoon goed en appte hem even door. Dirk wil binnenkort op zichzelf gaan wonen. Maar dan kost dit hem dus vast een halve zaterdag ;-).
Tja...in een groot gezin gaat alles sowieso vaak in grote volumes. En op zaterdag lijkt dat allemaal een tikje erger. Dan wordt er ook brood in bulk gebakken, want: meteen voor de zondag.
 |
| Zes brooddegen staan te rijzen op de piano. Waarom ook niet? |
Tarwemeel en tarwebloem is er eigenlijk elke zaterdag wel in te pakken. Maar daarnaast is het vaak thematisch. De ene keer een zaterdag waarop Maria heel veel kruiden inpakt. De andere keer zijn de zaden en pitten aan de beurt. Afgelopen zaterdag was het vooral Keltisch zeezout. Geen flauwekul :-).
Zo vliegt de zaterdag altijd voorbij. Het enige rustmoment is het zaterdagochtend-bakkie-koffie bij Willem z´n moeder. Voor de rest zijn we lekker bezig en vraag ik me af, hoe we het ´vroeger´ voor elkaar kregen om op zaterdagmiddag ´vrij´ te zijn en leuke dingen te doen. Tegenwoordig is het meer: leuk werk doen. Tja...
